Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Λέιλαντ

Είδος (Cupressus leylandii)
Οικογένεια: Cupressaceae
Είδος φυλλώματος: Αειθαλές κωνοφόρο που μοιάζει με κυπαρίσσι.
Έκθεση στον ήλιο:

Απαιτήσεις σε νερό: Μέτρια εδάφη
Ανθεκτικότητα στο ψύχος:

Μεγ. ύψος: 20 m
Μεγ. πλάτος: 5 m

x Cupressocyparis
Το γένος αποτελεί διασταύρωση των γενών Cupressus και Chamaecyparis που αναπτύχθηκε το 1888 από τον καπετάνιο C.J. Leyland στην Αγγλία. Είναι κωνοφόρα ταχυαυξή φυτά με λεπιοειδή φύλλα και κωνική κόμη.
Είναι από τα πλέον διαδεδομένα φυτά φυτοφρακτών ανά τον κόσμο, ενώ στην Ελλάδα το χρησιμοποιούμε σε βαθμό υπερβολής.
Η διάδοσή τους οφείλεται στα πολύ θετικά χαρακτηριστικά τους (ταχύτητα ανάπτυξης, ευρωστία, κόστος αγοράς) αλλά κυρίως στην αντοχή τους ώς τώρα σε ασθένειες που έπληξαν παρόμοια γένη κωνοφόρων, όπως τις Τούγιες (Thuja) και τα Χαμαικυπάρισσα (Chamaecyparis).

Πολλαπλασιάζονται με ημιξυλώδη ή ξυλώδη μοσχεύματα που κόβουμε με “νύχι” το φθινόπωρο ή το χειμώνα και με εμβόλια. Επιλέξτε φυτά που πολλαπλασιάστηκαν με εμβόλια, έχουν καλύτερη ανάπτυξη, μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και μεγαλύτερη αντοχή στην ξηρασία και τις ανεμορρυψίες.

Cupressocyparis x leylandii
Είναι το πιο εύρωστο φυτό του γένους με πράσινο φύλλωμα.

Φροντίδα

Προτιμάται για δημιουργία πράσινου φράχτη (1μ*1μ) καθώς δε λερώνει το κήπο με φύλλα & οι απαιτήσεις του έχουν να κάνουν με τον ήλιο, τη καλή αποστράγγιση & λίγο νερό το καλοκαίρι.
Επιλέξτε για τη φύτευσή τους μια ηλιόλουστη θέση, σε μέτρια υγρά, στραγγιζόμενα, γόνιμα εδάφη. Σε ημισκιασμένες θέσεις τα φυτά αναπτύσσονται αλλά με λιγότερο πυκνό φύλλωμα και με απώλεια του χρώματος στις ποικιλίες με έγχρωμα φυλλώματα.
Φυτεύονται μεμονωμένα, σε φυτοφράχτες ακόμη και σε γλάστρες.

Γενικά αντέχει στο κρύο, έχει ευαισθησία στους μύκητες & έτσι καλό είναι να αποφεύγεται το πότισμα των φύλλων του.

Κλάδεμα

Στη πρώτη δεκαετία δε ξεπερνά τα 5-6 μέτρα σε ύψος. Το σχήμα του διαμορφώνεται από τα πράσινα ανοιχτά κλαδιά που σχηματίζουν πυραμίδα ή τη προσωπική μας διαμόρφωση με το θαμνοκοπτικό. Μεγάλο κλάδεμα καλύτερα να γίνεται προς το τέλος του Χειμώνα.
Ψηλώνει όσο κλαδεύεται χαμηλά & σταματά να ψηλώνει όταν κοπεί η κορυφή
του.
Όταν φτάσει στο επιθυμητό μέγεθος κλαδεύεται, συνήθως, μία φορά κατ έτος.Δεν ασχολούμαστε με τα ενδιάμεσα κλαδιά αφήνοντάς τα να μεγαλώνουν & να πυκνώνουν το φράχτη. Κλαδεύουμε μόνο ότι προεξέχει εμπρός & πίσω για αισθητικούς λόγους.