Μπάμιες...

Προβληματιζόμενος για το πια συνταγή για μπάμιες να επιλέξω, κατέληξα ν' αναρωτιέμαι... Γιατί ξύδι στις μπάμιες; 

Προσφέροντας στατιστικά & άλλα στοιχεία στη Google για την απορία μου αυτή, κατέληξα στον "γνώριμό μου" διαδικτυακά από χτες Δημήτρη Παπαζημούρη...


"Το βασικό μαγειρικό τεχνικό μυστικό στις μπάμιες είναι η χρήση ξυδιού προκειμένου να μην ανοίξουν και βγουν “τα σάλια”, γράφει.

Ανέκαθεν τριβόμουνα με το γιατί, οπότε προβληματιζόμενος & για το πως, καλωσόρισα τη ζέση με το ενδιαφέρον.

Σύμφωνα με τα διαδικτυακά, κάθε λαχανικό κύτταρο περιέχει το
κενοτόπιο ή vacuoles, ουσιαστικά ένα κυστίδιο με σχετικά όξινο υγρό. 
Το υγρό αυτό είναι υπεύθυνο αφ' ενός για τη διατήρηση της κύστης σε σταθερό όγκο & σχήμα (τουτέστιν & του λαχανικού) & αφετέρου για τη γεύση που του προσδίδει (υποθέτω από το pH του υγρού το οποίο για τη καλλιέργεια της μπάμιας κυμαίνεται μεταξύ 6.5 και 7).
Κατά το μαγείρεμα, με τη θερμοκρασία να φτάνει στους 60oC & το νερό να είναι αλκαλικό, δημιουργείται ώσμωση.
Τείνουν δηλ τα υγρά του λαχανικού να ενωθούν με αυτά που το περιβάλουν απ έξω, οπότε το σχήμα & η σφριγηλότητα γίνονται ανάμνηση. 
Για να αποφύγουμε τις ρηχότητες του στυλ "τις διέλυσες στο ανακάτωμα" κλπ επιδιώκουμε το αντίστροφο, εξ ου & το ξύδι. 
Απ ότι κατάλαβα ραντίζοντας τες με ξύδι (πέρα από την απομάκρυνση τυχόν ζωυφίου από τις φρέσκες) αντιστρέφουμε την φορά της ώσμωσης, εξαναγκάζοντας πλέον τα υγρά έξω από το λαχανικό να διεισδύσουν μέσα του, χωρίς να επηρεάσουν το σχήμα, τη σφριγηλότητα, & το σημαντικότερο τη γεύση...



Επιλέγοντας φρέσκο το προϊόν, προτιμήστε τις Ελληνικές ποικιλίες 

Η συγκομιδή ξεκινάει όταν ο καρπός της μπάμιας φτάσει περίπου τα 2.5 εκατοστά. Ανεξάρτητα από το μήκος, η μπάμια επιβάλλεται να είναι τρυφερή και όχι σποριασμένη.

Μπάμια-Λασιθίου: καλλιεργείται σε μεγάλες ποσότητες στη Κρήτη. Ο καρπός της είναι μικρού έως μετρίου μεγέθους και καλής ποιότητας.
Μπάμια-Μπογιατίου: καλλιεργείται βασικά στη Στερεά Ελλάδα. Ο καρπός της είναι καλής ποιότητας, μικρός και πενταγωνικός. Τα φύλλα της είναι μεγάλα με ελαφριές κολπώσεις.
Μπάμια-Βελούδο: είναι ποικιλία με καλή φυτρωτική ικανότητα των σπόρων, που δημιουργήθηκε ύστερα από βελτιωτικές προσπάθειες και επίσης είναι πρώιμη.
Μπάμια-Πυλαίας: καλλιεργείται βασικά στη Μακεδονία. Ο καρπός της είναι μικρός, πενταγωνικός και λεπτός και τα φύλλα φέρουν βαθιές εγκολπώσεις. Προτιμάται από τις βιομηχανίες μεταποίησης.
Μπάμια-Κιλκισίου: ο καρπός είναι μικρός, σαρκώδης και έχει βαθύ πράσινο χρώμα.
Μπάμια-Λεβαδιάς: ποικιλία τοπικού ενδιαφέροντος.
Μπάμια-Μπ.35: είναι αρκετά δημοφιλής ποικιλία και ο σπόρος της έχει δείξει ικανοποιητική φυτρωτική ικανότητα.

Υλικά για 2 άτομα +τον έκτακτο-η
500 γρ. μπάμιες
200 ml. ελαιόλαδο
1 μεγάλο ψιλοκομμένο νεροκρέμμυδο
1 κ.γ. ζάχαρη
30 ml. μπαλσάμικο ξύδι ή 3-4 κ.σ. κόκκινο
1 μεγάλη ψιλοκομμένη ντομάτα (ώριμη, όχι σάπια)
μαϊντανό ψιλοκομμένο
αλάτι, πιπέρι
Ζεστό νερό: Για κατσαρόλα 400ml
Για χύτρα 150ml (αφότου ανέβει η βαλβίδα, κλείστε την εστία μετά από 10λεπτά & περιμένετε να εξισωθεί η πίεσή της (ή στα 15 λεπτά απελευθερώστε τον ατμό για να ανοίξετε το καπάκι)
Για φούρνο 250 ml.

Προετοιμασία

Καθότι οι κατεψυγμένες μπάμιες είναι έτοιμες, στις φρέσκες κόβουμε τα κοτσάνια, τις καθαρίζουμε, τις πλένουμε & κατεψυγμένες ή μη τις ραντίζουμε με ξύδι που αναλογεί σε ~ 3+ κουταλιές της σούπας (για να φύγουν & τυχόν ζωύφια). Κάποιοι επιμένουν να μείνουν με το ξύδι για 30 λεπτά (καθότι χρησιμοποίησα κατεψυγμένες, εγώ δε το έκανα & στην όσμωση δεν είχα πρόβλημα).

Εκτέλεση

Σε λάδι που έχει κάψει & μέτρια φωτιά, σοτάρετε το κρεμμύδι & τη ζάχαρη ανακατεύοντας ανάλογα. 
Μόλις τείνουν να ροδίσουν προσθέστε τις μπάμιες, το ζεστό νερό & τη τριμμένη ντομάτα με το αλάτι, το πιπέρι & το ψιλοκομμένο μαιδανό (φύλλα – κλωνάρια) ανακατώνοντας απαλά.

Πηγές

yiannislucacos 

caruso 

barbastathis 
ecotimes

ΜΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ...

Ο επικεφαλής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Μανώλης Σφακιανάκης, αναφέρθηκε σε περιστατικά παιδιών στην Ελλάδα, τα οποία βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση όταν φωτογραφίες τους «πειράχτηκαν» με φωτομοντάζ και διέρρευσαν στο σχολικό τους περιβάλλον, παρουσιάζοντας π.χ. το πρόσωπο του παιδιού με το σώμα κάποιας πορvοστάρ.

Και δεν είναι η ίδια η φωτογραφία που θα ενοχλήσει το παιδί, όσο ο αδιάκοπος χλευασμός των συμμαθητών του ή, ακόμα χειρότερα, το bullying που θα ακολουθήσει.

Και δεν είναι μόνο οι φωτογραφίες που μπορεί να βάλουν τα παιδιά σας σε κίνδυνο.

Όπως αναφέρει η διευθύντρια του Ινστιτούτου Διαδικτύου της Οξφόρδης, Victoria Nash, υπάρχουν δύο πράγματα που οι γονείς θα πρέπει να προσέχουν:

"Το πρώτο είναι οι πληροφορίες για τα παιδιά που δημοσιεύουν όπως π.χ. 

• η ημερομηνία και το τόπος γέννησής τους, 
• το πού ζουν και πού πηγαίνουν σχολείο, 

καθώς τις πληροφορίες αυτές μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος προκειμένου να τους κλέψει την ηλεκτρονική ταυτότητα (να φτιάξει, δηλαδή, ένα ψεύτικο προφίλ στο Facebook με αυτά ακριβώς τα στοιχεία).

Το δεύτερο έχει να κάνει με την συγκατάθεση του παιδιού 

Τι από αυτά που ποστάρετε θα θέλει το παιδί σας να δει δημοσιευμένο όταν μεγαλώσει;
Και κυρίως, τι κόστος μπορεί να έχει αυτό για την πορεία της ζωής του (π.χ. δεν ξέρετε πώς μία φωτογραφία του παιδιού με κάποιο πολιτικό μήνυμα μπορεί να επηρεάσει με κάποιον τρόπο τη μελλοντική του καριέρα)".

Τόσο ο κ. Σφακιανάκης όσο και η δρ. Nash συμφωνούν στο ότι 

ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσετε την ψηφιακή ταυτότητα του παιδιού σας είναι να μην ποστάρετε ποτέ απολύτως τίποτα για εκείνο. 

Κάποιοι γονείς θεωρούν ότι λαμβάνουν ένα «μέτρο προστασίας» ποστάροντας φωτογραφίες των παιδιών τους χωρίς να αναγράφουν πουθενά τα ονόματά τους – οι φωτογραφίες όμως, θα παραμείνουν για πάντα εκεί, διαθέσιμες προς όλους.

Δεν αποκλείεται στο μέλλον, λένε οι ειδικοί, μία φωτογραφία του παιδιού σας που ποστάρατε όταν είναι 4 ετών, να συνδεθεί με κάποια που θα ποστάρει ένας φίλος του όταν θα είναι 10 ετών και στην συνέχεια με κάποιο επαγγελματικό προφίλ που μπορεί να έχει το παιδί σας ως ενήλικας και έτσι να δημιουργηθεί ένα πλήρες ψηφιακό αρχείο του παιδιού, πάνω στο οποίο δεν θα μπορεί να έχει κανέναν έλεγχο.

"Τι μπορείτε να κάνετε αν έχετε ήδη ποστάρει φωτογραφίες των παιδιών σας στο Facebook ή στο Instagram;
Να σας πούμε, καταρχάς, τι δεν μπορείτε να κάνετε: Να τις πάρετε πίσω" 

Όπως ανάφερε στην ομιλία του ο κ. Σφακιανάκης, για να μπορέσει μία κοπέλα από την Ιρλανδία να διεκδικήσει ολόκληρο το ψηφιακό της αρχείο, αφού απενεργοποίησε το προφίλ της στο Facebook, χρειάστηκε να καταφύγει σε πολυετή δικαστικό αγώνα με το μέσο. Τι κέρδισε στο τέλος; Ένα CD με τις φωτογραφίες της (αντίγραφα των οποίων προφανώς και έχει κρατήσει το Facebook).

Αυτό, λοιπόν, που μπορείτε να κάνετε είναι να μην ξαναποστάρετε ποτέ καμία φωτογραφία των παιδιών σας, σε κανένα διαδικτυακό μέσο.

Όσο για τις φωτογραφίες που έχετε ήδη ποστάρει εσείς, μπορείτε να τις διαγράψετε (αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν έχουν ήδη αποθηκευτεί στα αρχεία του Facebook ή οποιουδήποτε άλλου). (Σημ GT δηλ ενδεχομένως να έχουν γίνει ήδη προιόν εμπορικής εκμετάλευσης)

Τις φωτογραφίες που έχουν ποστάρει άλλοι με εσάς (και τα παιδιά) να έχετε γίνει tag μπορείτε να τις κρύψετε από το Χρονολόγιό σας, όμως όχι να τις διαγράψετε – μόνο αυτός που την πόσταρε μπορεί να το κάνει. (Σημ GT τώρα αν έχουν κατεβεί, αποθηκευτεί - κυκλοφορήσει...)

Οπότε, στις ρυθμίσεις ασφαλείας του μέσου (π.χ. του Facebook) 

• επιλέξτε αφενός τις φωτογραφίες σας να βλέπουν μόνο οι Φίλοι σας (ούτε καν οι Φίλοι των Φίλων) και 
• επιλέξτε να ενημερώνεστε κάθε φορά που κάποιος σας κάνει tag σε μία φωτογραφία, προκειμένου να την εγκρίνετε πριν δημοσιευτεί – αν είναι και τα παιδιά σας στην φωτογραφία αυτήν, το δικό σας όνομα θα είναι αυτό που πιθανότατα θα γίνει tagged.

Τέλος, ενημερώστε κάθε φίλο και γνωστό σας ότι δεν θέλετε επ’ ουδενί να ποστάρουν καμία φωτογραφία ή πληροφορία, στην οποία εμφανίζεται ή αναφέρεται το παιδί σας.

Σε περίπτωση που ανησυχείτε ή είστε βέβαιοι ότι φωτογραφίες του παιδιού σας χρησιμοποιούνται από άλλους, χωρίς την δική σας συγκατάθεση, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να απευθυνθείτε 

• Τηλεφωνικά στον αριθμό: 111 88
• Στέλνοντας e-mail στο: ccu@cybercrimeunit.gov.gr
• Μέσω της εφαρμογής (application) για έξυπνα τηλέφωνα (smart phones), με λειτουργικό σύστημα iOS - android:CYBERKID 
• ή απευθείας στο τηλέφωνο της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος στα 210-6476464, 210-6476000.

Κοτόσουπα... 4-5 μερίδες (πλέον της πεθεράς)

Μετά την ανάγνωση αρκετών συνταγών, μπάφιασα & αυτοσχεδίασα... και καλά που το ΄κανα!

Υλικά
15 γρ. βούτυρο (μόνο για τη περίπτωση οικόσιτου - αλανιάρικου πουλερικού )
1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο (επίσης μόνο για τη περίπτωση οικόσιτου - αλανιάρικου πουλερικού)
1 κουταλάκι του γλυκού Vegeta
Κομμάτια από κρέας κόκκορα ("μαζί με τα κόκαλα έχει περισσότερη νοστιμιά" Θανάσης Γκόσης - Καπάνι Θεσσαλονίκης)
1 ρίζα πράσου
1 καρότο σε φέτες
1 πατάτα κομμένη
4-5 μανιτάρια (πχ Agaricus μέγεθος ~ 40 σε φέτες)
1 λευκό ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1-2 αυγά
Ρύζι γλασέ (1/2 φλυτζάνα)
Μαιδανό
Αλάτι (αν δε χρησιμοποιήσετε Vegeta)
Πιπέρι

Εκτέλεση
• Βράζοντας τα πλυμένα & σκεπασμένα με νερό κομμάτια του πουλερικού στη κατσαρόλα, ξαφρίζετε όποτε χρειαστεί. Βάλτε λίγο παραπάνω νερό, εφόσον χρησιμοποιήσετε αυγό στο τέλος. 
• Θα προσθέσετε τα λαχανικά & το ρύζι όταν το κρέας ξεχωρίζει - ξεκολλά από το κόκαλο. (Αν & αυτό εξαρτάτε από το πουλερικό & την ισχύ της εστίας, αναφορικά υπολογίστε 30-40 λεπτά)
• Αφήνετε να μαλακώσει το ρύζι στη χύτρα για 15' περίπου (στη κατσαρόλα λίγο παραπάνω), αφότου η βαλβίδα αρχίζει να «σφυρίζει» στη μέτρια ένταση της εστίας.
• Συμπληρώστε με 2 κουτ. σούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό.
• Χτυπήστε πρώτα το ασπράδι των αυγών σ΄ ένα μπολ, στη συνέχεια προσθέστε τους κρόκους και τέλος σιγά-σιγά το ζουμί από τη σούπα ανακατεύοντας συνεχώς (τα γνωστά.... όσο το δυνατό περισσότερη ποσότητα για να μη «κόψει» το αυγό από την απότομη αλλαγή θερμοκρασίας όταν το βάλετε στη κατσαρόλα).

Τηγανητές πατάτες...

Τραγανές Πατάτες Τηγανητές, Τριπλομαγειρεμένες 

Του Δημήτρη Παπαζυμούρη

 Με κομβικό σημείο την εφαρμογή των δύο σταδίων τηγανίσματος, οι πατάτες μπαίνουν στη φριτέζα σε σχετικά υψηλή θερμοκρασία, για να βγουν λίγο πριν χρυσαφίσουν. 

Αφήνοντας τη θερμοκρασία του λαδιού να ξανανεβεί στο έπακρο επιδιώκουμε το ξεροτηγάνισμα.για 1 λεπτό στο καυτό λάδι πριν σερβιριστούν. 

Αυτό είναι και το κύριο μυστικό για την επιτυχία τραγανής υφής στις πατάτες και είναι το μίνιμουμ που πρέπει να γίνεται σε κάθε σπίτι που σέβεται την γαστρονομική ηδονή που αξίζει στο πιάτο. 

Απ’ τη διπλή, στη τριπλή μέθοδο 

Έχοντας μελετήσει και τη συνταγή του Heston Blumenthal με τα τρία στάδια μαγειρέματος της τηγανητής πατάτας που κάνει στο τριάστερο εστιατόριό του, (= Fat Duck) μπήκα σε διάθεση να εξελίξω την τεχνική μου, ώστε οι πατάτες να βγαίνουν ακόμη πιο κριτσανιστές και ταυτόχρονα lighter.

Το βασικό πρόβλημα της συνταγής του Heston είναι ότι δεν είναι πρακτική για την καθημερινότητα των νοικοκυριών. 
Mετά το πρώτο στάδιο, που είναι ο βρασμός της πατάτας για 20-30’, πρέπει αυτές να κρυώσουν και να μπουν στη κατάψυξη για μία ώρα τουλάχιστον. Αντίστοιχη διαδικασία, με εμβόλιμη την κατάψυξη για άλλη μια ώρα, ισχύει και ανάμεσα στο πρώτο και δεύτερο τηγάνισμα.

Ομολογώ πως ούτε και εγώ, που είμαι φανατικός οπαδός του Heston και δεν κολλάω σε πολύπλοκες τεχνικές, θα μπω στον κόπο να τα κάνω όλα αυτά για τις απόλυτες τηγανητές πατάτες. We still have a life outside the kitchen, που λεν και στο χωριό μας.

Μελετώντας όμως την φιλοσοφία της τεχνικής που έχει χρησιμοποιήσει ο Heston, βρήκα τα εξής σημεία κλειδιά:

Πρώτα πρέπει να μαλακώσει το εσωτερικό της πατάτας μέσω του βρασμού, χωρίς αυτό το ρόλο να τον έχει το τηγάνισμα, ώστε να είναι πιο ελαφρύ το αποτέλεσμα.

Φασκόμηλο (salvia officinalis & Salvia ssp)

Είδη
Οικογένεια: Lamiaceae
Πολλά είδη Salvia έχουν καταγραφεί από τα οποία κυριότερα είναι:
Salvia officinalis: Ημιθαμνώδες πολυετές είδος (έως και 15 έτη) αυτοφυές στην Ήπειρο που το ύψος του κυμαίνεται από 30-80 cm. Τα άνθη του είναι μεγάλα 2-3 cm, ιόχρωμα σε αραιούς σπονδύλους ανά 3-6 άνθη που σχηματίζουν ένα απλό κορυφαίο βότρυ. Ανθοφορία αρχίζει από Απρίλιο και τελειώνει το πρώτο δεκαήμερο του Μαϊου.
Salvia triloba (frutocosa): (Greek sage) Αυτοφυές αειθαλής θάμνος στα νησιά του Αιγαίου και σε ξερές περιοχές της βόρειας και νότιας Ελλάδας με οσμή λεβάντας. Τα φύλλα του είναι οβάλ έως επιμήκη χρώματος γκρι-πράσινου. Άνθη μοβ προς ροζ ακόμη και άσπρα. Η διάρκεια ζωής του φτάνει τα 12 έτη. Αιθέριο έλαιο από 1,75-6%.
Salvia sclarea: Αυτοφυές αειθαλής θάμνος που απαντάται συνήθως στη Βόρεια Ελλάδα.
Salvia pomifera: Αυτοφυές Δυτική Στερεά Ελλάδα, Κρήτη, νησιά Αιγαίου. Μεγάλος θάμνος έως 1μ.
Salvia vividis: Μονοετής πόα μέχρι και 600 m.
Salvia divinorum: Πολυετές ενδημικό είδος ύψους 2-3 μέτρα.

Πολυετές ανθεκτικό φυτό που οι Γάλλοι αποκαλούν «ελληνικό τσάι» και φτάνει σε ύψος τα 0,3 με 0,6 μέτρα. Οι Κινέζοι το ονομάζουν ελληνικό βραστάρι και το θεωρούν καλύτερο από το τσάι. Αφθονεί στην Πελοπόννησο και στα νησιά.
Αγγλικό όνομα: Sage

Φροντίδα
Κλίμα –έδαφος:
Για την ανάπτυξη του το φασκόμηλο απαιτεί εδάφη καλά αεριζόμενα με pH ουδέτερο έως και αλκαλικό (=7,0+). 
Σε αμμώδη εδάφη από άποψη μηχανικής σύστασης δεν καλλιεργείται συνήθως γιατί καθυστερεί η ανάπτυξή του και επιπλέον η άμμος του εδάφους προσκολλάται στα κατώτερα φύλλα των φυτών με συνέπεια να υποβαθμίζεται η ποιότητά τους.
Αναπτύσσεται ικανοποιητικά τόσο σε ψυχρές όσο και σε θερμές περιοχές. Αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες μέχρι –25 0C. Ανάλογα με το είδος, η Salvia μπορεί να καλλιεργηθεί τόσο σε πεδινές όσο και σε περιοχές με υψόμετρο μέχρι 1.400 m.

Ευδοκιμεί και στη γλάστρα, αρκεί να βρίσκεται στον ήλιο χωρίς να ποτίζεται τακτικά. Αγαπά τα εδάφη που είναι σχετικά ξερικά.

Κορομηλιά

Κορομηλιά

Η κορομηλιά είναι καρποφόρο φυλλοβόλο δέντρο. 

Ανθίζει στις αρχές της άνοιξης κάνοντας όμορφα λευκά λουλούδια.

Στα τέλη της άνοιξης με αρχές καλοκαιριού (ανάλογα την περιοχή) γίνονται τα κορόμηλα. 

Φροντίδα

Χρειάζεται ηλιόλουστα σημεία
και θεωρείται μέτριο δέντρο αφού δεν ξεπερνά συνήθως τα 5 με 6 μέτρα σε ύψος.
Έχει μέτριες απαιτήσεις σε νερό και είναι εξαιρετικά ανθεκτική στον παγετό.

Πηγές:

fytosymvoules

Ρόκα (Eruca sativa)

Είδος
Η Ρόκα είναι μονοετές φυτό.
Αγγλικό όνομα: Rocket

Φροντίδα
Τοποθετήστε τις γλάστρες ή επιλέξτε ένα μέρος στον κήπο που δεν το βλέπει ο ήλιος όλη την ημέρα. Επίσης προστατέψτε τα φυτά από τους δυνατούς ανέμους.

Σπορά
Μπορείτε να φυτέψετε σπόρους Ρόκας από το Μάρτιο έως το Σεπτέμβριο. Αν και κανείς δε θα σας εμποδίσει να φυτέψετε Ρόκα σε γλάστρες, είναι καλύτερο να το κάνετε στον κήπο σας. Τοποθετήστε τους σπόρους σε βάθος περίπου 0,5 εκατοστών και ποτίστε. 

Πηγή:kalliergo

Μέντα (Mentha piperita, Mentha pulegium, Mentha Rotundifolia)

Είδος
Αρωματικό φυτό με πολυετή πόα και πράσινα φύλλα. Πολύ δημοφιλές φυτό και για τη παρασκευή του ποτού Μοχίτο καθώς χρησιμοποιούμε για γεύση & άρωμα τα φύλλα της.
Αγγλικό όνομα: Mint

Φροντίδα 

Η μέντα μπορεί να ευδοκιμήσει σε ποικιλία κλιμάτων και εδαφών.
Άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης για τη μέντα είναι 17 οC και όταν αρδεύεται τακτικά αντέχει και σε υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού.
Αποδίδει καλύτερα σε εδάφη, βαθιά, πλούσια σε οργανική ουσία που δεν είναι πολύ βαριά, στραγγερά, με τιμή pH 6,5, αλλά και σε pH 6-7,5 δεν παρουσιάζει προβλήματα.
Η σχέση των τριών θρεπτικών στοιχείων Ν, P, K, 1:0,4:1.6, αντίστοιχα. 
Το κάλιο κάνει τη μέντα πιο ανθεκτική στις μυκητολογικές ασθένειες. Οι κοπριές και τα οργανικά εμπορικά λιπάσματα ενδείκνυνται περισσότερο από τα ανόργανα. Η μέντα είναι πολύ απαιτητική σε νερό και σε πολύ θερμό καιρό η καλλιέργεια μπορεί να χρειασθεί και τρία ποτίσματα την εβδομάδα.

Εν συντομία
Χρειάζεται ηλιόλουστες θέσεις και έδαφος με πολύ καλή στράγγιση, αλλά αντέχει και σε μέρος που τη βλέπει λίγες ώρες την ημέρα ο ήλιος. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού σημαντικό είναι να ποτίζεται καθημερινά. 
Είναι αρκετά ανθεκτική στον παγετό. 

Mentha piperita, Mentha pulegium
 & Mentha Rotundifolia

Σπορά
Μπορείτε να σπείρετε τους σπόρους Μέντας νωρίς την Άνοιξη, μετά τα τελευταία κρύα. Χρησιμοποιήστε πολλούς σπόρους γιατί πολλοί από αυτούς είναι στείροι.

Απλώστε τους σπόρους της Μέντας επάνω στο χώμα και ποτίστε άμεσα. Μη σκεπάσετε τους σπόρους με χώμα. Βάλτε τη γλάστρα σε σημείο που θα την βλέπει ο ήλιος. Οι σπόροι θα βλαστήσουν σε περίπου 12 ημέρες.

Για να βοηθήσετε τους σπόρους να βλαστήσουν, μπορείτε να καλύψετε τη γλάστρα με ένα διαφανές πλαστικό, π.χ. μεμβράνη περιτυλίγματος. Έτσι θα δημιουργήσετε ένα πρόχειρο θερμοκήπιο.

Ένας άλλος διαδεδομένος τρόπος πολλαπλασιασμού είναι με τη χρήση ριζωμάτων. Μπορείτε να μεταφυτέψετε ριζώματα Μέντας από ένα αναπτυγμένο φυτό σε μία νέα γλάστρα.

• Η μέντα μπορεί να ευδοκιμήσει σε ποικιλία κλιμάτων και εδαφών. Άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης για τη μέντα είναι 17 οC και όταν αρδεύεται τακτικά αντέχει και σε υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Αποδίδει καλύτερα σε εδάφη, βαθιά, πλούσια σε οργανική ουσία που δεν είναι πολύ βαριά, στραγγερά, με τιμή pH 6,5, αλλά και σε pH 6-7,5 δεν παρουσιάζει προβλήματα. Η σχέση των τριών θρεπτικών στοιχείων Ν, P, K, 1:0,4:1.6, αντίστοιχα. Το κάλιο κάνει τη μέντα πιο ανθεκτική στις μυκητολογικές ασθένειες. Οι κοπριές και τα οργανικά εμπορικά λιπάσματα ενδείκνυνται περισσότερο από τα ανόργανα. Η μέντα είναι πολύ απαιτητική σε νερό και σε πολύ θερμό καιρό η καλλιέργεια μπορεί να χρειασθεί και τρία ποτίσματα την εβδομάδα.
• H μέντα είναι στείρο υβρίδιο, γι΄αυτό δεν πολλαπλασιάζεται εγγενώς με σπόρο παρά μόνον αγενώς, με ριζώματα μοσχεύματα ή φυτάρια μικροπολλαπλασιασμού.
• Η μέντα συγκομίζεται στην αρχή της ανθοφορίας (συνήθως αρχές Ιουλίου), ενώ από καλλιέργειες που είναι εγκατεστημένες σε εύφορα αρδευόμενα χωράφια, μπορεί να γίνει άλλη μία συγκομιδή το Σεπτέμβριο. Η απόδοση σε νωπή χορτομάζα φθάνει ή και ξεπερνάει τα 1000 κιλά/στρ. στην πρώτη συγκομιδή. Η δεύτερη συγκομιδή είναι ίσης ή μικρότερης απόδοσης.
• Η απόδοση σε αιθέριο έλαιο από τις δύο συγκομιδές μπορεί να φθάσει τα 8 λίτρα ανά στρέμμα και εξαρτάται κυρίως από την καλλιεργούμενη ποικιλία, το έδαφος, τις επικρατούσες κλιματικές συνθήκες και τις καλλιεργητικές πρακτικές.
• Διάφορα έντομα, αφίδες, νηματώδεις κ.ά. προσβάλλουν τη μέντα που αν εξαιρέσει κανείς τους νηματώδεις, δεν προξενούν μεγάλες ζημιές. Το μεγάλο πρόβλημα για τη μέντα είναι οι μυκητιάσεις. Οι φυτείες υποφέρουν συνήθως από βερτιτσιλλιώσεις (Verticillium sp) και σκωριάσεις (Puccinia mentha). Ένα μέτρο περιορισμού της εξάπλωσης των βερτιτσιλλιώσεων και των σκωριάσεων είναι το ξερίζωμα και κάψιμο των προσβεβλημένων φυτών στις βιολoγικές καλλιέργειες, αλλά και στις συμβατικές. Ανεξάρτητα του αν εμφανίσθηκαν στη φυτεία ασθένειες ή όχι, στο ίδιο έδαφος δεν πρέπει να καλλιεργηθεί μέντα, δυόσμος και άλλα συγγενή είδη του γένους mentha για 6 χρόνια.

Πηγές:
e-geoponoi 
thecookbook

kalliergo
fytosymvoules

Ματζουράνα (Origanum majorana, Lamiaceae)

Ματζουράνα

Είδος
Η μαντζουράνα Origanum majorana L. είναι αρωματική, πολυετής πόα χνουδωτή με βλαστό όρθιο, πολύκλαδο, σχεδόν λείο ύψους 20-50 cm, με φύλλα γκρι έως πράσινα μικρά, ωοειδή ή προμήκη με βραχύ μίσχο. Άνθη λευκά ή και κόκκινα, σε στάχυ ωοειδή ή σφαιρικά. Βράκτια ωοειδή- σπαθοειδή & συγγενικό της ρίγανης.
Η μαντζουράνα έχει πιο πλαστικό γενετικό χαρακτήρα από τη ρίγανη. Υπάρχουν ποικιλίες που είναι περισσότερο και άλλες λιγότερο θερμοαπαιτητικές από τη ρίγανη. Φυτά ματζουράνας σε γραμμές παρατηρήσεων στο Κ. Γ. E. Μ. Θ., προερχόμενα από διάφορους κήπους της Στερεάς Ελλάδας και Μακεδονίας, δεν έχασαν το φύλλωμά τους το χειμώνα (2004-2005), σε αντίθεση με τη ρίγανη, όπου όλοι οι γενότυποι της συλλογής απώλεσαν το υπέργειο τμήμα τους από τις παγωνιές. 
Αγγλικό όνομα: Marjoram
Οικογένεια: Lamiaceae

Φροντίδα
Κλίμα –έδαφος:
Η μαντζουράνα ευδοκιμεί σε εδάφη πλούσια που αποστραγγίζονται καλά. Προτιμά περιοχές με μάλλον ήπιο κλίμα. Παρουσιάζει μειωμένη αντοχή στο κρύο. Η φωτοπερίοδος επηρεάζει την ανάπτυξη της ταξιανθίας, των φυτών και την διαφοροποίηση της ταξιανθίας. 

Σε περιοχές με διάρκεια ημέρας 12-16 ώρες την περίοδο της διαφοροποίησης δημιουργεί φυτά με καλύτερο φύλλωμα. 
Καλύτερο pH ανάπτυξης το 6,8 αλλά αναπτύσσεται καλά και σε μεγαλύτερο pH, (μπορεί να αναπτυχθεί και σε pH 4,9-8,7).

Εν συντομία
Η ματζουράνα απαιτεί γονιμότερα εδάφη από τη ρίγανη και είναι πιο απαιτητική σε νερό.
Καλλιεργείται εύκολα σε γλάστρα.
Κατά τους πρώτους μήνες θα πρέπει να φροντίσετε ώστε το χώμα να είναι συνεχώς υγρό. Μετά από αυτή την περίοδο, μπορείτε να αραιώσετε τη συχνότητα ποτίσματος.

Οι πιο γνωστές ποικιλίες της πατάτας

Πατάτα: Άλλες ονομασίες "στρύχνος" "κονδυλόριζος"
Ποικιλίες: Παγκόσμια περίπου 400 Διαφοροποιούνται ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε άμυλο και υγρασία, το χρώμα και το σχήμα του κονδύλου.
Τα ονόματά τους παράξενα, όπως και τα σχήματα και οι αποχρώσεις τους. 

Φροντίδα κατά την αγορά:

• Ο πρασινωπός φλοιός μιας ανώριμης πατάτας ενδέχεται να έχει σολανίνη (υπαίτια για κράμπες & πονόκοιλους)
• Επιβάλλεται να είναι σφιχτές, χωρίς χτυπήματα - τραυματισμούς & φύτρα
• Αποθηκεύστε τις σε σκοτεινό χώρο για να μη πρασινίσουν & βγάλουν γρηγορότερα φύτρες. Βοηθήστε να κρατήσουν περισσότερο βάζοντάς τες δίπλα σε μήλα & ποτέ δίπλα σε κρεμμύδια καθώς αλλοιώνονται γρηγορότερα & τα δύο είδη

Κάθε μία ποικιλία αποδίδει καλύτερα σε συγκεκριμένη

Λεβάντα (Lavandula angustifolia, Lavandula stoechas)

Είδος

Πολυετές φυτό με χαρακτηριστική ευωδιά και υπέροχα μοβ άνθη. Είναι ενδημική στη Νότια Ευρώπη. Άλλα ονόματα με τα οποία είναι γνωστή η Λεβάντα είναι: Αγριολεβάντα, λαμπρή, λαβαντή, χαμολίβανο, μυροφόρα, καραμπάσι, αβαγιανός.
Αγγλικό όνομα: Lavender

Φροντίδα
Το κλίμα, το έδαφος, το υψόμετρο ακόμη και η έκθεση της καλλιέργειας, βορινή-νότια ή δυτική-ανατολική, παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη των φυτών και στην περιεκτικότητα και τη σύνθεση του αιθερίου ελαίου. Έτσι η ίδια ποικιλία ή και ο ίδιος χημειότυπος, είναι δυνατό να δίνουν αιθέριο έλαιο διαφορετικής σύστασης, ανάλογα με την

Κάρδαμο

Είδος

Μονοετές τροπικό φυτό που φτάνει σε ύψος τα 20 με 30 εκατοστά. Αγγλικό όνομα: Cardamom

Φροντίδα

Καθώς το Κάρδαμο είναι τροπικό φυτό που αναπτύσσεται στο έδαφος των τροπικών δασών, χρειάζεται να τοποθετήσετε τη γλάστρα σε ένα σκιερό μέρος και να φροντίζετε ώστε το χώμα να έχει πάντα υγρασία. Επίσης θα πρέπει να ψεκάζετε τα φύλλα του με νερό. Προσπαθούμε δηλαδή να αναπαράγουμε τις συνθήκες ενός τροπικού δάσους. Το Κάρδαμο δεν αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες. Αν κάνει κρύο θα πρέπει να το βάλετε μέσα στο σπίτι.

Σπορά
Μπορείτε να φυτέψετε σπόρους Κάρδαμου σε γλάστρες από την Άνοιξη έως το Φθινόπωρο. 40 με 50 ημέρες μετά τη σπορά θα έχετε το δικό σας κάρδαμο.

Επίσης, μπορείτε να πολλαπλασιάσετε το Κάρδαμο με τη χρήση ριζωμάτων.

Πηγές:

kalliergo

Σέλινο (Apium Graveolens)

Σέλινο

Είδος

Το Σέλινο είναι διετές φυτό με ύψος που φτάνει τα 0,3 με 0,9 εκατοστά.
Υπάρχουν 2 βασικές ποικιλίες σέλινου:

Η μία με μεγάλη σαρκώδη ρίζα τη γνωστή σελινόριζα, που καλλιεργείται για αυτή και τρώγεται ωμή, σαλάτα, σε σούπες και μαγειρεμένη με διάφορους συνδυασμούς και τη δεύτερη η πιο κλασσική, με σαρκώδεις μεγάλους μίσχους που καλλιεργείται για τα φύλλα της και τρώγεται με τον ίδιο τρόπο γίνεται τουρσί ή χρησιμοποιείται και ως καρύκευμα. Είναι γνωστό από την
αρχαιότητα και για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
Αγγλικό όνομα: Celery

Φροντίδα

Επιζητεί ήλιο και υγρασία στο χώμα του (που κρατά την υγρασία χωρίς όμως να είναι μουσκεμένο). Μαζέψτε πάντα μόνο τους εξωτερικούς βλαστούς ώστε να συνεχίσουν να αναπτύσσονται οι εσωτερικοί.

Σπορά

Αν επιλέξετε να φυτέψετε την ποικιλία που δίνει τη σελινόριζα, θα χρειαστείτε βαθιά γλάστρα. Φυτέψτε τους σπόρους από τον Απρίλιο έως το Μάιο σε βάθος από 0,5 έως 1,5 εκατοστά.
Οι σπόροι του Σέλινου είναι μικροσκοπικοί. Για να μπορέσετε να τους χειριστείτε, θα βοηθούσε να τους ανακατέψετε με λίγο στεγνό χώμα. Αυτή την τεχνική τη χρησιμοποιούμε πάντα όταν έχουμε να χειριστούμε μικρούς σπόρους.

Apium Graveolens

Πηγές:

thecookbook

kalliergo

Μαϊντανός (Petroselinum Apiaceae)

Είδη
Συνήθεις κατσαρός & σαρκόριζος

Μονοετές - διετές* φυτό 
Άλλες ονομασίες:Πετροσέλινο, Περσέμολο, Μακεδονίσι.
Λατινική ονομασία: Petroselinum crispum 

Φροντίδα

Επιζητεί τον ήλιο για την ανάπτυξή του & το νερό. Το χώμα πρέπει να αποστραγγίζεται καλά.

Σπορά
Είναι βότανο που απαιτεί υπομονή.
Σε ηλιόλουστο περιβάλλον για να να αναπτυχθεί μόλις φυτευτούν οι σπόροι του, από νωρίς την Άνοιξη έως το Φθινόπωρο. Από την ώρα που θα φυτέψετε τους σπόρους, θα χρειαστούν 3 με 4 εβδομάδες μέχρι να αρχίσουν να βλασταίνουν.

Θα σας ανταμείψει έπειτα από τρεις μήνες, αρκεί να διατηρείτε το χώμα της γλάστρας του υγρό. Απλώστε τους σπόρους στη γλάστρα και σκεπάστε τους με λίγο χώμα. Ποτίστε αμέσως.

Θα πρέπει να διατηρείτε το χώμα στη γλάστρα υγρό, αλλά όχι μουσκεμένο. 

Βεβαιωθείτε ότι οι τρύπες αποστράγγισης της γλάστρας δεν είναι βουλωμένες.
Αν όταν φυτέψετε τους σπόρους Μαϊντανού κάνει ακόμη κρύο, θα πρέπει να μεταφέρετε τις γλάστρες μέσα στο σπίτι και να τις βάλετε δίπλα στο παράθυρο.

Για καλύτερα αποτελέσματα, η γλάστρα με το Μαϊντανό θα πρέπει να τοποθετηθεί σε μέρος που το βλέπει ο ήλιος, αν και μπορεί να αναπτυχθεί και σε μέρη που τα βλέπει ο ήλιος για λίγες ώρες την ημέρα.
*Αν και ο Μαϊντανός είναι διετές φυτό, σπάνια επιζεί του δεύτερου έτους λόγω της συγκομιδής. Αυτό δεν είναι κακό, γιατί το δεύτερο έτος το φυτό δεν έχει την ίδια απόδοση και ποιότητα. Η ρίζα του διετούς φυτού χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική. Περιέχει λιγότερο αιθέριο έλαιο, απιίνη, άμυλο, ζάχαρη, τερπένιο... σε σχέση με τους σπόρους του. 

Χρήση

Πέρα από τονωτικές, διεγερτικές, καθαρτικές, ανακουφιστικές, ορεκτικές ιδιότητες θεωρείται από τη παράδοση σα "φάρμακο", τονίζοντας τη σπουδαιότητά του τόσο στη μαγειρική, όσο & σαν με αντισηπτικές ιδιότητες, ήπιο διουρητικό, αιμοκαθαριστικό, τονωτικό για το κυκλοφοριακό (πυρετό, γρίπη, βήχα κλπ). Πάντα κατά τη παράδοση αναφέρεται βοηθητικό για το στομάχι (ίλιγγο, ναυτία κλπ) 

Πηγές:
 informatics.aua.gr:

thecookbook

kalliergo

Δυόσμος (είδος μέντας)

Δυόσμος

Είδος Μέντας
Αρωματικό και φαρμακευτικό μονοετές ποώδες φυτό με χαρακτηριστική οσμή.
Ανθίζει την Άνοιξη με λουλούδια χρώματος μώβ - μπλέ. Αγγλικό όνομα: Mint, Spearmint, Peppermint

Φροντίδα
Επιζητεί υγρά - γόνιμα εδάφη, αλλά αναπτύσσεται καλά και σε σκιερά σημεία φύτευσης.
Καλλιεργείται πολύ εύκολα.

Κλάδεμα 
Το Χειμώνα, πρέπει να κλαδεύεται χαμηλά ώστε να αναβλαστάνει ευκολότερα την επόμενη άνοιξη.

Σπορά
Να σπείρετε νωρίς την Άνοιξη (=μετά τα τελευταία κρύα) χρησιμοποιήστε πολλούς από αυτούς καθότι οι περισσότεροι είναι στείροι.

• Απλώστε τους σπόρους επάνω στο χώμα και ποτίστε άμεσα 
• Μη σκεπάσετε τους σπόρους με χώμα. 
• Βάλτε τη γλάστρα σε σημείο που θα την βλέπει ο ήλιος. 
• Θα βοηθήσετε τους σπόρους να βλαστήσουν, αν καλύψετε τη γλάστρα με ένα διαφανές πλαστικό, (=μεμβράνη περιτυλίγματος). Έτσι θα δημιουργήσετε ένα πρόχειρο θερμοκήπιο. 
• Οι σπόροι θα βλαστήσουν σε περίπου 12 ημέρες. 
• Φυσιολογικά χρειάζεται ήλιο για να αναπτυχθεί, αλλά αντέχει και σε μέρος που το βλέπει λίγες ώρες την ημέρα ο ήλιος. 

Μπορείτε να μεταφυτέψετε ριζώματα δυόσμου από ένα αναπτυγμένο φυτό σε καινούρια γλάστρα και θα τον δείτε να απλώνεται αμέσως. 
Μπορεί να ξαναγεννηθεί και από τα «απομεινάρια» του αν τα ποτίσετε. 

Δεντρολίβανο (Rosmarinus officinalis)

Είδος
Οικογένεια: Lamiaceae
Είδος: Rosmarinus officinalis
Περιγραφή:

Το δενδρολίβανο είναι ένας πολυετής (15-20 χρόνια), αειθαλής θάμνος που φτάνει σε ύψος τα 1,8 m. Τα φύλλα του είναι δερματώδη, γραμμοειδή, άμισχα χρώματος βαθύ πράσινου έως και ασημί. Τα άνθη του είναι γαλάζια μικρά χωρίς ποδίσκο πολλά μαζί, τα οποία φύονται στις μασχάλες των φύλλων. Πολλά από τα κύρια ενεργά πτητικά συστατικά βρίσκονται στον κάλυκα Τα κλαδιά του θάμνου μετά το δεύτερο χρόνο ξυλοποιούνται. 

Αγγλικό όνομα: Rosemary

Φροντίδα

Αγαπά τον ήλιο και δεν χρειάζεται συχνό πότισμα. 

Αναπτύσσεται εύκολα στη γλάστρα
Κλίμα –έδαφος:
Αναπτύσσεται σε περιοχές με ήπιο, θερμό αλλά και ψυχρό κλίμα αλλά καλύτερα σε ηλιόλουστες περιοχές. 

Αν επικρατούν ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίας τότε είναι καλό να καλύπτονται τα φυτά με φύλλα και κλαδιά για να μην παγώσουν. 

Υψόμετρο: από πεδινές περιοχές έως 600 m.
Σε όξινα όσο και σε αλκαλικά εδάφη (pH 4,5-8,7). Καλύτερη απόδοση και περισσότερο άρωμα παρατηρήθηκε σε εδάφη με ουδέτερο pΗ=6-7 αλλά με υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο. 

Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στη μηχανική σύσταση των εδαφών. Έτσι εδάφη αργιλώδη (βαριά) πρέπει να αποφεύγονται. Σε ξηρικά όσο και σε ποτιστικά χωράφια.Προσθήκη οργανικής ουσίας κρίνεται απαραίτητη, τουλάχιστον σε ξηρικές καλλιέργειες, γιατί αυξάνεται η ικανότητα του εδάφους συγκράτησης θρεπτικών στοιχείων και νερού. 
Έχει αποδειχθεί ότι όταν το δενδρολίβανο καλλιεργείται κοντά σε φασκόμηλο ευνοείται η ανάπτυξή του. 

Μάραθος (Foeniculum vulgare)

Μάραθος

Είδος

Μονοετές φυτό με πλούσιο και αρωματικό φύλλωμα που τον καλλιεργούμε για το φύλλωμα και για τη ρίζα του (που είναι γνωστή ως finocchio) 
Αγγλικό όνομα: Fennel

Φροντίδα
Η άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης του μάραθου είναι 18-25 oC, με όρια ανάπτυξης 4 -35 oC και όρια αντοχής 0-40 oC. Αποδίδει καλά σε εδάφη μέσης σύστασης, πλούσια σε οργανική ουσία, καλά στραγγιζόμενα, με καλό πορώδες μέχρι βάθους 50 εκ., με ενεργό ασβέστιο<10% και τιμή pH 6-7.
Οι μέχρι τώρα καλλιεργούμενες ποικιλίες δεν αντιδρούν πάντα θετικά στην ανόργανο λίπανση αζώτου. Όσον αφορά το φώσφορο και το κάλιο, οι απαιτήσεις του είναι μέτριες και οι ποσότητες που υπάρχουν σε ένα καλό γεωργικό έδαφος είναι επαρκείς. Η βιολογική καλλιέργεια του μάραθου αποδίδει μάλλον καλύτερα από τη συμβατική.
Η απόδοση των 200 κιλών/στρέμ. θεωρείται πολύ καλή
Η ανόργανη λίπανση στις συμβατικές καλλιέργειες πρέπει να γίνεται βάσει εδαφολογικής ανάλυσης και σε ένα έδαφος μέσης σύστασης, δεν πρέπει να ξεπερνά τις 10 μονάδες Αζώτου σε αμμωνιακή μορφή, 7 μονάδες Φωσφόρου και 12 μονάδες Καλίου ανά στρέμμα σε βασική εφαρμογή. Το νιτρικό άζωτο με επιφανειακές εφαρμογές πρέπει να αποφεύγεται.
Aν και οι απαιτήσεις σε νερό είναι μέτριες συμφέρει να καλλιεργείται σε αρδευόμενα χωράφια, γιατί σε άνομβρες χρονιές η απόδοση δεν ξεπερνά τα 50 κιλά/στρ., ενώ στα αρδευόμενα μπορεί να φθάσει μέχρι 200 κιλά/ στρ.

Εν συντομία

Αγαπά τη ζέστη και δε θέλει συχνό πότισμα. Το καλοκαίρι ποτίστε τον μία με δύο φορές την εβδομάδα. 

Foeniculum vulgare

Σπορά

Πέντε με έξι σπόροι που θα φυτευτούν από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο σε μια βαθιά γλάστρα αρκούν για να αναπτυχθεί (=επειδή έχει ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα finocchio) 

Ανοίξτε τρύπες βάθους 3 με 4 εκατοστά, τοποθετήστε μέσα τους σπόρους και σκεπάστε με χώμα. Για να έχει σωστή ανάπτυξη θέλει ζέστη . 

Πηγές:
e-geoponoi

Ρίγανη (Origanum Vulgare)

Είδος

Οικογένεια: Lamiaceae
Το είδος Origanum vulgare έχει τη μεγαλύτερη εξάπλωση από όλα τα συγγενικά του είδη, ενώ και στην Ελλάδα είναι το πιο κοινό και το πιο διαδομένο. Στην Ελλάδα βρέθηκαν τρία υποείδη με διαφορετικά μορφολογικά και χημικά χαρακτηριστικά.
 Origanum vulgare ssp. hirtum
 Origanum vulgare ssp. vulgare
 Origanum vulgare ssp. viridulum
Από τα τρία παραπάνω υποείδη, το Origanum vulgare ssp. hirtum χρησιμοποιείται ευρύτατα ως άρτυμα με τον διεθνή εμπορικό όρο “Greek oregano” και θεωρείται ότι έχει την καλύτερη ποιότητα παγκοσμίως ανάμεσα στα είδη που χρησιμοποιούνται ως Oregano (ρίγανη). Origanum vulgare ssp. hirtum

Περιγραφή:
Πολυετής πόα με διάρκεια ζωής πάνω από 8 έτη. Φύλλα σε αντίθετη διάταξη, ωοειδή, τριχωτά στην κάτω επιφάνεια. Άνθη μικρά, λευκά σε ταξιανθίες στάχυ. Ύψος στελεχών 30-80 εκ. και σπόρους πολύ μικρούς.

Αγγλικό όνομα: Oregano

Φροντίδα
Κλίμα –έδαφος:
Ευδοκιμεί σε ψυχρές όσο και σε θερμές περιοχές. Προτιμά περιοχές ηλιόλουστες. 
Τα θερμοκρασιακά όρια ανάπτυξης του φυτού κυμαίνονται από 4-33 0C, άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης τους 18-22 0C. 
Σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο και έντονη ηλιοφάνεια παρατηρείται υψηλότερη περιεκτικότητα αιθερίου ελαίου.
Καλύτερο pH ανάπτυξης θεωρείται το 6,8, αλλά αναπτύσσεται καλά και σε μεγαλύτερα pH. 
Προτιμά ξηρικά, χαλικώδη και ασβεστούχα εδάφη καλά αποστραγγιζόμενα. Υψηλή ποσότητα αζώτου ευνοεί τη μεγάλη ανάπτυξη του φυτού αλλά επιφέρει μείωση της περιεκτικότητας σε αιθέριο έλαιο.

Αρκεί να τη βλέπει ο ήλιος. 

Τα κλωναράκια της χρειάζονται κόψιμο για να αναπτυχθεί αλλά και να περιορίσετε την ανεξέλεγκτη ανάπτυξή του.
Για να διατηρήσετε  έντονη τη γεύση και το άρωμα της Ρίγανης, θα πρέπει να αποφύγετε τα πολλά ποτίσματα και τη χρήση λιπασμάτων.

Θυμάρι (Thymus vulgaris)

Είδος

Οικογένεια: Lamiaceae
Είδος: Thymus vulgaris
Σημαντικό μελισσοκομικό φυτό της χώρας μας. 

Το κοινό θυμάρι (καλλιεργήσιμο) Thymus vulgaris είναι πολύ μικρός αρωματικός θάμνος που το ύψος του κυμαίνεται από 20-50 cm. 

Είναι πολυετές φυτό με διάρκεια ζωής γύρω στα 7 έτη. Έχει φύλλα στενά και μικρά (8-12 χιλιοστά) άμισχα, αντίθετα ωοειδή, χρώματος πράσινου έως γκρίζου. Τα άνθη του είναι μικρά ρόδινα ή ερυθροϊώδη ή λευκά, σε πυκνές κεφαλοειδείς ταξιανθίες.
Το γένος Thymus εκτός από το κοινό θυμάρι αριθμεί 120 είδη. Στην Ελλάδα υπάρχουν 20. Κυριότερα Thymus capitatus, Thymus serpyllum, Thymus citriodorus.

Αγγλικό όνομα: Thyme

Φροντίδα

Κλίμα –έδαφος:
Ευδοκιμεί σε περιοχές θερμές και ψυχρές.
Αναπτύσσεται καλά σε ξηρικές εκτάσεις, ενώ σε ποτιστικές δίνει μεγαλύτερη παραγωγή. Αναπτύσσεται σε περιοχές ηλιόλουστες έως μερικά σκιαζόμενες
Καλύτερη ανάπτυξη σε περιοχές 400-500 m, αλλά μπορεί να καλλιεργηθεί από την επιφάνεια της θάλασσας μέχρι σε υψόμετρο 2.500.
Σε ποικιλία εδαφών με pH από 4,5-8. Καλύτερο pH ανάπτυξης το 6,3.
Καλύτερη απόδοση δίνει σε ασβεστούχα με καλή αποστράγγιση. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε εδάφη φτωχά-μέτριας γονιμότητας.

Βασιλικός

Είδος
Μονοετές φυτό που φτάνει σε ύψος τα 20 με 80 εκατοστά. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες. Ξεχωρίζουν αυτές με τους μικρόφυλλους και πλατύφυλους 

Φροντίδα

Χρειάζεται έμμεσο ηλιακό φως (να μη το βλέπει απευθείας ο ήλιος) και το καλοκαίρι καθημερινό πότισμα και τακτικό ψαλίδισμα στην κορυφή  ώστε να το βοηθάτε να αναπτυχθεί περισσότερο.. Ουσιαστικά επιζητεί 

δροσερό χώμα.

Σπορά

Φυτέψτε σπόρους νωρίς την Άνοιξη (Μάρτιος Απρίλιος) σε μία γλάστρα σκεπάζοντάς τους με λίγο χώμα.

Άνηθος

Είδος
Ετήσιο φυτό που φτάνει σε ύψος τα 30 με 80 εκατοστά.

Φροντίδα
Μπαίνει σε βαθιά γλάστρα γιατί έχει μακριά ρίζα και χρειάζεται συχνό πότισμα.
Τον κόβουμε με το ψαλίδι χαμηλά, ~ 2cm από τη ρίζα.

Σπορά
Οι σπόροι του φυτεύονται την άνοιξη (Απρίλιος έως Μάιος) σε βαθιά γλάστρα καθότι οι ρίζες του είναι μακριές.

Συνταγές Μοχίτο

Πίνεται στα «ζεστά κλίματα» εδώ και δεκαετίες. 

Με προέλευση πιθανότατα από το Mint Julep, με το οποίο μοιράζονται σχεδόν όλα τα συστατικά εκτός από το ρούμι (το Mint Julep έχει μπέρμπον), 

Γεννήθηκε την εποχή της
ποτοαπαγόρευσης όπως και τα περισσότερα κοκτέιλ. 

Αν και ο αρχικός σκοπός ήταν να «καμουφλαριστεί» το αλκοόλ το τελικό αποτέλεσμα ήταν πέρα από κάθε προσδοκία.

Δυόσμος, ρούμι, ζάχαρη, λάιμ και σόδα. Έτσι το έμαθε ο Χέμινγουεϊ στο "El Floridita" και το "Bodeguita del Medio" της Κούβας την περίοδο του μεσοπόλεμου.

Έτσι το προτιμάει ο Σόνι Κρόκετ από τους σκληρούς τους Μαϊάμι στην ταινία του 2006. Έτσι το πίνουν οι παραδοσιακοί. 

Με τα ίδια συστατικά όμως και μικρές αλλαγές μπορεί να κάνει κάποιος θαύματα. 

Πέντε προτάσεις του MEN 24 για Mojito
1.Mojito

2 μεζούρες λευκό ρούμι
1 λάιμ κομμένο σε έξι κομμάτια
1/2 μεζούρα σιρόπι ζάχαρης
Φυλλαράκια μέντας (8-12)
Θρυμματισμένος πάγος

Ανακατεύουμε τη μέντα με το σιρόπι ζάχαρης και 4 από έξι κομμάτια λάιμ σε ψηλό ποτήρι. Γεμίζουμε το ποτήρι με τον πάγο, προσθέτουμε το ρούμι και ανακατεύουμε. Συμπληρώνουμε το υπόλοιπο με σόδα και διακοσμούμε με τα υπόλοιπα κομμάτια λάιμ.

2. Applesoaked Mojito

2 μεζούρες ξανθό ρούμι παλαιωμένο 3 ετών
½ λάιμ κομμένο σε κομμάτια
1 μεζούρα χυμό μήλου
Κλαδάκια μέντας
Φέτες κόκκινου μήλου
Θρυμματισμένος πάγος

Ανακατεύουμε τη μέντα, το λάιμ και το σιρόπι ζάχαρης στο σέικερ, προσθέτουμε το ρούμι και αδειάζουμε το περιεχόμενο σε ένα ψηλό ποτήρι συμπληρώνοντας με χυμό μήλου. Γαρνίρουμε με τα κλαδάκια μέντας και τις φέτες μήλου.

3.Frozen Mohito Slushes

½ λίτρο σορμπέ λάιμ
8 σφηνάκια λευκό ρούμι
10-12 φύλλα μέντας
Θρυμματισμένος πάγος

Για δύο κοκτέιλ συνολικά ανακατεύουμε τη μισή ποσότητα από όλα τα υλικά εκτός του πάγου και πολτοποιούμε στο μπλέντερ μέχρι το περιεχόμενο να γίνει ομοιογενές. Αδειάζουμε το περιεχόμενο σε δύο μεγάλα ποτήρια κοκτέιλ που περιέχουν τον παγο και ανακατεύουμε καλά. Επαναλαμβάνουμε με τα υπόλοιπα υλικά (4 κοκτέιλ συνολικά).

4.Jamaican Mohito

Μερικά φύλλα μέντας
1 μεζούρα φυσικό χυμό λεμόνι
5 μεζούρες μαύρο ρούμι
5 μεζούρες σόδα
8 πρέζες Αγκοστούρα μπίτερ

Ανακατεύουμε τα φύλλα της μέντας με το χυμό λεμόνι σε ψηλό ποτήρι και συνθλίβουμε τα φύλλα με ένα κουτάλι. Προσθέτουμε πάγο, ρούμι και συμπληρώνουμε με σόδα και στο τέλος πρέζες Αγκοστούρα.

5. Cuban Mojito

1 κουταλιά ζάχαρη
2 μεζούρες φρέσκο χυμό λάιμ
Μερικά φύλλα και ένα κλαδάκι μέντας
2 μεζούρες λευκό ρούμι
2 μεζούρες σόδα

Βάζουμε τα φύλλα της μέντας σε ένα ψηλό ποτήρι και προσθέτουμε φρέσκο χυμό λάιμ. προσθέτουμε ζάχαρη και στη συνέχεια συνθλίβουμε τη μέντα με ένα γουδοχέρι ή κουτάλι. Στη συνέχεια βάζουμε τριμμένο πάγο και ρούμι, συμπληρώνουμε με σόδα και γαρνίρουμε με ένα κλαδάκι μέντα.

Μέσω:fytosymvoules