Η εξέλιξη του ψυγείου

Αναδημοσίευση από oaedhlectrologoi
Παλιά τα ψυγεία ήταν ξύλινα. Μέσα είχαν μία λαμαρίνα που έβαζαν τον πάγο σε μορφή παγοκολώνας και έτσι οι άνθρωποι διατηρούσαν τα τρόφιμά τους.
Τις παγοκολώνες τις έπαιρναν από τον παγοπώλη .
Η ψυκτική ικανότητα αυτό του ψυγείου διαρκούσε συνήθως μία μέρα.







Το επάγγελμα του παγοπώλη είχε ξεχωριστή θέση τα παλιότερα χρόνια.
Στην αρχή ο παγοπώλης μετέφερε τον πάγο με μια άμαξα , ενώ αργότερα όταν αναπτύχτηκε η τεχνολογία άρχισε να τον μεταφέρει με τρίκυκλη μηχανή.













Η ιδέα του ψυγείου, όπως το ξέρουμε σήμερα, γεννήθηκε μια παγωμένη χειμωνιάτικη μέρα του 1748 στο πανεπιστήμιο τηςΓλασκόβης από τον Σκοτσέζο επιστήμονα William Gullen -πατέρα «των αρχών της τεχνητής ψύξης- που πειραματιζόταν με την εξάτμιση αιθυλικού αιθέρα στο κενό προ αναγγέλλοντας την ψύξη ατμού.

Την ανακάλυψή του βελτίωσαν δεκάδες ακόμα ερευνητές και το 1805, άρχισαν να λειτουργούν τα πρώτα πειραματικά μηχανήματα τεχνητής ψύξης με συμπίεση αιθέρα.
Το 1834 ο Jacob Perkins κατασκεύασε το πρώτο ψυγείο με συμπιεστή και κλειστό σύστημα που περιείχε πηκτικό υγρό και λίγα χρόνια μετά ένας Αμερικανός γιατρός, ο John Gorrie, βελτίωσε το ψυγείο αυτό φτιάχνοντας το πρώτο ψυκτικό μηχάνημα για τη διατήρηση πάγου και πρώτων υλών που το χρησιμοποίησε στο νοσοκομείο που εργαζόταν (και σκοπός του ήταν να ανακουφίσει τους ασθενείς από τον κίτρινο πυρετό) φτιάχνοντας το πρώτο ψυκτικό μηχάνημα για τη διατήρηση πάγου στη Φλόριντα.

Tο 1843 ο Αμερικανός Jakob Perkins ( Σζέϊκομπ Πέρκινς ) απέκτησε Βρετανικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα σύστημα πτητικού υγρού κλειστού κύκλου που χρησιμοποιούσε συμπιεστή Το ψυκτικό υγρό είχε την ιδιότητα να βράζει και να εξαερώνεται σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός . Κατασκευάστηκε τουλάχιστον μια πετυχημένη μηχανή πάγου αλλά παραδόξως δεν προώθησε δραστήρια την εφεύρεσή του .

Το 1850 ένας άλλος Αμερικανός ο Alexander Tuing (Αλέξανδρος Σουΐγκ) από το Κλήβελαντ καταθέτει την πρώτη του ευρεσιτεχνία και το 1856 παρήγαγε τον πρώτο πάγο του εμπορίου με μηχανή συμπίεσης ατμού . Αργότερα τα σπίτια και τα καταστήματα χρησιμοποιούσαν Ice Boxes που ήταν κάτι σαν ντουλάπες αποθήκευσης πάγου .

Tη δεκαετία του 1850 ο Φερδινάνδοος Καρέ δημιουργεί στην Γαλλία έναν δεύτερο τύπο ψυκτικής μηχανής όπου το ψυκτικό μέσο, συνήθως κάποιος ατμός, όπως στις μηχανές συμπίεσης ατμού, προκαλεί την επιθυμητή ψύξη . Ο ίδιος ατμός απορροφάται πάλι από το υγρό και έτσι ολοκληρώνεται ο κύκλος . Οι πρώτες μηχανές του Καρέ χρησιμοποιούσαν σαν ψυκτικό μέσο νερό και σαν απορροφητικό μέσο θειικό οξύ .

Το πρώτο λειτουργικό ψυγείο (χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά προϊόντων κρέατος σε φορτηγά πλοία από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη) κατασκευάστηκε στο Μόναχο το 1873 από τον Carl Von Linde, ο οποίος ανακάλυψε μια διαδικασία κατά την οποία απορροφάται θερμότητα και αποτέλεσε την αρχή η οποία διέπει και τα μοντέρνα ψυγεία.

Η επιτυχία αυτού του ψυγείου ήταν τέτοια ώστε το 1895 ο Von Linde είχε πουλήσει 12.000 τέτοιες συσκευές .

Ο ηλεκτρισμός και η δημόσια παροχή ηλεκτρικής ενέργειας βοήθησαν στην ανάπτυξη συστημάτων τεχνητής ψύξης που χρησιμοποιούσαν ασφαλείς ηλεκτρικούς κινητήρες .
Ήταν όμως λίγο πριν από τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο όταν ο νεαρός μηχανικός Nathaniel B.Wales, οραματίστηκε ένα απλό ηλεκτρικό ψυγείο για οικιακή χρήση.
Με την οικονομική στήριξη του Arnold H.Gross (μετέπειτα διευθυντής της αυτοκινηματοβιομηχανίας Buick) δημιουργεί στο Ντιτρόιτ την Electro-Automatic Refrigerating Company και καταφέρνει τελικά το 1913 να βγάλει στην αγορά το πρώτο οικιακό ηλεκτρικό ψυγείο, το περίφημο Domelre (DOMestic Elecric REfrigertor) το οποίο φυσικά απευθυνόταν στην ελίτ της αμερικανικής κοινωνίας αφού το κόστος του έφτανε στο ιλιγγιώδες τότε ποσό των 900 δολ.
Δύο χρόνια μετά, το 1915 η εταιρεία του Wales μετονομάστηκε σε Kelvinator και μέχρι το 1923 κατάφερε να ελέγχει το 80% της αμερικανικής αγοράς ψυγείων. Μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Kelvintor, η Fridgidaire και η General Electric έβαλαν το ψυγείο στα περισσότερα σπίτια του δυτικού κόσμου.

Από το 1930 μονάδες “βαθιάς ψύξης” για οικιακή χρήση κατακτούν όλο και περισσότερα σπίτια . Ο 20ος αιώνας φέρνει τις συσκευές τεχνητής ψύξης σε κάθε σπίτι καθώς έχουν προσιτή τιμή και λειτουργούν αποδοτικότατα ακόμα και τις περιόδους που ο χειμώνας δίνει τις ψυχρότερες μέρες του .







Το 1931 δημιουργήθηκε το πρώτο ηλεκτρικό ψυγείο από τον αμερικανό χημικό Τόμας Μίτζλι , ο οποίος ανακάλυψε το φρέον.Όμως επειδή αποδείχτηκε ότι δημιουργούσε τρύπα στο όζον απαγορεύτηκε η χρήση των πρώτων ηλεκτρικών ψυγείων που λειτουργούσαν με φρέον. Όταν κατασκευάστηκε η αντλία θερμότητας που λειτουργεί με ηλεκτρικό ρεύμα κατασκευάστηκαν και τα πρώτα ψυγεία.







Στα μέσα της δεκαετίας του ΄70 η πολιτεία της Καλιφόρνιας έθεσε τα πρώτα στάνταρ ενεργειακής απόδοσης για τα ψυγεία και παρά τις αντιδράσεις των κατασκευαστών (που υποστήριζαν πως με ατό τον τρόπο θα αυξανόταν υπερβολικά το κόστος παραγωγής) κατάφερε τελικά να καθιερώσει συγκεκριμένες προδιαγραφές στις εταιρείες. Μέχρι το τέλος του ’80 τα ενεργειακά στάνταρ ίσχυαν σε όλες τις Πολιτείες των ΗΠΑ, τα ψυγεία μεγάλωσαν σε χωρητικότητα κατά τουλάχιστον 10%, η ενεργειακή κατανάλωση μειώθηκε κατά 2/3 ενώ το κόστος έπεσε περίπου στο μισό.

Στη χώρα μας το πρώτο ελληνικό ηλεκτρικό ψυγείο κυκλοφόρησε το 1952 από την Ιζόλα ΑΒΕ του Παναγιώτη Δράκου, από τους πρωτοπόρους της ελληνικής βιομηχανίας, ανοίγοντας το δρόμο και σε άλλες εταιρείες











«Μα βουίζει, μου΄χει πάρει τα αφτιά» λέει η Μαρίκα Νέζερ στον Κώστα Χατζηχρήστο, στην ταινία του 1961 «Το έξυπνο πουλί», για το ψυγείο που μόλις αγόρασε.

«Έτσι πρέπει» της απαντά η Άννα Φόνσου.
«Και όσο πιο πολύ βουίζει τόσο πιο καλό είναι!»

50 χρόνια μετά το ψυγείο δεν βουίζει. Συνεργάζεται με smartphones και tablets και λέει ακόμα και τον …καιρό. Στο κοντινό μέλλον δε, θα «σκανάρει» και το περιεχόμενό του ώστε να προγραμματίζεται και το μενού της ημέρας.

Τα σημερινά ψυγεία λειτουργούν με την αρχή του faraday. Η αρχή στην οποία στηρίζεται είναι η συμπίεση του αέρα σε υγρό, κάτι το οποίο προκαλεί απορρόφηση θερμότητας.Το ψυγείο αντλεί θερμότητα από το εσωτερικό του και την βγάζει έξω στο περιβάλλον. Αυτό γίνεται με την βοήθεια ενός υγρού.Το υγρό μπαίνει στο ψυγείο με χαμηλή πίεση η οποία το μετατρέπει σε αέριο, ώστε να γίνει πιο κρύο από τη θερμοκρασία των προιόντων που υπάρχουν μέσα στο ψυγείο. Αργότερα το αέριο βγαίνει από το ψυγείο σε ψηλότερη πίεση και διοχετεύεται στη σχάρα που βρίσκεται πίσω από το ψυγείο. Τώρα το αέριο γίνεται υγρό.

Πηγή:oaedhlectrologoi