1η Μάη Γιορτή της Άνοιξης, μνήμης απόδοση & τιμής, επέτειος ή απεργία;

 

Σάββατο 1η Μαΐου του 1886

Εργάσιμη τότε ημέρα, που τιμούμε με αφορμή & τις θυσίες των εργατικών συνδικάτων του Σικάγου∙ εποχή κατά την οποία ξεσηκώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες άτομα σε πολιτείες των ΗΠΑ, διεκδικώντας ασφάλεια κατά την εργασία τους, όσο και οκτάωρες βάρδιες με αξιόλογες απολαβές.

Του ξεσηκωμού προηγήθηκαν από το 1884 αλλεπάλληλες προσπάθειες των εργατών για ισομερή κατανομή εργασίας, ελεύθερου χρόνου (διαπαιδαγώγηση, επιμόρφωση, διασκέδαση…) & ανάπαυσης.

Οι βίαιες συμπλοκές των απεργών με την αστυνομία & τους εθνοφρουρούς, ενώ διαδήλωναν ειρηνικά παρακολουθώντας στις 4 Μαΐου 1886 τις ομιλίες στη πλατεία Haymarket του Σικάγο, δεν ήταν οι μόνες που κατατροπώθηκαν μετά από προβοκάτσια με χρήση οπλοπολυβόλων & λοιπού οπλισμού.

Αποτέλεσμα των αντιπαραθέσεων αυτών ήταν να πολλαπλασιαστούν οι αντιδράσεις τα επόμενα χρόνια όπου μετά από συνεχείς αγώνες & αλλεπάλληλες απεργίες η δικαίωση των εργατών επήλθε αρχικά το 1872 στο Καναδά.

Στις 26 Ιουνίου 1893 ο κυβερνήτης του Ιλινόις, Τζον Πίτερ Άλτγκελντ παραδέχθηκε τη προβοκάτσια & ως μια ύστατη πράξη δικαίωσης έδωσε

Ανεστραμμένη Τάξη

Αναδημοσίευση από Ανεστραμμένη Τάξη - Ψηφιακά Μαθήματα (weebly.com) Ανεστραμμένη Τάξη 27/2/2019   Το μοντέλο της «ανεστραμμένης» τάξης και η αξιοποίηση του στην εκπαιδευτική διαδικασία Εισαγωγή Σήμερα ένα από τα σημαντικά ζητούμενα είναι η ενσωμάτωση των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς ζούμε και εργαζόμαστε στην Κοινωνία της Δημιουργικότητας, που γίνεται με γοργούς ρυθμούς μεταβάλλοντας το παλαιό διδακτικό μοντέλο. Με τη χρήση των Νέων Μέσων στην εκπαιδευτική διαδικασία επιχειρείται η αναζήτηση και εξεύρεση καινοτόμων μεθόδων διδασκαλίας που να είναι κοντά στα ενδιαφέροντα και τα βιώματα των μαθητών. Ένα δεύτερο σημαντικό ζητούμενο στα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα είναι η βέλτιστη διαχείριση του περιορισμένου διδακτικού χρόνου στις αίθουσες διδασκαλίας, καθώς και η δημιουργία κλίματος που να ευνοεί την εμπλοκή των μαθητών στην μαθησιακή διαδικασία. Η μετάβαση από το παραδοσιακό

Δωρεάν η πρόσβαση στις ψηφιακές πλατφόρμες του Υπουργείου Παιδείας

Απόρροια  συνεργασίας της Υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως, του Υπουργού Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Κυριάκου Πιερρακάκη, της Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Σοφίας Ζαχαράκη, και των παρόχων κινητής τηλεφωνίας της χώρας Cosmote, Vodafone και Wind θα είναι η δωρεάν - από την Τετάρτη 8 Απριλίου σε όλους τους πολίτες κατά τις παρούσες συνθήκες - πρόσβαση μέσω των σταθερών ευρυζωνικών συνδέσεων στις ψηφιακές πλατφόρμες του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων που χρησιμοποιούνται για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση στα σχολεία:

URL: https://www.sch.gr/

URL: http://eclass.sch.gr

URL: http://blogs.sch.gr

URL: http://lessons.sch.gr

URL: http://mmpres.sch.gr/

URL: sso.sch.gr

URL: https://dschool.edu.gr/

URL: https://e-me.edu.gr

URL: https://4all.e-me.edu.gr

URL: http://ebooks.edu.gr/new/

URL: http://photodentro.edu.gr/aggregator

URL: micro.photodentro.edu.gr

URL: saas.photodentro.edu.gr

URL: aggregation-service.photodentro.edu.gr

URL: http://aesop.iep.edu.gr

URL: http://www.study4exams.gr

URL: https://cisco.webex.com/

URL: https://www.mathainoumestospiti.gov.gr

G.T.
Πηγή:Υπουργείο Παιδείας

25 τρόποι για να μάθετε "πως ήταν το σχολείο σήμερα"

Σημειώσεις από ελεύθερη μετάφραση που αφορούν τη παιδική ηλικία. (περισσότερα)

Στη πηγή οι ερωτήσεις για τους εφηβους διαφοροποιούνται, δείτε τες εδώ.

Αποφεύγετε τη καταπίεση επιλέγοντας ερωτήσεις...

1. Για το καλύτερο (ή το χειρότερο) συμβάν στο σχολείο σήμερα...

2.Τι σε έκανε να γελάσεις σήμερα.

3. Με ποιον προτιμάς (ή δε προτιμάς) να κάθεσαι στη τάξη;

4. Ποιος είναι ο ωραιότερος χώρος του σχολείου;

5. Τι το περίεργο έγινε σήμερα στο σχολείο;

6. Σκεφτόμουν τι μπορεί να μου έλεγε η δασκάλα σου για σένα σήμερα...

7. Με ποιον τρόπο βοηθάς κάποιον συνήθως; (ή σε βοηθούν;)

8. Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιήσατε το μολύβι σήμερα;

9. Τι το καινούργιο υπήρξε σήμερα;

10. Ποια στιγμή της ημέρας χάρηκες, στεναχωρέθηκες, βαρέθηκες... σήμερα;

11. Ποιος θάθελες να εξαφανιζόταν απ τη τάξη εφόσον αυτό ήταν εφικτό; Γιατί;

12. Πρέπει να διαπραγματευτείς με κάποιον τη περίπτωση αλλαγής θέσης στη τάξη και γιατί;

13. Υπάρχει περίπτωση να παίξεις με κάποιον στο διάλειμμα που παρότι το θέλεις αυτό δε συνέβη μέχρι τώρα;

14. Ποιο ήταν αυτό το εξαιρετικό πράγμα που έγινε σήμερα και εγώ δε ξέρω ακόμη;

15. Ποια λέξη συνήθιζε να λέει η δασκάλα σου σήμερα;

16. Τι προτιμάς να κάνετε (ή να μη) μαθαίνετε πιο πολλές  ώρες στο σχολείο και γιατί;

17. Ποιος από τη τάξη άραγε θα χρειαζόταν λίγο χρόνο εκτός ομάδας για περαιτέρω βοήθεια και από ποιον;

18. Σε προβληματίζει μήπως το φέρσιμό σου (ή το φέρσιμο κάποιου άλλου) στη τάξη; Σκέφτεσαι κάτι που θα μπορούσε να το αλλάξει αυτό;

19. Σε ποια σημεία παίζουνε στην αυλή & που προτιμάς να βρίσκεσαι εσύ;

20. Βρίσκεις κάποιον πιο αστείο από τους άλλους στη τάξη & γιατί;

21. Πόσο συχνότερες θαθελες τις αλλαγές στο κολατσιό σου; Σκέφτηκες κάτι διαφορετικό; Είσαι ευχαριστημένος-η αν τρως πάντοτε στην ίδια θέση;

22. Αν αντικαθιστούσες το δάσκαλό σου, τι θα έκανες;

Πηγή: simplesimonandco

Ο Δρόμος της Ευτυχίας (Χόρχε Μπουκάι)

Πριν πεθάνω, κόρη μου, θα ‘θελα να ‘μαι σίγουρος ότι σου έμαθα:

Να χαίρεσαι τον έρωτα
Να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου
Να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου
Να ενθουσιάζεσαι με τη ζωή
Να ζητάς βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι
Να επιτρέπεις να σε παρηγορούν όταν πονάς
Να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις
Να υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου
Να είσαι φίλη του εαυτού σου
Να μη φοβάσαι μήπως γελοιοποιηθείς
Να ξέρεις πως αξίζεις να σ’ αγαπάνε
Να μιλάς στους άλλους τρυφερά
Να λες κάτι ή να σωπαίνεις ανάλογα με το τι κρίνεις για σένα σωστό
Να αποκτάς φήμη για τα κατορθώματά σου
Να αγαπάς κι να φροντίζεις το κοριτσάκι που έχεις μέσα σου
Να μην εξαρτάσαι από την επιδοκιμασία των άλλων
Να μην επωμίζεσαι τις ευθύνες όλων
Να συνειδητοποιείς τα συναισθήματά σου και να πράττεις ανάλογα
Να μην κυνηγάς το χειροκρότημα αλλά τη δική σου ικανοποίηση από
το γεγονός
Να δίνεις γιατί θέλεις, ποτέ γιατί νομίζεις πως είναι υποχρέωσή σου
Να απαιτείς να σε πληρώνουν όπως πρέπει για τη δουλειά σου
Να δέχεσαι τους περιορισμούς και την αδυναμία σου χωρίς θυμό
Να μη επιβάλεις τα κριτήριά σου ούτε να επιτρέπεις να σου επιβάλλουν
οι άλλοι τα δικά τους
Να λες το ναι μονάχα όταν το θέλεις και να λες όχι χωρίς ενοχές
Να ζεις το σήμερα και να μην έχεις μεγάλες προσδοκίες
Να ρισκάρεις περισσότερο
Να δέχεσαι την αλλαγή και ν’ αναθεωρείς τις πεποιθήσεις σου
Να προσπαθείς να γιατρέψεις τις παλιές και τις πρόσφατες πληγές σου
Να φέρεσαι κα να απαιτείς να σου φέρονται με σεβασμό
Να γεμίζεις πρώτα το δικό σου ποτήρι κι αμέσως μετά το ποτήρι των άλλων
Να σχεδιάζεις το μέλλον αλλά να ζεις το παρόν
Να εμπιστεύεσαι τη διαίσθησή σου
Να χαίρεσαι τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα
Να καλλιεργείς σχέσεις υγιείς όπου ο ένας στηρίζει τον άλλο
Να κάνεις την κατανόηση και τη συγγνώμη προτεραιότητές σου
Να δέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι
Να μην κοιτάς πίσω σου για να δεις ποιος σε ακολουθεί
Να μεγαλώνεις και να μαθαίνεις από τις διαφωνίες και τις αποτυχίες σου
Να επιτρέπεις στον εαυτό σου να λύνεται στα γέλια μες στο δρόμο χωρίς ιδιαίτερο λόγο
Να μη θεοποιείς κανέναν, και ακόμη λιγότερο εμένα.

Χόρχε Μπουκάι - Ο Δρόμος της Ευτυχίας

About THAT kid…

Dear Parent: About THAT kid…
by Miss Night on 10 November, 2014

Dear Parent:

I know. You’re worried. Every day, your child comes home with a story about THAT kid. The one who is always hitting shoving pinching scratching maybe even biting other children. The one who always has to hold my hand in the hallway. The one who has a special spot at the carpet, and sometimes sits on a chair rather than the floor. The one who had to leave the block centre because blocks are not for throwing. The one who climbed over the playground fence right exactly as I was telling her to stop. The one who poured his neighbour’s milk onto the floor in a fit of anger. On purpose. While I was watching. And then, when I asked him to clean it up, emptied the ENTIRE paper towel dispenser. On purpose. While I was watching. The one who dropped the REAL ACTUAL F-word in gym class.

25 etiquette rules that everyone should know

Etiquette is all about how to conduct yourself beautifully.

Unfortunately, many people consider respect for the rules of etiquette as something shameful, considering it a feature of classy aesthetes who are removed from real life.

In fact, the basic rules of etiquette are pretty simple. It’s a culture of speech, common courtesy, neat appearance, and control over your emotions.

Bright Side presents you with the etiquette rules, which every self-respecting person should know.

• If you say, ’I invite you,’ that means you pay. You may say, ’Let’s go to a restaurant,’ and in this case, everyone pays for themselves. If a man offers to pay for a woman, she can agree.
• Never pay a visit without a calling first. If someone came to see you without warning, you might be wearing a bathrobe and hair curlers! One British lady liked to say that when uninvited guests showed up on her doorstep, she always put shoes on, and grabbed a hat and an umbrella. If she liked the person, she exclaimed, ’I just got home!’ If not, she sighed and said, ’Ah, what a pity, I was just on my way out.’
• Don’t put your phone on the table in public. By doing so, you show how important a role this device plays in your life, how bored you are of what’s happening, and that at any moment you’re ready to stop a useless conversation and once again check your Instagram feed, answer an important call, or try new levels in Angry Birds.

Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι

Απόσπασμα από ένα γράμμα του Αντόν Τσέχωφ στον αδερφό του Νικολάι.

"Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι σέβονται την ανθρώπινη ατομικότητα και γι' αυτό είναι πάντοτε συγκαταβατικοί, γελαστοί, ευγενικοί, υποχρεωτικοί.

Ήρεμα παιχνίδια για… άρρωστα παιδιά!

Ένα παιδί έχει στο μυαλό του πάντα το παιχνίδι, ακόμη κι όταν είναι άρρωστο. Μάλιστα, συχνά η όρεξή του για παιχνίδι (ή η απουσία της) είναι ένας πολύ καλός δείκτης για το πόσο άρρωστο είναι ή πόσο υποφέρει από μια ίωση ή κρύωμα. 
Κι αν οι ενήλικες προτιμούμε να είμαστε κάτω από μια ζεστή κουβέρτα βλέποντας τηλεόραση όταν είμαστε άρρωστοι, τα παιδιά τις περισσότερες φορές εξακολουθούν να θέλουν να παίξουν! 

Λανθασμένη φρασεολογία στη καθημερινότητα...

"H φρασεολογία του καθημερινού λόγου 

διαφέρει από την ειδική φρασεολογία του επιστημονικού."

Εμ. Τριανταφυλλίδης

Yπάρχουν λέξεις αλλά και φράσεις τις οποίες πολλοί από εμάς χρησιμοποιούμε λάθος στην καθημερινή μας ζωή. Το αστείο είναι πως κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μάθουμε να τις λέμε σωστά στο άμεσο μέλλον κι όλα αυτά γιατί η δύναμη της συνήθειας καμιά φορά είναι ισχυρότερη ακόμα κι από τη διάθεσή μας για μάθηση!

Το άρθρο δεν είναι οδηγός γραμματικής, ωστόσο εμείς επιλέξαμε κάποιες από τις πιο συνηθισμένες φράσεις που μας παγιδεύουν και σας τις παρουσιάζουμε. Ας ελπίσουμε πως την επόμενη φορά που θα τις ξεστομίσουμε θα έχουμε τουλάχιστον σκεφτεί καλύτερα! Την ιδέα μας έδωσε το antikleidi.com


«Χαίρετε!»
Είναι ευχή. Δηλαδή να χαίρεστε! Γράφεται με έψιλον και όχι «χαίρεται» (ό,τι θυμάται).

«Κύριε/κυρία/Δεσποινίς»
Προσφωνούμε πάντα κύριο και κυρία κάποιον που δεν γνωρίζουμε και τον ζητάμε πάντα σαν κύριο ή κυρία στο τηλέφωνο σε τρίτους ακόμα κι αν είναι κολλητός μας και παίζουμε μαζί σφαλιάρες. Το «δώσε μου το Μανώλη λιγάκι» όταν τηλεφωνούμε στην δουλειά του δεν δείχνει οικειότητα, αλλά αγένεια.
Επίσης δεσποινίδες λέμε μόνο τα κορίτσια από 16 χρονών και κάτω. Από 17 χρονών και πάνω όλες οι γυναίκες αποκαλούνται (και είναι) κυρίες.

Μήπως τα «κοριτσίστικα» παιχνίδια βλάπτουν σοβαρά τα κορίτσια;

photo: smarttoys

Της Δήμητρας Κογκίδου, 

Καθηγήτριας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ

Η ανάγκη διαφοροποίησης του ανδρισμού από τη θηλυκότητα αντικατοπτρίζεται σε μια ποικιλία προϊόντων για παιδιά. 

Η αγορά κατακλύζεται με προϊόντα για παιδιά που έχουν έμφυλα χαρακτηριστικά, μεταξύ αυτών και τα παιχνίδια. 

Μια βόλτα στα παιχνιδάδικα ή σε πολυκαταστήματα ή μια περιδιάβαση στο διαδίκτυο αρκεί για να διαπιστώσουμε ότι πολύ συχνά τα παιχνίδια παρουσιάζονται ως κατάλληλα για αγόρια ή για κορίτσια, πωλούνται σε διαφορετικά τμήματα ή διαδρόμους, έχουν διαφορετικό περιτύλιγμα και χρώμα, διαφορετικές απεικονίσεις και λεζάντες. 

Αυτό δημιουργεί την εντύπωση ότι μερικά παιχνίδια είναι κυρίως για αγόρια, μερικά κυρίως για κορίτσια και μερικά τελείως απαγορευμένα για κάποιο φύλο.

Τα παιδιά μαθαίνουν με πολλούς τρόπους ποια παιχνίδια είναι κατάλληλα για το φύλο τους. Ένας από αυτούς είναι η συσκευασία του παιχνιδιού, η τοποθέτησή του στα σημεία πώλησης και η διαφήμιση.

Έτσι, δίνεται το μήνυμα στα παιδιά ότι όλες οι δυνατότητες για παιχνίδι δεν είναι

Μαμά, υπάρχει λόγος…

Aρχείο ovgt zoom

Της Κατερίνας Ανδρικοπούλου Νηπιαγωγού - Παιγνιοθεραπεύτριας

Καινούρια χρονιά ξεκινάει και το νηπιαγωγείο είναι το πρώτο, υποχρεωτικό, μεγάλο σχολείο.

Μαμά, καταλαβαίνω την ανησυχία σου. Ειδικά αν είναι και η πρώτη φορά που αφήνεις το παιδάκι σου, τότε καταλαβαίνω διπλά τους φόβους σου. Και μόνο το άγχος του αποχωρισμού για το καινούργιο σχολείο είναι αρκετό να σε κάνει να μην σκέφτεσαι πολύ ξεκάθαρα.






Όμως υπάρχει λόγος όταν ως  νηπιαγωγός σου ξεκαθαρίζω και σου υπενθυμίζω κάποια πράγματα από την πρώτη συνάντηση.

• Κάθε νηπιαγωγός λέει διάφορα στην αρχή της χρονιάς για να διασφαλίσει μια ομαλή καθημερινότητα. Όχι, δεν είναι συνήθως για να στο παίξει έξυπνη ή για να ασκήσει εξουσία (χωρίς ασφαλώς να γνωρίζω όλες τις περιπτώσεις). Υπάρχει λόγος για όλα αυτά που σου λέει. Τα ξέρει, συνήθως έχει κάποια εμπειρία και γνωρίζει γενικά  τι δουλεύει και τι όχι.
• Υπάρχει λόγος που το σκεύος για το φαγητό που μπαίνει μέσα στο φούρνο δεν πρέπει να είναι πλαστικό αλλά οπωσδήποτε μεταλλικό. Και ας σου είπαν στο μαγαζί ότι αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες. Το δικό σου σκεύος μπαίνει μαζι με αλλα 24 στον ίδιο φούρνο και αν τύχει και ακουμπήσει στη σχάρα τότε ναι μάλλον θα καεί και ας σου διαβεβαίωσαν ότι αντέχει. Αν θέλεις να βοηθήσεις ακόμα περισσότερο, καθώς τραπεζοκόμος δεν υπάρχει, πάρε ένα θερμός έτσι ώστε το φαγητό να μην χρειάζεται ζέσταμα.
• Υπάρχει λόγος που δεν μπορείς να κάνεις παράπονα και να μιλάς άσχημα το πρωί την ώρα της προσέλευσης, για κάτι που έγινε χτες. Για αυτό κλείσε ραντεβού και έλα να με δεις το μεσημέρι όπου θα κάτσουμε να τα πούμε με ησυχία.
• Υπάρχει λόγος που δεν απαντώ μπροστά σε όλους τους άλλους γονείς στο “πώς τα πήγαμε σήμερα; ”Αν θες να ακούσεις πως τα πήγε το παιδί σου σήμερα κλείσε ένα ραντεβού να τα πούμε ήρεμα και αναλυτικά αλλιώς αρκέσου στο “μια χαρά, όλα καλά.”
• Υπάρχει λόγος που η πόρτα κλείνει 8.15. Δεν υπάρχει γραμματέας και εγώ πρέπει να αφήσω 24 παιδιά μόνα τους για να έρθω να σου ανοίξω. Ίσως επίσης, να μην ακούσω καν το κουδούνι.
• Υπάρχει λόγος που δεν μπορείς να αργείς καθημερινά γιατί διακόπτεις μια δραστηριότητα.
• Υπάρχει λόγος που το παιδί δεν πρέπει να έρχεται με τα καλά του στο σχολείο εκτός και αν δεν έχεις πρόβλημα να λερωθούν τα ρούχα του. Θα παίξει, θα τρέξει, θα βγάλει μαρκαδόρους, νερομπογιές ακόμα χειρότερα θα χρησιμοποιήσει πινέλα και τέμπερες και να μπορεί να γίνει χάλια. Είναι δύσκολο να εγγυηθώ για την αρτιότητα του καινούριου φορέματος.
• Υπάρχει λόγος που θα ήθελα να φοράει το παιδί άνετα παπούτσια που μπορεί να βάζει και να βγάζει με ευκολία μόνο του.
• Υπάρχει λόγος που πρέπει να ενθαρρύνεις τις προσπάθειες μου και στο σπίτι. Θα ήθελα το παιδί σου να υπακούει σε κανόνες, και να έχει σταθερές ρουτίνες για την δική μου ευκολία και για την δική σου μετέπειτα.
• Υπάρχει λόγος που δεν διδάσκουμε τα γράμματα ένα ένα με την σειρά και κάθε γράμμα εμπλέκεται σε κάποια θέμα ή δραστηριότητα. Δεν προετοιμάζουμε στο νηπιαγωγείο την φοίτηση στο δημοτικό, υπάρχουν σαφείς οδηγίες.
• Τέλος, υπάρχει λόγος που κάνω αυτή τη δουλειά και εσύ κάνεις κάποια άλλη. Όπως δεν μπορώ να έρθω στην δουλειά  σου να σου βάλω κατευθύνσεις, το ίδιο δεν μπορείς να κάνεις και εσύ. Αν δεν σ’ αρέσει κάτι, πες μου όμορφα με τι διαφωνείς και ίσως καταφέρουμε να τα βρούμε κάπου στη μέση, αφού σου εξηγήσω τους λόγους μου.
• Υπάρχει λόγος που πρέπει να με εμπιστευτείς.
• Υπάρχει λόγος, μαμά, που θέλω το παιδί σου να έρχεται και να περνάει όμορφα στο σχολείο γιατί μόνο έτσι θα μάθει.
• Υπάρχει λόγος για όλα και γι’ αυτό προσπάθησε να μην ανησυχείς.

elniplex.com

Πατέρας και κόρη

Michael Dudok De Wit

Η συγκινητική ιστορία αγάπης ανάμεσα σ ένα κορίτσι και τον πατέρα της, μέσα από μία μικρού μήκους ταινία που βραβεύτηκε & με το Όσκαρ του 2000. 

Ένας πατέρας αποχαιρετά τη μικρή του κόρη με μια βάρκα. Τις εποχιακές αλλαγές των τοπίων ακολουθεί το μικρό κορίτσι, που ζώντας σε αυτά ολοκληρώνεται ως γυναίκα, δημιουργεί οικογένεια & καθώς τα χρόνια περνούν η μνήμη του σ αυτόν παραμένει απαράλλαχτη.

Ουσιαστικά επρόκειτο για μία μεταφορά. Η αποχώρηση με τη βάρκα για το κάτω κόσμο, οι βαθιά αποτυπωμένες μνήμες στο μικρό κορίτσι που τη συνοδεύουν μέχρι το δικό της τέλος. 

Ηλικιωμένη πλέον, ακολουθεί το δρόμο που τράβηξε ο ίδιος όταν την αποχαιρέτησε, με τη διαφορά του νέου τοπίου που έχει πλέον διαμορφωθεί με τη πάροδο των ετών. Η μετά θάνατον ζωή & η αναζωπύρωση της κρυφής της ελπίδας να τον συναντήσει... 

Η σημασία του πατέρα για την κόρη...

Διαβάζοντας τις απόψεις της ψυχοθεραπεύτριας Tara Hedman να περιγράφει το τι θα έλεγε, εφόσον μπορούσε ένα 4χρονο κορίτσι στο πατέρα της, μου γεννήθηκε ο σκεπτικισμός για το αν θα 'πρεπε να υπεισέρχονται, (τόσο στις σκέψεις αυτές όσο & σε άλλες) & μικρότερες ηλικίες...

Εξέλαβα αυτές τις απόψεις ως εξής:

Θα αγαπήσω τον εαυτό μου, με τον τρόπο που με αγαπάς

Μη με ρωτάς αν είμαι καλά για τυπικούς λόγους, να ακούς την απάντησή μου & να σε προβληματίζει το κάθε τι που λέω... Πρέπει να μoυ δίνεται η δέουσα σημασία, για να καταφέρω να κατανοήσω ορθά την πραγματική μου αξία.

Σαν παιδί αντιγράφω πρώτα από όλα εσένα. Μαθαίνω να φέρομαι αλλά & να αποδέχομαι συμπεριφορές με τον τρόπο που εσύ θα μου δείξεις ηθελημένα ή μη. Μη ξεχνάς ποτέ, πως παρατηρώ τα πάντα, από το πως φέρεσαι όταν οδηγάς, όταν παρατηρείς το σκύλο, τη μαμά ή το γείτονα...

Αφέλεια & θράσος ή σεβασμός;

Ουκ ολίγες φορές, αρκετοί από εμάς, φθάνουμε σε σημείο ενόχλησης & αμηχανίας απέναντι σε γνωστούς, αλλά & με κυρίαρχο το συναίσθημα της καχυποψίας απέναντι σε αγνώστους, που με υπέρμετρο θράσος & αφέλεια απλώνουν χέρι πάνω στα παιδιά, πόσο μάλλον όταν αυτά δυσανασχετούν.

Όσο αθώες & αν είναι οι ενέργειές τους αυτές, ειδικά κατά τη δυσανασχέτηση των παιδιών, οφείλουν με τακτ να ενημερωθούν πως "δεν επιθυμούμε το άπλωμα χεριών πάνω μας". πόσο μάλλον χωρίς την αδειοδότηση του γονέα, ακόμη & αν είναι παρών...  

Γιατί για να αποκτηθεί ο πρέπων σεβασμός, τόσο απέναντι στο παιδί όσο & στους γονείς, πρέπει να οριοθετηθεί η αφέλεια & το θράσος κάποιων;

Σύμφωνα με τη παιδοψυχίατρο Σπυριδούλα Κώτση...

• Ποτέ δεν πιέζουμε ή δεν ενθαρρύνουμε τα παιδιά να αγκαλιάζουν ή να αγκαλιάζονται, να φιλούν ή να φιλιούνται, να δέχονται αγγίγματα στα σώματά τους ή ακόμη και να χαιρετούν τρίτους ανθρώπους, όταν δείχνουν ότι δε θέλουν. 
• Όταν το κάνουμε, δίνουμε το μήνυμα ότι είναι υποχρεωμένα να υπομένουν μια σωματική πράξη με την οποία δε νιώθουν άνετα, ακόμη & αν αυτή γίνεται από τους ίδιους τους γονείς (πχ να τα γαργαλάμε). Οφείλουμε να σεβόμαστε την επιθυμία τους. 
• Τα διδάσκουμε ότι κανείς δεν μπορεί να τα πιέσει να κάνουν οτιδήποτε στο σώμα τους, χωρίς τη θέλησή τους.
• Δε μαθαίνουμε στα παιδιά να είναι «ευγενικά» με ενηλίκους που ζητούν να τους βοηθήσουν, όταν εμείς δεν είμαστε παρόντες ή δεν το γνωρίζουμε.
• Δεν είναι «ευγένεια» να δείξει ένα παιδί το δρόμο σε κάποιο φιλικό κύριο που του το ζητάει. Ο κύριος μπορεί και οφείλει να απευθυνθεί σε ενήλικα. Όχι σε παιδί.
• Δεν είναι «ευγένεια» να προσφερθεί ένα παιδί να πάρει τα ψώνια κάποιου για να τα μεταφέρει μέχρι την είσοδο της οικοδομής του ή παραμέσα - γιατί εκείνος δεν μπορεί.
• Δεν είναι «ευγένεια» να ακολουθήσει μια κυρία ή έναν κύριο που έχασε το σκυλάκι του και ζητά βοήθεια να το βρει.
• Δεν είναι «ευγένεια» να ανταποκριθεί το παιδί στο κάλεσμα ενός ενήλικα που επιβαίνει σε αυτοκίνητο, για να ρωτήσει κάτι και να πλησιάσει ή να σταματήσει.
• Μαθαίνουμε τα παιδιά ότι, αν χρειαστεί να επιλέξουν, από την «ευγένεια» να προτιμούν πάντα την ΑΣΦΑΛΕΙΑ!

Γιατί η πρόληψη για την κακοποίηση και την παρενόχληση δεν είναι ένα «ειδικό» αντικείμενο που διδάσκεται με «ειδικούς» τρόπους στα μεγάλα παιδιά. Είναι μια καθημερινή προσπάθεια, που ξεκινά από τότε που το παιδί γεννιέται και γίνεται με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο μέσα από τις ευκαιρίες που δίνει η καθημερινή ζωή.

Παιδιά που ζουν... (Dorothy L. Nolte)

Dorothy L. Nolte

Της  Dorothy L. Nolte

Παιδιά που ζουν μέσα στην επίκριση, μαθαίνουν να επικρίνουν.

Παιδιά που ζουν μέσα στην εχθρότητα, μαθαίνουν να φιλονικούν.

Παιδιά που ζουν μέσα στο φόβο, μαθαίνουν να είναι φοβισμένα.

Παιδιά που ζουν μέσα στον οίκτο, μαθαίνουν να λυπούνται τον εαυτό τους.

Παιδιά που ζουν μέσα στο χλευασμό, μαθαίνουν να ντρέπονται.

Παιδιά που ζουν μέσα στη ζήλια, μαθαίνουν τι θα πει φθόνος.

Παιδιά που ζουν μέσα στην ντροπή, μαθαίνουν να αισθάνονται ενοχή.

Παιδιά που ζουν μέσα στην ανεκτικότητα, μαθαίνουν να έχουν υπομονή.

Παιδιά που ζουν μέσα στην ενθάρρυνση, μαθαίνουν να εμπιστεύονται τον εαυτό τους.

Παιδιά που ζουν μέσα στον έπαινο, μαθαίνουν να εκτιμούν.

Παιδιά που ζουν μέσα στην επιδοκιμασία, μαθαίνουν ν’ αγαπούν τον εαυτό τους.

Παιδιά που ζουν μέσα στην αποδοχή, μαθαίνουν να βρίσκουν αγάπη στον κόσμο.

Παιδιά που ζουν μέσα στην αναγνώριση, μαθαίνουν να έχουν στόχους.

Παιδιά που ζουν εκεί που μοιράζονται τα πάντα, μαθαίνουν να είναι γενναιόδωρα.

Παιδιά που ζουν μέσα στην ειλικρίνεια και το δίκαιο, μαθαίνουν τι είναι η αλήθεια κι η δικαιοσύνη.

Παιδιά που ζουν μέσα στην ασφάλεια, μαθαίνουν να πιστεύουν στον εαυτό τους και σ’ αυτούς που υπάρχουν γύρω τους.

Παιδιά που ζουν μέσα στη φιλία, μαθαίνουν ότι αυτός ο κόσμος είναι ωραίο μέρος για να ζήσει κανείς.

Παιδιά που ζουν μέσα στη γαλήνη, μαθαίνουν να έχουν ψυχική ηρεμία.

Παιχνίδι & παιδιά

Το παιχνίδι αποτελεί τη «φυσική» γλώσσα των παιδιών, το πιο ισχυρό μέσο έκφρασής τους και αναπόσπαστη δραστηριότητα της καθημερινότητάς τους. 

Μέσω του παιχνιδιού, το παιδί εξωτερικεύει τα συναισθήματά του, μαθαίνει, πειραματίζεται, ευχαριστιέται, απογοητεύεται και ανακαλύπτει σιγά-σιγά τον εαυτό του και τον κόσμο που το περιβάλλει. 

Το παιχνίδι πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό καθώς το ίδιο το παιδί το θεωρεί πολύ σημαντικό, κάτι που φαίνεται και από το πόσο πολύ απορροφάται από αυτό που κάνει.

Ο ρόλος του παιχνιδιού στην ανάπτυξη
Στη βρεφική ηλικία, το παιχνίδι βοηθάει το παιδί να αποκτήσει τον έλεγχο του σώματός του. 

Αρχικά κινεί μόνο τα άκρα του, ενώ μεγαλώνοντας υποβάλλει τον εαυτό του σε προοδευτικά πιο δύσκολες δραστηριότητες. Αργότερα, τα παιδιά παίζουν με τους ήχους, τις λέξεις και τα αντικείμενα, με σκοπό την ανάπτυξη καινούργιων ικανοτήτων, την απόκτηση γνώσεων, αλλά και την ευχαρίστηση που αντλούν μέσα από το παιχνίδι. 

Το παιχνίδι βοηθά το παιδί να αντιλαμβάνεται τον κόσμο ως ένα οργανωμένο σύνολο. 

Οι παρεμβάσεις και η αξιοποίηση του τρόπου με τον οποίο το παιδί επιλέγει να παίξει είναι καθοριστικής σημασίας. 

Το παιχνίδι είναι ενδεικτικό της ικανότητας του παιδιού να επικοινωνεί και να ανακαλύπτει τη σχέση του με τους ενήλικες, οι οποίοι θα πρέπει

Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας... & για παιδιά!

Όλοι μας θέλουμε τα παιδιά μας να πηγαίνουν και να επιστρέφουν από τα σχολεία τους ασφαλή. Να θυμάστε ότι οι γονείς είναι εκείνοι που δίνουν τα πρώτα μαθήματα κυκλοφοριακής αγωγής στο παιδί.

Γι αυτό:

• Αναζητήστε την πιο ασφαλή διαδρομή, που πρέπει να ακολουθεί το παιδί σας, για να φθάσει και να επιστρέψει από το σχολείο του.

• Η πιο σύντομη διαδρομή δεν είναι απαραίτητα και η πιο ακίνδυνη. Ελέγξετε πολλές φορές το δρομολόγιο για το σχολείο του παιδιού σας. Όταν καταλήξετε στην πιο κατάλληλη διαδρομή, φροντίστε να τη διανύσετε πολλές φορές μαζί του, έτσι ώστε να του αποτυπωθεί σωστά.

• Ακολουθώντας καθημερινά την ίδια διαδρομή, θα μπορεί σιγά-σιγά να γνωρίσει όλες τις ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες του δρομολογίου και κατά συνέπεια τους ενδεχόμενους κινδύνους.

• Το παιδί πρέπει να μάθει να σταματά στην άκρη του πεζοδρομίου, πριν περάσει στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Πρέπει να μάθει να ελέγχει προσεκτικά αριστερά και δεξιά το δρόμο και να τον διασχίζει μόνο όταν θα είναι απόλυτα σίγουρο ότι δεν περνούν οχήματα.

• Μάθετε στο παιδί σας να αντιλαμβάνεται σωστά πότε ένα όχημα είναι μακριά ή κοντά του. Μια κακή εκτίμηση μπορεί να οδηγήσει σε ατύχημα.

• Κρατάτε πάντα από το χέρι το παιδί σας που πρέπει να βαδίζει στην εσωτερική πλευρά του πεζοδρομίου.

• Μάθετε στο παιδί σας ότι ακόμα και στις διαβάσεις των πεζών πρέπει να είναι εξίσου προσεκτικό. Και στην περίπτωση αυτή ισχύει ο προσεκτικός έλεγχος του δρόμου δεξιά και αριστερά.

• Ιδίως τις βραδινές ώρες, το κίτρινο χρώμα στα ρούχα του παιδιού ή τα αντανακλαστικά αυτοκόλλητα, βοηθούν τους οδηγούς να αντιληφθούν καλύτερα την παρουσία του στο δρόμο.

• Αν στο σχολείο ή τη διαδρομή υπάρχει έλλειψη ή φθορές σε σηματοδότες ή πινακίδες (οδικά σήματα), ενημερώστε άμεσα τους αρμόδιους φορείς.

Οδηγώ με Ασφάλεια σημαίνει:

– Μαθαίνω και εφαρμόζω τον Κ.Ο.Κ.
– Δεν οδηγώ όταν έχω καταναλώσει οινοπνευματώδη ποτά
– Σέβομαι τα όρια ταχύτητας
– Δεν κάνω αντικανονικά προσπεράσματα
– Δεν παραβιάζω τον κόκκινο σηματοδότη
– Σταματώ στο STOP και δίνω προτεραιότητα
– Δίνω προτεραιότητα στους πεζούς και στα άτομα με ειδικές ανάγκες
– Σέβομαι τα σήματα και τις υποδείξεις των τροχονόμων
– Φορώ πάντοτε ζώνη ασφαλείας
– Τοποθετώ τα παιδιά στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου και τους φορώ 
   ζώνη ασφαλείας
– Σε περίπτωση που οδηγώ ή είμαι συνεπιβάτης σε μοτοσυκλέτα φορώ
   πάντα κράνος
– Πριν ξεκινήσω για ταξίδι ελέγξω το όχημα που θα οδηγήσω

Για λίγο, έως πολύ μεγαλύτερους 

κλικ για το ΚΟΚ του 2021 εδώ

Πηγές: 

Εκδόσεις Ψυχογιός 

Υπουργείο Μεταφορών & Υποδομών

Ελληνική Αστυνομία - Παιδί και κυκλοφοριακή αγωγή - Χρήσιμες συμβουλές