Αφήνοντας τη θερμοκρασία του λαδιού να ξανανεβεί στο έπακρο επιδιώκουμε το ξεροτηγάνισμα.για 1 λεπτό στο καυτό λάδι πριν σερβιριστούν.
Αυτό είναι και το κύριο μυστικό για την επιτυχία τραγανής υφής στις πατάτες και είναι το μίνιμουμ που πρέπει να γίνεται σε κάθε σπίτι που σέβεται την γαστρονομική ηδονή που αξίζει στο πιάτο.
Έχοντας μελετήσει και τη συνταγή του Heston Blumenthal με τα τρία στάδια μαγειρέματος της τηγανητής πατάτας που κάνει στο τριάστερο εστιατόριό του, (= Fat Duck) μπήκα σε διάθεση να εξελίξω την τεχνική μου, ώστε οι πατάτες να βγαίνουν ακόμη πιο κριτσανιστές και ταυτόχρονα lighter.
Το βασικό πρόβλημα της συνταγής του Heston είναι ότι δεν είναι πρακτική για την καθημερινότητα των νοικοκυριών.
Mετά το πρώτο στάδιο, που είναι ο βρασμός της πατάτας για 20-30’, πρέπει αυτές να κρυώσουν και να μπουν στη κατάψυξη για μία ώρα τουλάχιστον. Αντίστοιχη διαδικασία, με εμβόλιμη την κατάψυξη για άλλη μια ώρα, ισχύει και ανάμεσα στο πρώτο και δεύτερο τηγάνισμα.
Ομολογώ πως ούτε και εγώ, που είμαι φανατικός οπαδός του Heston και δεν κολλάω σε πολύπλοκες τεχνικές, θα μπω στον κόπο να τα κάνω όλα αυτά για τις απόλυτες τηγανητές πατάτες. We still have a life outside the kitchen, που λεν και στο χωριό μας.
Μελετώντας όμως την φιλοσοφία της τεχνικής που έχει χρησιμοποιήσει ο Heston, βρήκα τα εξής σημεία κλειδιά:
Πρώτα πρέπει να μαλακώσει το εσωτερικό της πατάτας μέσω του βρασμού, χωρίς αυτό το ρόλο να τον έχει το τηγάνισμα, ώστε να είναι πιο ελαφρύ το αποτέλεσμα.
Δεύτερον, επιδιώκει να δημιουργήσει ακανόνιστες επιφάνειες πάνω στις πατάτες, βράζοντας τες μέχρι να είναι τόσο μαλακές, που καθώς τρίβονται μεταξύ τους κάνουν γρέζια. Αυτό θα βελτιώσει την τραγανή υφή τους στο τελικό τηγάνισμα.
Τρίτον, επιδιώκει να αφυγράνει όσο το δυνατόν περισσότερο τις πατάτες μέσω της κατάψυξης.
Σημειώνω επίσης ότι, χρησιμοποιώντας την κατάψυξη και βάζοντας μισοπαγωμένη τη πατάτα στη φριτέζα του, η θερμοκρασία στο πρώτο τηγάνισμα είναι μόνο 130ºC για 5’. Υπό άλλες συνθήκες, η χαμηλή αυτή θερμοκρασία (που λογικά θα πέσει τουλάχιστον άλλους 25º βαθμούς με το που θα μπούνε οι πατάτες μέσα) θα επέτρεπε στο λάδι να εισχωρήσει στο εσωτερικό της πατάτας και να τη βαρύνει, αλλά το γεγονός ότι είναι πολύ κρύα μέσα την προστατεύει.
Με αυτά ως δεδομένα, αναζήτησα μια πρακτική λύση που να μπορεί να εφαρμοστεί στην καθημερινότητα απ’ τον καθένα, αλλά και να πλησιάζει κατά το δυνατόν το αποτέλεσμα και τη λογική της τεχνικής του Heston. Και τη βρήκα! Και είναι εξαιρετικά απλή, αρκεί να έχετε φούρνο μικροκυμάτων στο σπίτι.
Στο Cucina Caruso πιστεύουμε στην “επιστημονική” αιτιολόγηση της μαγειρικής και όχι στα θέσφατα της παραδοσιακής εμπειρικής προσέγγισης.
Αυτό επιτρέπει και βαθύτερη γνώση, αλλά και βελτιώσεις σε όσους ακολουθούν μια συνταγή.
Σύμφωνα με τις περισσότερες διεθνείς μελέτες, το ελαιόλαδο δεν πρέπει να μαγειρεύεται πάνω απ’ τους 160ºC, που είναι το smoking point του, γιατί αλλάζει μοριακά και από υγιεινό γίνεται δυνητικά βλαβερό.
Αυτό βέβαια δεν είναι ακόμη 100% συμφωνημένο απ’ την επιστημονική κοινότητα γιατί, όπως καταλαβαίνετε, παίζονται και σημαντικά συμφέροντα πίσω απ’ όλα αυτά. Την απόλυτη αλήθεια λοιπόν επ’ αυτού, δεν είμαι σε θέση να την κατέχω.
Για καλό και για κακό όμως, εφόσον εμείς θέλουμε deep frying, επέλεξα να χρησιμοποιώ ηλιέλαιο που είναι ουδέτερο γευστικά, υγιεινό και αντέχει στη θερμοκρασία που θέλουμε (επίσης είναι και πολύ οικονομικό).
Μπορείτε, αν είστε φανατικός της χρήσης ελαιολάδου στο τηγάνισμα, να χρησιμοποιήσετε μια μίξη με ηλιέλαιο της τάξης του 50%-50%, που βοηθάει στο να μην έχετε ανεπιθύμητα αποτελέσματα λόγω της υψηλής θερμοκρασίας των 180ºC.
Το ηλιέλαιο εγώ το χρησιμοποιώ σε αρκετά τηγανίσματα, συμπληρώνοντας, και το ανανεώνω κάθε 2-3 μήνες με νέο.
Η πρώτη ύλη
Εξαιρετικά κρίσιμη στο αποτέλεσμα είναι βέβαια η πρώτη ύλη, η πατάτα δηλαδή που θα χρησιμοποιήσετε, που για το τηγάνισμα ιδανικά θα πρέπει να είναι όσο πιο ξερή γίνεται (λιγότερο ποσοστό υγρασίας).
Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν έχουμε προδιαγραφές πατάτας για τον καταναλωτή, δεν μετράμε την εσωτερική υγρασία, δεν ξέρουμε τα είδη πατάτας που καλλιεργούνται, δεν ξέρουμε τον παραγωγό, αλλά μόνο το τοπωνύμιο όπου καλλιεργήθηκαν από κάποιον, κάπως.
Σας προτρέπω να αγοράστε ένα ειδικό θερμόμετρο για να ξέρετε πάντα κατά τη διάρκεια του τηγανίσματος τη θερμοκρασία, δεδομένου ότι σε πολλές συνταγές ο έλεγχος της θερμοκρασίας κάνει διαφορά στο αποτέλεσμα.
Παρασκευή
1. Καθαρίζετε τις πατάτες. Αν τις θέλετε με φλούδι (που το συνιστώ), τις πλένετε και τις περνάτε με σφουγγαράκι κουζίνας. Αν όχι, τις ξεφλουδίζετε κανονικά.
2. Τις τρυπάτε με οδοντογλυφίδα ή πιρούνι σε 4-5 σημεία, για να βγάζουν πιο εύκολα τους ατμούς απ’ το κέντρο που ζεσταίνεται.
3. Τις βάζετε στα μικροκύματα, στο φουλ για 7’-10′ ανάλογα με την ένταση του φούρνου σας. Αν βάλετε περισσότερες από 4 μεγάλες πατάτες, προσθέστε 1’ ακόμη.
4. Καθώς οι πατάτες είναι στα μικροκύματα, βάζετε το λάδι να κάψει σε δυνατή φωτιά, για να φτάσει τους 160ºC.
5. Μόλις ολοκληρωθεί το “βράσιμο” της πατάτας στα μικροκύματα, για να μη κάψετε τα χέρια σας τις αφήνετε 1-2’ να κρυώσουν και τις κόβετε στο μέγεθος και σχήμα που θέλετε. Βολεύει να το κάνετε σε ξύλο κοπής.
6. Τις βάζετε, λίγες-λίγες, σε μεγάλο μεταλλικό σουρωτήρι με τρύπες και τις γυρνάτε να ανακατευτούν με κυκλικές κινήσεις, ώστε καθώς τρίβονται στις τρύπες, να αποκτήσουν “γρέζια”. Έτσι, κατά το τηγάνισμα θα έχουν περισσότερες επιφάνειες που θα αποκτήσουν τραγανή, κριτσανιστή υφή και βαθύ χρυσό χρώμα.
7. Ρίχνετε τις πατάτες στη φριτέζα σας, ελέγχοντας ότι η θερμοκρασία έχει φτάσει στους 160ºC. Η θερμοκρασία θα πέσει περί τους 20º-30º βαθμούς με το που θα μπούνε οι πατάτες μέσα, οπότε στην πράξη το πρώτο τηγάνισμα γίνεται στους 130º-140ºC.
8. Τις αφήνετε να τηγανιστούν μέχρι να ροδίσουν αρκετά και να είναι σχεδόν έτοιμες.
Δεν δίνω χρόνο γιατί αυτό ποικίλει ανάμεσα σε φριτέζες και σε σχέση με τις πατάτες. Πάντως είναι περίπου ο μισός από το να τις βάζατε μέσα στη φριτέζα ωμές, χωρίς το πρώτο στάδιο.
9. Σηκώνετε το σύρμα πάνω απ’ το λάδι και αφήνετε το λάδι να ξανανεβάσει θερμοκρασία και να φτάσει στους 180ºC. Αν έχετε ηλεκτρική φριτέζα, τη ρυθμίζετε στους 180ºC.
10. Μόλις το λάδι φτάσει στους 180ºC, κατεβάζετε τις πατάτες ξανά μέσα για 1-2’, ώστε να ξεροτηγανιστούν απ’ έξω. Τις βγάζετε, τις κουνάτε πάνω απ’ τη φριτέζα να στραγγίξουν όσο λάδι γίνεται, τις αφήνετε για 1’ τουλάχιστον πάνω σε χαρτί κουζίνας, που θα απορροφήσει τα υπολείμματα λαδιού, και τις σερβίρετε.
Συμπέρασμα και παραλλαγές
Η όλη διαδικασία παίρνει λιγότερο χρόνο απ’ το συμβατικό τηγάνισμα δύο σταδίων. Σημειώνω επίσης ότι αν η ποσότητα από πατάτες υπερβαίνει τη χωρητικότητα του συρμάτινου καλαθιού χωρίς στρίμωγμα, καλύτερα να τις κάνετε σε δύο διαδοχικές δόσεις, ειδικά στο τελευταίο στάδιο.
Αν έχετε την υπομονή, μπορεί να πετύχετε ελαφρά καλύτερο αποτέλεσμα αν, ανάμεσα στα στάδια δηλ. από μικροκύματα σε πρώτο τηγάνισμα και από πρώτο τηγάνισμα σε δεύτερο, βάλετε τις πατάτες στεγνές για μία ώρα στη κατάψυξη (όπως στη συνταγή του Heston).
Αν δεν χρησιμοποιήσετε τα μικροκύματα, στο πρώτο στάδιο τις βράζετε για 20′.
Νομίζω ότι το αποτέλεσμα που θα πετύχετε με την απλή καθημερινή μέθοδο που προτείνω είναι αρκετό για να σας δώσει τον τίτλο ‘της καλύτερης σπιτικής τηγανητής πατάτας’, εύκολα και γρήγορα.
Αυτό είναι και το κύριο μυστικό για την επιτυχία τραγανής υφής στις πατάτες και είναι το μίνιμουμ που πρέπει να γίνεται σε κάθε σπίτι που σέβεται την γαστρονομική ηδονή που αξίζει στο πιάτο.
Απ’ τη διπλή, στη τριπλή μέθοδο
Το βασικό πρόβλημα της συνταγής του Heston είναι ότι δεν είναι πρακτική για την καθημερινότητα των νοικοκυριών.
Mετά το πρώτο στάδιο, που είναι ο βρασμός της πατάτας για 20-30’, πρέπει αυτές να κρυώσουν και να μπουν στη κατάψυξη για μία ώρα τουλάχιστον. Αντίστοιχη διαδικασία, με εμβόλιμη την κατάψυξη για άλλη μια ώρα, ισχύει και ανάμεσα στο πρώτο και δεύτερο τηγάνισμα.
Ομολογώ πως ούτε και εγώ, που είμαι φανατικός οπαδός του Heston και δεν κολλάω σε πολύπλοκες τεχνικές, θα μπω στον κόπο να τα κάνω όλα αυτά για τις απόλυτες τηγανητές πατάτες. We still have a life outside the kitchen, που λεν και στο χωριό μας.
Μελετώντας όμως την φιλοσοφία της τεχνικής που έχει χρησιμοποιήσει ο Heston, βρήκα τα εξής σημεία κλειδιά:
Πρώτα πρέπει να μαλακώσει το εσωτερικό της πατάτας μέσω του βρασμού, χωρίς αυτό το ρόλο να τον έχει το τηγάνισμα, ώστε να είναι πιο ελαφρύ το αποτέλεσμα.
Δεύτερον, επιδιώκει να δημιουργήσει ακανόνιστες επιφάνειες πάνω στις πατάτες, βράζοντας τες μέχρι να είναι τόσο μαλακές, που καθώς τρίβονται μεταξύ τους κάνουν γρέζια. Αυτό θα βελτιώσει την τραγανή υφή τους στο τελικό τηγάνισμα.
Τρίτον, επιδιώκει να αφυγράνει όσο το δυνατόν περισσότερο τις πατάτες μέσω της κατάψυξης.
Σημειώνω επίσης ότι, χρησιμοποιώντας την κατάψυξη και βάζοντας μισοπαγωμένη τη πατάτα στη φριτέζα του, η θερμοκρασία στο πρώτο τηγάνισμα είναι μόνο 130ºC για 5’. Υπό άλλες συνθήκες, η χαμηλή αυτή θερμοκρασία (που λογικά θα πέσει τουλάχιστον άλλους 25º βαθμούς με το που θα μπούνε οι πατάτες μέσα) θα επέτρεπε στο λάδι να εισχωρήσει στο εσωτερικό της πατάτας και να τη βαρύνει, αλλά το γεγονός ότι είναι πολύ κρύα μέσα την προστατεύει.Με αυτά ως δεδομένα, αναζήτησα μια πρακτική λύση που να μπορεί να εφαρμοστεί στην καθημερινότητα απ’ τον καθένα, αλλά και να πλησιάζει κατά το δυνατόν το αποτέλεσμα και τη λογική της τεχνικής του Heston. Και τη βρήκα! Και είναι εξαιρετικά απλή, αρκεί να έχετε φούρνο μικροκυμάτων στο σπίτι.
Η Νέα Απλή Τεχνική 3 Σταδίων (Τριπλομαγειρέματος)
Στο Cucina Caruso πιστεύουμε στην “επιστημονική” αιτιολόγηση της μαγειρικής και όχι στα θέσφατα της παραδοσιακής εμπειρικής προσέγγισης.
Αυτό επιτρέπει και βαθύτερη γνώση, αλλά και βελτιώσεις σε όσους ακολουθούν μια συνταγή.
- Η κεντρική ιδέα είναι ότι περνάμε τις πατάτες απ’ τα μικροκύματα για 7-10’ ώστε να βράσουν εσωτερικά για να μαλακώσουν, χωρίς αυτόν τον ρόλο να χρειαστεί να τον παίξει το λάδι. Παράλληλα, με τον τρόπο που το κάνουμε, βγαίνει ατμός που βοηθά στην αφύγρανση.
- Για να πετύχουμε γρέζια που θα μεταμορφωθούν σε τραγανή υφή στο τελευταίο τηγάνισμα, χρησιμοποιούμε ανάδευση μέσα σε μεταλλικό σουρωτήρι για μακαρόνια.
- Για την πρώτη φάση τηγανίσματος, βάζουμε τις πατάτες στους 160ºC ώστε, να μην επιτρέψουμε στο λάδι να εισχωρήσει βαθιά μέσα.
Όσο υψηλότερη η θερμοκρασία του λαδιού,
τόσο δεν εισχωρεί αυτό στο εσωτερικό της πατάτας και αντίστροφα.
- Στη τελική φάση που βγάζει το κριτσανιστό αποτέλεσμα, όπως και ο Heston, τηγανίζουμε στους 180ºC.
Το λάδι τηγανίσματος
Αυτό βέβαια δεν είναι ακόμη 100% συμφωνημένο απ’ την επιστημονική κοινότητα γιατί, όπως καταλαβαίνετε, παίζονται και σημαντικά συμφέροντα πίσω απ’ όλα αυτά. Την απόλυτη αλήθεια λοιπόν επ’ αυτού, δεν είμαι σε θέση να την κατέχω.
Για καλό και για κακό όμως, εφόσον εμείς θέλουμε deep frying, επέλεξα να χρησιμοποιώ ηλιέλαιο που είναι ουδέτερο γευστικά, υγιεινό και αντέχει στη θερμοκρασία που θέλουμε (επίσης είναι και πολύ οικονομικό).
Μπορείτε, αν είστε φανατικός της χρήσης ελαιολάδου στο τηγάνισμα, να χρησιμοποιήσετε μια μίξη με ηλιέλαιο της τάξης του 50%-50%, που βοηθάει στο να μην έχετε ανεπιθύμητα αποτελέσματα λόγω της υψηλής θερμοκρασίας των 180ºC.
Το ρίσκο να θερμάνω πάντως ελαιόλαδο για τηγάνισμα στους 180ºC
δεν θα το έπαιρνα για λόγους ασφαλείας (διατροφικής και ανάφλεξης).
Το ηλιέλαιο εγώ το χρησιμοποιώ σε αρκετά τηγανίσματα, συμπληρώνοντας, και το ανανεώνω κάθε 2-3 μήνες με νέο.
Αν χρησιμοποιήσετε μείγμα με ελαιόλαδο καλό είναι να το ανανεώνετε μετά από 5 τηγανίσματα.
Εξαιρετικά κρίσιμη στο αποτέλεσμα είναι βέβαια η πρώτη ύλη, η πατάτα δηλαδή που θα χρησιμοποιήσετε, που για το τηγάνισμα ιδανικά θα πρέπει να είναι όσο πιο ξερή γίνεται (λιγότερο ποσοστό υγρασίας).
Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν έχουμε προδιαγραφές πατάτας για τον καταναλωτή, δεν μετράμε την εσωτερική υγρασία, δεν ξέρουμε τα είδη πατάτας που καλλιεργούνται, δεν ξέρουμε τον παραγωγό, αλλά μόνο το τοπωνύμιο όπου καλλιεργήθηκαν από κάποιον, κάπως.
Που, Πως και Πόσο
Από πλευράς εξοπλισμού, συνιστώ είτε τη χρήση κατσαρόλας / φριτέζας με συρμάτινο καλαθάκι σε ζωντανή φλόγα (υγραέριο / φυσικό αέριο ή καλύτερα απ’ όλα επαγγελματικό προπάνιο), είτε τη χρήση ηλεκτρικής φριτέζας που διασφαλίζει τη σωστή ρύθμιση θερμοκρασιών. Εγώ αγόρασα τελευταία μια ηλεκτρική φριτέζα των 30€ από το makro και κάνω εξαιρετικά τη δουλειά μου τον χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι χρησιμοποιώ σε εξωτερικό χώρο μια απλή επαγγελματική εστία προπανίου (της τάξης των 40€ + 25€ η μπουκάλα). Και τα δύο είναι πολύ καλύτερες επιλογές απ’ τα πανάκριβα, γερμανικής φίρμας κεραμικά μάτια και τις αντίστοιχες εστίες υγραερίου, που σε άλλες εποχές εγκατέστησα στη κουζίνα μου.
Σας προτρέπω να αγοράστε ένα ειδικό θερμόμετρο για να ξέρετε πάντα κατά τη διάρκεια του τηγανίσματος τη θερμοκρασία, δεδομένου ότι σε πολλές συνταγές ο έλεγχος της θερμοκρασίας κάνει διαφορά στο αποτέλεσμα.
Υλικά για γαρνίρισμα 4 πιάτων
- 4 μεγάλες πατάτες (περ. 1,5 κιλό)
- 1-2 λτ. ηλιέλαιο, ανάλογα με το σκεύος που θα χρησιμοποιήσετε
Παρασκευή
1. Καθαρίζετε τις πατάτες. Αν τις θέλετε με φλούδι (που το συνιστώ), τις πλένετε και τις περνάτε με σφουγγαράκι κουζίνας. Αν όχι, τις ξεφλουδίζετε κανονικά.2. Τις τρυπάτε με οδοντογλυφίδα ή πιρούνι σε 4-5 σημεία, για να βγάζουν πιο εύκολα τους ατμούς απ’ το κέντρο που ζεσταίνεται.
3. Τις βάζετε στα μικροκύματα, στο φουλ για 7’-10′ ανάλογα με την ένταση του φούρνου σας. Αν βάλετε περισσότερες από 4 μεγάλες πατάτες, προσθέστε 1’ ακόμη.
4. Καθώς οι πατάτες είναι στα μικροκύματα, βάζετε το λάδι να κάψει σε δυνατή φωτιά, για να φτάσει τους 160ºC.
5. Μόλις ολοκληρωθεί το “βράσιμο” της πατάτας στα μικροκύματα, για να μη κάψετε τα χέρια σας τις αφήνετε 1-2’ να κρυώσουν και τις κόβετε στο μέγεθος και σχήμα που θέλετε. Βολεύει να το κάνετε σε ξύλο κοπής.6. Τις βάζετε, λίγες-λίγες, σε μεγάλο μεταλλικό σουρωτήρι με τρύπες και τις γυρνάτε να ανακατευτούν με κυκλικές κινήσεις, ώστε καθώς τρίβονται στις τρύπες, να αποκτήσουν “γρέζια”. Έτσι, κατά το τηγάνισμα θα έχουν περισσότερες επιφάνειες που θα αποκτήσουν τραγανή, κριτσανιστή υφή και βαθύ χρυσό χρώμα.
7. Ρίχνετε τις πατάτες στη φριτέζα σας, ελέγχοντας ότι η θερμοκρασία έχει φτάσει στους 160ºC. Η θερμοκρασία θα πέσει περί τους 20º-30º βαθμούς με το που θα μπούνε οι πατάτες μέσα, οπότε στην πράξη το πρώτο τηγάνισμα γίνεται στους 130º-140ºC.8. Τις αφήνετε να τηγανιστούν μέχρι να ροδίσουν αρκετά και να είναι σχεδόν έτοιμες.
Δεν δίνω χρόνο γιατί αυτό ποικίλει ανάμεσα σε φριτέζες και σε σχέση με τις πατάτες. Πάντως είναι περίπου ο μισός από το να τις βάζατε μέσα στη φριτέζα ωμές, χωρίς το πρώτο στάδιο.
9. Σηκώνετε το σύρμα πάνω απ’ το λάδι και αφήνετε το λάδι να ξανανεβάσει θερμοκρασία και να φτάσει στους 180ºC. Αν έχετε ηλεκτρική φριτέζα, τη ρυθμίζετε στους 180ºC.
10. Μόλις το λάδι φτάσει στους 180ºC, κατεβάζετε τις πατάτες ξανά μέσα για 1-2’, ώστε να ξεροτηγανιστούν απ’ έξω. Τις βγάζετε, τις κουνάτε πάνω απ’ τη φριτέζα να στραγγίξουν όσο λάδι γίνεται, τις αφήνετε για 1’ τουλάχιστον πάνω σε χαρτί κουζίνας, που θα απορροφήσει τα υπολείμματα λαδιού, και τις σερβίρετε.Συμπέρασμα και παραλλαγές
Η όλη διαδικασία παίρνει λιγότερο χρόνο απ’ το συμβατικό τηγάνισμα δύο σταδίων. Σημειώνω επίσης ότι αν η ποσότητα από πατάτες υπερβαίνει τη χωρητικότητα του συρμάτινου καλαθιού χωρίς στρίμωγμα, καλύτερα να τις κάνετε σε δύο διαδοχικές δόσεις, ειδικά στο τελευταίο στάδιο.
Αν έχετε την υπομονή, μπορεί να πετύχετε ελαφρά καλύτερο αποτέλεσμα αν, ανάμεσα στα στάδια δηλ. από μικροκύματα σε πρώτο τηγάνισμα και από πρώτο τηγάνισμα σε δεύτερο, βάλετε τις πατάτες στεγνές για μία ώρα στη κατάψυξη (όπως στη συνταγή του Heston).
Αν δεν χρησιμοποιήσετε τα μικροκύματα, στο πρώτο στάδιο τις βράζετε για 20′.
Νομίζω ότι το αποτέλεσμα που θα πετύχετε με την απλή καθημερινή μέθοδο που προτείνω είναι αρκετό για να σας δώσει τον τίτλο ‘της καλύτερης σπιτικής τηγανητής πατάτας’, εύκολα και γρήγορα.
Το άρθρο επιμελήθηκε ο GT
Δείτε το άρθρο & από τη πηγή caruso.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου