OVGT: Σημαία...

Είτε χαιρετάμε, είτε υψώνουμε μία σημαία, κατ’ ουσίαν τιμούμε όσα οι θεσμοί της αντιπροσωπεύουν απέναντι:

· Στους αγώνες

· Στις θυσίες

· Στα ιδανικά

· Στην ιστορία

· Στο πολιτισμό…

Η Εθνική σημαία αποτελεί κρατικό σύμβολο. Θεωρείται το πιο σεβαστό σε ένα κράτος και προστατεύεται από τη κείμενη ανά Χώρα νομοθεσία.

Όσον αφορά την εθνική μας σημαία, ο τύπος και τα χρώματά της (κυανό και λευκό) καθιερώθηκαν τον Ιανουάριο του 1822 στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου.

Στις 15 Μαρτίου του ίδιου χρόνου το Εκτελεστικό Σώμα (Κυβέρνηση), που είχε αναλάβει την προσωρινή

διοίκηση της Ελλάδας, όρισε με το Διάταγμα 540 τρεις τύπους σημαιών, μια σημαία ξηράς και δυο θαλάσσης, (για το πολεμικό και για το εμπορικό ναυτικό).

Η σημαία της ξηράς είχε σχήμα τετράγωνο, κυανό και έφερε έναν λευκό σταυρό που κάλυπτε όλη της την επιφάνεια. Οι σημαίες της θαλάσσης είχαν την ίδια μορφή που διαθέτει η σημερινή εθνική σημαία.

Μοναδική διαφορά στη σημαία του εμπορικού ναυτικού ήταν η αντιστροφή των χρωμάτων (κυανό αντί λευκού) στη θέση του σταυρού. Η σημαία των εμπορικών πλοίων εξομοιώθηκε με εκείνη των πολεμικών το 1828, όταν αναγνωρίστηκε ότι τα εμπορικά πλοία είχαν λάβει μέρος στον αγώνα ως πολεμικά.

Η εθνική σημαία τροποποιήθηκε έκτοτε αρκετές φορές, κυρίως ως συνέπεια των πολιτειακών μεταβολών, χωρίς όμως να μεταβληθεί ριζικά. Το 1833 προστέθηκε στις σημαίες του στρατού ξηράς και του πολεμικού ναυτικού ο βαυαρικός θυρεός ο οποίος διατηρήθηκε μέχρι την ανατροπή του Όθωνα τον Οκτώβριο του 1862.

Με την άφιξη του Γεωργίου Α΄ το 1863 διαφοροποιήθηκε ελαφρά στις σημαίες των ανωτέρω σωμάτων το στέμμα με το βαυαρικό οικόσημο της Δυναστείας του Βίττελσμπαχ στο κέντρο, εστεμμένο και παρέμεινε μέχρι τη μεταπολίτευση του 1924.

Από το 1864 η σημαία για τα τάγματα Πεζικού αποτελείτο από μεταξωτό ύφασμα που έφερε τριγύρω χρυσά κρόσσια και στο κέντρο του λευκού σταυρού την εικόνα του προστάτη της, Αγίου Γεωργίου.

Η ΣΗΜΑΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Οι πολεμικές σημαίες που ισχύουν σήμερα είναι για το ναυτικό η εθνική σημαία, και για το στρατό ξηράς και την πολεμική αεροπορία ο τύπος της ορθογώνιας κυανής με το λευκό σταυρό που εκτείνεται μέχρι τις πλευρές της χωρίζοντάς την σε τέσσερα ίσα τμήματα. Στο κέντρο του σταυρού, η σημαία του στρατού ξηράς φέρει την εικόνα του Αγίου Γεωργίου, η δε σημαία της αεροπορίας την εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ.

Σύμφωνα με τo ΦΕΚ Α-233/22-12-1978 (βρείτε το σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου για να το κατεβάσετε από το εθνικό τυπογραφείο και να το δείτε στη πρωτότυπη μορφή) οι ιστοί και τα κοντάρια είναι χρώματος λευκού έχοντας στη κορυφή τους:

είτε λευκή σφαίρα με τοποθετημένο επάνω της ένα ισοσκελή σταυρό σε αρμονική αναλογία με το ύψος / μήκος τους
είτε κυλινδρικό καμπύλο στην επάνω επιφάνεια σχήμα διπλάσιας διαμέτρου του ιστού/κονταριού με το μισό ύψος της διαμέτρου του.

Το ύφασμα οφείλει να είναι ανεξίτηλης απόχρωσης και να μην αναρτάται έχοντας οποιαδήποτε φθορά ή αποτύπωμα.

Το μέγεθος της Εθνικής μας Σημαίας, ως προς το ύψος του κονταριού που αυτό τοποθετείται σε οικίες, διαμερίσματα πολυκατοικιών, μικρά καταστήματα, γραφεία και λοιπούς μικρούς χώρους ασκήσεως επαγγέλματος, ορίζεται ως εξής:

το μήκος της σημαίας να είναι 135εκ
το πλάτος της 90εκ με το πλάτος των ταινιών στα 10εκ και τη πλευρά του τετραγώνου του σταυρού στα 50εκ.
Το ύψος το κονταριού στη κορυφή του κτίσματος, εξώστη ή παραθύρου οφείλει να είναι από 2 έως 2,6 μέτρα.

Η Εθνική Σημαία:

Δεν κρέμεται από εξώστες ή παράθυρα απουσίας κονταριού.
Δεν επιτρέπεται να έχει επάνω της διακριτικά Οργανώσεων, Οργανισμών, Συλλόγων, Σχολών ή Ιδρυμάτων ή άλλη παράσταση.
Δε χρησιμοποιείται για κάλυψη αγάλματος ή προτομής∙ σε μία τέτοια περίπτωση μπορεί να χρησιμοποιηθή ύφασμα με τα Εθνικά χρώματα.
Δεν χρησιμοποιείται για οποιονδήποτε διαφημιστικό ή εμπορικό σκοπό.
Δεν απορρίπτεται στα σκουπίδια λόγω παλαιότητος, αλλά καταστρέφεται κατά προτίμηση στη φωτιά.
Απαγορεύεται η χρησιμοποίηση της Εθνικής Σημαίας - ακόμη και διαφορετικών διαστάσεων - ως λαβάρου Σωματείων, Συλλόγων, Οργανώσεων.