Σάββατο 6 Απριλίου 2019

22-3-2019 ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ SLIDESHOW



Αφορμή για αυτή την έρευνα, αποτέλεσε η προσθήκη ήχου στο slideshοw της σχολικής εορταστικής επετείου. 



 Οσμαντάκας

 Η σύνθεση "Οσμαντάκας" του σχολικού slideshow εδώ (ολόκληρη)
Το ιστορικό ηπειρώτικο τραγούδι, αναφέρεται στον λαϊκό ήρωα Αρβανίτη Οσμάν Τάκα*, αρχηγό και εμπνευστή της αντικαθεστωτικής εξέγερσης εναντίον των τσιφλικάδων και του φεουδαρχικού τουρκικού κράτους. 


Γεννημένος κατά μία εκδοχή στην Κονίσπολη (λίγο πάνω από τη Σαγιάδα, στη σημερινή νότια Αλβανία το 1848), και κατ’ άλλη στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας (βλ σχετική ενότητα)

Κατά την ήττα του κινήματός τους κοντά στη Πρέβεζα το 1875 οδηγήθηκε στο μπέη του Μαργαριτίου Θεσπρωτίας, όπου ο Οσμάν  Τάκας του εξέφρασε ως τελευταία επιθυμία, πριν την εκτέλεσή του να χορέψει.

Γράφει ο portiatis στο blog του:
"...είχε λεβέντικη κορμοστασιά και ήταν ξακουστός χορευτής, έτσι σαν τελευταία του επιθυμία ζητάει να χορέψει. Ο χορός του όμως τραβάει σε μάκρος, αυτοσχεδιάζει στα βήματά του, πότε αργά πότε πιο γρήγορα, οι κλαριντζήδες αλλάζουν βάρδιες αλλά αυτός εκεί να χορεύει και να μη λέει να σταματήσει. Πλήθος κόσμου τώρα τον συντρέχει και τον επευφημεί, ακόμα και οι Τούρκοι έχουν βαλθεί να τον χαζεύουν! Ο Οσμάν Τάκας καθώς περνούν οι ώρες προσπαθεί να μην κοιμηθεί και καταφέρνει να μένει ορθός με τη σκέψη της αγαπημένης του να τον συντροφεύει! Το πρωί της επομένης ο πασάς του Μαργαριτίου (κεφαλοχώρι της περιοχής) εντυπωσιασμένος από το  ήθος και το τόλμημα του παλικαριού, του χαρίζει τη ζωή και τον αφήνει ελεύθερο..."

Ο λαϊκός ήρωας, βοηθούντος του θρύλου που δημιούργησε ο χορός του, ξαναοργάνωσε την αντίστασή του στους τσιφλικάδες & τα φέουδα και τόνωσε την εξέγερση. Προδόθηκε τόσο από τη μειονεκτικότερη αριθμητικά & οικονομικά θέση του, όσο και από τους έμμισθους τσομπάνηδες των τσιφλικάδων, για να οδηγηθεί σιδεροδέσμιος στα Γιάννενα όπου και κατέληξε από τα γνωστά βασανιστήρια της εποχής.

Το γύρισμα του τραγουδιού γίνεται από το τσακιστό πωγωνίσιο σκοπό, στα δίστιχα της αγάπης που τραγουδιούνται πάνω στον τετράσημο του πωγωνίσιου χορού.

Η ιστοσελίδα dance-pandect.gr κάνει την εξής αναφορά:
"-[Ασημακόπουλος 1986, 19] Μπεράτι Αλβανίας:
Κίνησε ο μελλοθάνατος τα βήματά του σε χορό, πάνω στους χτύπους.
Με τις στιγμές όλο και φτιάχναν πιο καλά. Στρώναν ρυθμό, χορό. Και δεν μπορούσες να καταλάβεις ποιος τράβαγε τον άλλον στο αποτέλεσμα. Αν έβγαινε ο σκοπός απ' το χορό του, για μήπως του τον όριζε αυτή. Κι όσο σε κύκλους τύλιγε ο χορός, τόσο να δένει και να φτιάχνεται καλός.
Οι οργανοπαίχτες στην αρχή προσέχανε να δουν πώς θα τραβούσε και πια σαν πήραν το σκοπό του μπήκαν κι αυτοί με την τσαμπούνα και τη λύρα. Έτσι τον άναψαν γερά. Έδωσαν αγέρα στο λεβέντη για ξεσπάθωμα. Κι αυτός όλο τραβούσε με το ντέρτι πάρα πάνω. Έβρισκε το χορό κι αντάμα έβρισκε και την ψυχή της μοίρας του. Έδειχνε τη σοφία της χορεύοντας. Πως ήρθε στη ζωή να δει, να πάθει, κι από τα πάθια του να βγει ακέριος, να φανεί πως είναι εφτάψυχος κι όθε περνάει στολίζεται με χάρες. Δεν ήταν πια ένας μελλοθάνατος που πήρε ελεημοσύνη απ' τον εχθρό του την τελευταία χάρη του, μα ένας απέθαντος που τη ζωή τη μέθυσε και την εχόρευε μαζί του όπου προχώραγε."

Η ιστοσελίδα neafiliaton.com αναφέρει:
"...η οικογένεια Τάκα, μουσουλμανική που υπήρχε στο Φιλιάτι μέχρι το 1944 και που έφυγαν για την Αλβανία. Αυτή η οικογένεια όπως μολογούσαν οι παλιοί, ήταν μεγάλη, με δράση και με λόγο στα δρώμενα του τόπου. Μεγαλοκτηματίες και με βίο από πρόβατα κλπ μέχρι που συντηρούσαν και ένοπλη ομάδα τον παλιό καιρό.
   Σήμερα έμεινε η τοποθεσία που είχε ο Αγάς Τάκας το σπίτι του. Είναι η περιοχή πέρα από την Αγία Τριάδα, μέχρι το εργοστάσιο. Ήταν ένας μεγάλος ελαιώνας, καλλιεργήσιμος, με πολλά οπωροφόρα δένδρα, αχλαδιές, συκιές κλπ. Στην περιοχή δεν υπήρχε άλλο σπίτι. Τώρα η περιοχή αυτή έχει διανεμηθεί σε ακτήμονες και έχει γίνει μια όμορφη συνοικία, με ολοκαίνουργια και καλοφιασμένα σπίτια. Αν ρωτήσεις κάποιον: «Που έχεις το σπίτι σου;» θα σου πει: «Στου Τάκα».
   Έχοντας τα παραπάνω υπόψη, είχα μια συνάντηση με τους παλιούς Φιλιαταίους και φίλους, Γιώργο Ταφέκη και Βαγγέλη Στρουγγάρη και φέρνοντας την κουβέντα στην οικογένεια Τάκα μου είπαν ότι την γνώριζαν και αυτοί, από τους πατεράδες τους, την ιστορία αυτή και με βεβαιότητα μου είπαν ότι ο Οσμάν Τάκας ήταν Φιλιατιώτης. Από τους ίδιους έμαθα ακόμη πως η οικογένεια Τάκα είχε ξεπέσει προπολεμικά. Θυμόταν δυο αδέρφια τον Σοφιέτ και τον Φέϊμο. Ο ένας αδερφός σκοτώθηκε στα γεγονότα του 1944 και ο άλλος αυτοκτόνησε και η οικογένεια έφυγε για την Αλβανία.
   Επίσης, προ πολλών ετών, το 1987, είχα μια συζήτηση με τον αείμνηστο παλιό Φιλιαταίο, το Νάκο Καλαμπάκα, που μου είχε πει ότι, όταν ήταν παιδί και βοηθούσε τον παπά στην εκκλησία, του έδινε αντίδωρο και το πήγαινε στο σπίτι του Τάκα, όπου ήταν δυο γριές και το δέχονταν με χαρά!
   Στο βιβλίο «Κάτι για το Φιλιάτι» του συγγραφέα και ερευνητή της ιστορίας του τόπου μας και εκδότη της εφημερίδας «ΝΕΑ ΤΩΝ ΦΙΛΙΑΤΩΝ», Γιώργου Κώτση, στη σελίδα 62, έχει ονόματα Αλβανοτσάμηδων, μεταξύ άλλων, και το όνομα του Τάκα. Στη σελίδα 87, έχει φωτογραφία με τρεις επιφανείς μουσουλμάνους. Ο ένας είναι ο Αλιούζ Τάκα. Σε συζήτηση που είχα μαζί του μου είπε ότι, από στοιχεία που έχει, τρία μέλη της οικογένειας έφεραν το όνομα: Γιουσούφ Τάκα του Οσμάν, που γεννήθηκε το 1877, Σεφκέτ Τάκα του Οσμάν, που γεννήθηκε το 1882 και Φεκετ Τάκα του Οσμάν. Με αυτά τα στοιχεία μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο Οσμάν Τάκα ήταν Φιλιατιώτης. Επιβεβαιωτική είναι και η περιγραφή που κάνει για το Φιλιάτι και τον κόσμο του ο Γάλλος γιατρός και πρόξενος στην Αυλή του Αλή Πασά, Πουκεβιλ: «Οι Αλβανοί των Φιλιατών- γράφει- είναι φιλελεύθεροι ή μάλλον αναρχικοί. Είναι χωρισμένοι σε φάρες κι απολαμβάνουν την ευτυχία τους με το δικό τους τρόπο. Σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου δεν συναντάει κανείς πληθυσμό τόσο φανταχτερό, τόσο λαμπρό. Η ευρωστία και η υγεία τους ήταν μεγάλα φυσικά χαρίσματα κα αγαθά».Είναι, όμως γνωστή η συνεχής κόντρα που είχαν οι αγάδες και οι μπέηδες της Τσαμουριάς (Θεσπρωτίας) με τους Τούρκους πασάδες, που πολλές φορές ήρθαν σε πόλεμο μεταξύ τους και το Μαργαρίτι ήταν από παλαιά κέντρο των σκληρών Αλβανοτσάμηδων. Η λεβεντιά σε καιρούς που η εξουσία σου έκοβε το κεφάλι χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανένα ήταν ένα δείγμα επαναστατικότητας. Αυτό υμνούσε η μούσα: τη λεβεντιά του ανθρώπου που άφησε το όνομα του σε έναν χορό. Τώρα, αν αναλύσουμε τον παραπάνω χορό- τραγούδι πρέπει να πούμε ότι δεν είναι τραγούδι σαν τα δημοτικά, τα τσάμικα, τα συρτά κλπ. αλλά είναι παίνεμα σε ένα λεβέντη και χορευταρά τέτοια που έστηναν εκ του προχείρου οι οργανοπαίχτες για να καλοπιάσουν ένα μερακλή πρωτοχορευτή.
   Τώρα για να κλείσουνε, από όλα τα παραπάνω μπορούμε να πούμε ότι ο Οσμάν Τάκα ήταν Φιλιατιώτης, χωρίς να έχει κάτι το ξεχωριστό αλλά έτσι για την ιστορία…" 

Οι αληθινοί στίχοι του Οσμαν Tάκα όπως τους θυμόταν η Φανή Δημοπούλου*:

Γεια σου (ω)ρέ Οσμάν Τάκα,
τη λεβεντιά σου να ’χα.

Ωρέ πήγα να σκοτώσω,
τέτοιο παλικάρι 

 Ωρέ σαν χορεύει,
πηδάει σαν το λιοντάρι.

Σου χαλαλίζω  τη ζωή σου,
χόρεψε, μπίρο μου, με την ψυχή σου
*Φανή Δημοπούλου: [click για πολυφωνικό τραγούδι από το Ντολό (=βυθός) βλ κοιν διαμέρισμα Δολού] Η γνήσια πωγωνίσια φωνή από το χωριό Δολό, του νομού Ιωαννίνων, τραγουδά στο σπίτι του Νικολαΐδη. 

 Πωγωνίσια δίστιχα:

Δεν είδανε τα μάτια μου τέτοιονε κυνηγάρη
να κυνηγάει τις πέρδικες τη νύχτα με φεγγάρι.

Εμένα μου είπαν δυο πουλιά,
δυο μαύρα χελιδόνια

πώς θα περάσω βάσανα 
σε όλα μου τα χρόνια.

Ζαλίζομαι, μωρέ ζαλίζομαι,
όταν σε συλλογίζομαι.

Ζαλίζω το κεφάλι μου,
πανάθεμά το χάλι μου.

Ο χορός
Αργός αντρικός αυτοσχεδιαστικός - κυρίως - με οκτώ ή εννέα μοτίβα κινήσεων. Ακολουθεί τον τρίτο ήχο σε ρυθμό τετράσημο.
Είναι τιμητικός χορός - ύμνος στο έργο του Οσμάν Τάκα εξ ου και χορεύεται από πρωτοχορευτές.

*(Σημ G.T.) Οσμαντάκας: Στα Τζουμέρκα αναφέρεται η παραφθορά "Σιαμαντάκας"

* * * * *


Συρτός Καλαματιανός χορός (σύνθεση "Μαντήλι Καλαματιανό")

Μου παρήγγειλε το αηδόνι (click για video)
Παραδοσιακό πασίγνωστο τραγούδι και καλαματιανός (=συρτός), που χορεύεται σχεδόν παντού.
Από απεικονίσεις σε αρχαία αγγεία και τοιχογραφίες, ταυτίζεται με τον αρχαίο Ελληνικό χορό “όρμο”, ενώ επιγραφή του Επαμεινώνδα - (1ος µ.χ.) στο ιερό του Απόλλωνος - όρος Πτώο κοντά στην Κωπαΐδα Βοιωτίας - αναφέρει: 

“τάς πατρίους ποµπάς μεγάλας 
και την των συρτών πάτριων όρχησιν θεοσεβώς ετετέλεσε“

(=τέλεσε με Θεοσέβεια τις μεγάλες εθνικές πομπές 
και την εθνική όρχηση του συρτού)

Στη βασική του μορφή αποτελείται από δώδεκα βήματα, από τα οποία τα επτά πρώτα είναι προς τα εμπρός και τα υπόλοιπα πέντε επί τόπου.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι η πλούσια μελωδική ποικιλία. Ο ρυθμός του
είναι 7σημος (=τονισμένος πάνω στη σπάνια μουσική κλίμακα των 7/8 - που συναντάται & σε άλλους Ελληνικούς χορούς). 
Η πρωτοτυπία του αφορά τρεις μετρικές ασύγχρονες κινήσεις - βασικές του ρυθμού. (Η πρώτη έχει μεγαλύτερη διάρκεια κατά 1/8, σε σχέση με τις 2 επόμενες).


* * * * *

Κυπαρισσία 2011 -Σύλλογος Οξυωτών "Η ΟΞΥΑ" ΝΕΑΣ ΑΓΧΙΑΛΟΥ


Ρογκατσάρικος. 
Χοροὶ μ'αὐτὸ τὸ ὄνομα ὑπάρχουν στὴ δυτικὴ Θεσσαλία καὶ Μακεδονία. 
Σύμφωνα μὲ τὴν ἄποψη πολλῶν λαογράφων ἀποτελοῦσαν μέρος τοῦ εὐετηριακοῦ δρώμενου τῶν Ρογκατσάρηδων. Κατὰ ἄλλους ὅμως προστέθηκαν ἀργότερα. Χορεύονται μὲ βήματα ὅλο πρὸς τὰ ἐμπρός, καὶ μὲ τοὺς χορευτὲς τὸν ἕναν πίσω ἀπὸ τὸν ἄλλον νὰ κρατᾶνε ἕνα μαντήλι ἤ νὰ κουνᾶνε τὰ χέρια τους. Στὸν Παλαμᾶ μερικὲς φορὲς ὁ ἕνας χορευτὴς πιάνει καὶ μὲ τὰ δυό του χέρια τοὺς ὤμους τοῦ μπροστινοῦ του, σχηματίζοντας ἔτσι ἀλυσίδα. Ἐνίοτε ὑπάρχουν βήματα πηδηχτὰ καὶ ἐπιτόπου. Τὸ χαρακτηριστικὸ ὅμως αὐτῶν τῶν χορῶν εἶναι οἱ κινήσεις τῆς μέσης ποὺ μοιάζουν μ' αὐτὲς τῶν Ρογκατσάρηδων ὅταν θέλουν νὰ κτυπήσουν τὰ κουδούνια ποὺ ἔχουν περασμένα γύρω τους. Συνήθως ὁ ρυθμὸς τῆς μουσικῆς εἶναι ἑπτάσημος. 
Πηγή: (https://www.youtube.com/watch?v=RLf1qmV1abg)

* * * * *


Δόντια πυκνά και μαργαριταρένια (click για την επιλεγμένη σύνθεση)
Παραδοσιακό Ηπειρώτικο τραγούδι της αγάπης από την αστική περιοχή των Ιωαννίνων. Πρόκειται για τραγούδι με έντονα αστικό ηχόχρωμα, σε ρυθμό 3/4 (τρίσημο). Χορευόταν ως συρτό στα τρία, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως τα λόγια του αποτελούν σύμφυρση* δίστιχων της αγάπης & ομόνοιας στην οικογένεια. Το τραγούδι εκτός από την περιοχή όπου γεννήθηκε (πόλη των Ιωαννίνων) έγινε γνωστό και στην υπόλοιπη Ήπειρο κυρίως στις περιοχές που το μουσικό τους υπόβαθρο παρουσίαζε κοινά γνωρίσματα (π.χ. Ζαγόρι, Ζίτσα, Πρέβεζα).

Δίσκος: "Παραδοσιακά Ηχογραφήματα - Αν. Ρωμυλία, Μακεδονία, Ήπειρος, Θεσσαλία, Θράκη" 
Κλαρίνο: "Σταύρος Παζαρέντσης" 
Τραγούδι: Δρόσος Κουτσοκώστας 
Φωτογραφίες: Παλιά Γιάννενα 

 Οι στίχοι: 
Δόντια πυκνά
και μαργαριταρένια, (δις)

 στόμα χελιδονιού
φωνή σαν τ' αηδονιού, 

 όταν αρχίζ' να λέγει, 
όλο το Μάη λαλεί κι όλη την Άνοιξη. 

 Μια Κυριακή και μια καλή Δευτέρα (δις)
ήρθε μια περιστέρα 

μια καγκελοφρυδάτη 
μια μοσχομυρωδάτη

 να μη την είχα ιδεί, 
δεν θα 'χα ζουρλαθεί.

 Τ' έχεις μωρέ, μωρέ ζαλιάρικο μου (δις)
τι βάζεις με το νου σου; 

 Φυλάξου απ' τους εχθρούς σου, 
η σκύλα η πεθερά σου θέλει μαχαίρωμα, ως το ξημέρωμα**. 
*[Λεξικό Τριανταφυλλίδη] (click στο σύνδεσμο για τη πηγή)
"συμφύρω ... αναμειγνύω στοιχεία χωρίς τάξη και οργανική σύνδεση.
1. (συνήθ. παθ.): ...πληροφορίες, εικασίες, προσωπικές απόψεις, δεδομένα χωρίς να κατατάσσονται και να αξιολογούνται.
2. (παθ.) βρίσκομαι στον ίδιο χώρο ή συμβιώνω με άτομα ποικίλης προέλευσης και συνήθ. κακής φήμης.
[λόγ. < ελνστ. συμφύρω `ανακατώνω΄, αρχ. σημ.: `ζυμώνω μαζί΄]

**(Σημ G.T.) Δρα η σύμφυρση στο Ηπειρώτικο τραγούδι ως πρωτεργάτης στην ομοιογένεια & την ομόνοια των οικογενειακών σχέσεων; Διόλου απίθανο αλλά αξιόλογο η λαϊκή θυμοσοφία, να εφιστά τη προσοχή στις επιβαλλόμενες απόψεις της πεθεράς!

 * * * * *






Λεβέντικος (=λυτός, λυμένος, ελεύθερος, αμολητός - στη σλαβόφωνη διάλεκτο & παραφθορά ως πούσνοτο, πουστσένο, πουστσένοτο από το πούστσαμ" στην Αρβανίτικη ως Μπεράτσε, Μπεράτι ή Μπαϊράτς από την ομώνυμη πόλη).

Παραδοσιακός διαδεδομένος χορός της Μακεδονίας που χορεύεται από άνδρες και γυναίκες είτε σε ξεχωριστούς κύκλους, είτε μαζί με πρώτους τους άνδρες και τις γυναίκες μετέπειτα.

 Στους γάμους της δυτικής Μακεδονίας ο χορός αυτός χορεύεται πρώτος, όπως επίσης και σε γιορτές ή σε κάθε άλλη ευκαιρία. 

Στις Πρέσπες ο πρώτος και ο τελευταίος χορευτής κάνουν τσαλίμια και συνηθίζεται να πηγαίνει ο πρώτος δίπλα στη ντάμα του, κάνοντας μια στροφή από δεξιά και να "την χορεύει".

Στα βήματα του Πούστσενο χορεύονται κι άλλοι χοροί οι οποίοι συνήθως παίρνουν την ονομασία από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους: πεταχτός, ζωηρός, πηδηχτός, στρωτός, αργός, ή από το όνομα του πρωτοχορευτή που τον προτιμά: Σουμπούβοτο (του Σούμπου), Σταμκόβοτο (του Στάμκου), Γκεοργκίβοτο (του Γκεόργκι).

Ενδεικτικά παίζεται με: κλαρίνο, ταμπούρλο, τρομπέτα, ακορντεόν και νταούλι, νταχαρέ, λύρα, ζουρνά.

Η λαβή των χεριών είναι, συνήθως, από τις παλάμες στο ύψος των ώμων με λυγισμένους τους αγκώνες - [Παπαχρήστος 1972, 32] Νίκη Φλώρινας: "κυκλικός... από άντρες και γυναίκες, με λαβή από τον καρπό & με 12 βήματα].

Ο χορός αποτελείται από 12 ή 15 βήματα και έχει διπλά πηδήματα άνισης διάρκειας. Στην αρχή τα βήματα είναι στρωτά και στη συνέχεια γρήγορα και πηδηχτά και ολοκληρώνονται σε 3 μουσικά μέτρα. Έχει μέτρο 16/8 (9+7, ή αναλυτικότερα 2.2.2.3.2.2.3). 


ΑΡΓΟ ΜΕΡΟΣ

1: Το δεξί πόδι με ταλάντωση πάνω στο αριστερό, έρχεται σε άρση λυγισμένο μπροστά του.

2: Το δεξί πόδι με ταλάντωση του αριστερού, πατάει προς τη φορά, ώστε να προηγείται η φτέρνα.

3: Το αριστερό πίσω από το δεξί, προς τη φορά.

4: Το δεξί προς τη φορά.

5: Το αριστερό πόδι περνά πάνω από το δεξί, προς τη φορά.

6: Το δεξί, δεξιά σε μικρή διάσταση, κάπως γρήγορα.

7: Το αριστερό ακουμπά με τα δάχτυλα στο έδαφος, σταυρωτά εμπρός από το δεξί, ενώ συγχρόνως τα χέρια λύνουν τη λαβή και κινούνται το αριστερό προς τα εμπρός και πάνω και το δεξί προς τα πίσω, ελαφρώς λυγισμένα στους αγκώνες.

8: Το αριστερό παραμένει στη θέση του, ενώ τα χέρια έχουν τελειώσει.

9: Με μια ταλάντωση πάνω στο δεξί, έρχεται το αριστερό σε άρση, λυγισμένο μπροστά από το δει και τα χέρια αφούπρώτα κάνουν μια μικρή κίνηση το δεξί προς τα πάνω και το αριστερό προς τα πίσω, έρχονται πάλι στη αρχική τους λαβή.

10:Το αριστερό πόδι πατάει αριστερά στη διάσταση.

11:Το δεξί πόδι έρχεται και ακουμπά με τα δάχτυλα στο έδαφος, σταυρωτά μπροστά από το αριστερό ενώ συγχρόνωςτα χέρια λύνουν τη λαβή και κινούνται ο δεξί προς τα εμπρός και πάνω και το αριστερό προς τα πίσω, ελαφράλυγισμένο στους αγκώνες.

12 : Παραμένουμε στη θέση αυτή για έναν χρόνο.

Με το 1 της επανάληψης τα χέρια εκτελούν την κίνηση του 9. και στο 2 έρχονται στην αρχική τους λαβή.

ΓΡΗΓΟΡΟ ΜΕΡΟΣ

Το γρήγορο μέρος αρχίζει αφού πρώτα χορευτεί μερικές φορές το αργό. Τα βήματά του είναι όλα πηδηχτά, ενώ τα χέρια μπορούν να ακολουθούν την κίνηση των ποδιών.

1 : Με αναπήδηση πάνω στο αριστερό πόδι, έρχεται το δεξί σε άρση μπροστά από το αριστερό, λυγισμένο

2– 6: Όπως τα βασικά.

7 : Το αριστερό σταυρωτά μπροστά από το δεξί.

8: Το δεξί πόδι αφού σηκωθεί λίγο από το έδαφος πατάει πάλι στη θέση του

9: Με αναπήδηση πάνω στο δεξί πόδι, έρχεται το αριστερό σε άρση μπροστά από το δεξί, λυγισμένο

10:Το αριστερό αριστερά στη διάσταση.

11:Το δεξί πόδι σταυρωτά μπροστά από το αριστερό.

12:Το αριστερό πόδι αφού σηκωθεί λίγο από τη θέση του πατάει ξανά στο έδαφος.Έχουν καταγραφεί εννέα μελωδίες, αλλά σε καμία δε βρέθηκαν στίχοι. Χαρακτηριστικό γνώρισμα ότι μελωδία και χορός στα μέτρα τους δεν ταυτίζονται. (https://paroutsas.jmc.gr/dances/macedon/lytos.htm)

 * * * * *














Αντρικός χορός που χορεύεται με μικρές παραλλαγές σ’ όλη την Μακεδονία. Ξεκινά σε αργό ρυθμό & στη συνέχεια ο πρωτοχορευτής εκτελώντας φιγούρες κατευθύνει τους χορευτές σε σχηματισμούς.

Αργός 

1: Το δεξί πατάει με σουστάρισμα στη φορά. 

2: Το αριστερό σταυρώνει πάνω από το δεξί και πατάει με σουστάρισμα στη φορά. 

3: Όπως το 1.

4:Το αριστερό έρχεται σε άρση λυγισμένο και σταυρώνει πάνω από το δεξί γόνατο,ενώ ανασηκώνεται από το έδαφος η φτέρνα του δεξιού.

5: Το αριστερό – που βρίσκεται σε άρση - πατάει με σουστάρισμα στη φορά.

6: Το δεξί έρχεται σε άρση λυγισμένο και σταυρώνει πάνω από το αριστερό γόνατο, ενώ ανασηκώνεται από το έδαφος η φτέρνα του αριστερού.

Γρήγορος

1α: Το δεξί πατάει με τη φτέρνα στη φορά, ενώ το αριστερό ανασηκώνεται από το έδαφος πίσω, ελαφρά λυγισμένο.

1β: Το αριστερό έρχεται και πατάει με τα δάκτυλα δίπλα στην καμάρα του δεξιού, ενώ ταυτόχρονα το δεξί ανασηκώνεται από το έδαφος ελαφρά λυγισμένο δίπλα στο αριστερό.

2 : Το δεξί που βρίσκεται σε άρση πατάει με τη φτέρνα στη φορά.

3α:Το αριστερό πατάει με τη φτέρνα στη φορά, ενώ το δεξί ανασηκώνεται από το έδαφος πίσω, ελαφρά λυγισμένο.

3β: Το δεξί έρχεται και πατάει με τα δάχτυλα δίπλα στην καμάρα του αριστερού, ενώ το αριστερό ανασηκώνεται απ’ το έδαφος ελαφρά λυγισμένο, δίπλα στο δεξί.

4: Το αριστερό, που βρίσκεται σε άρση, πατάει με τη φτέρνα στη φορά.
G.T.
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)