Αναδημοσίευση της 15 Απριλίου 2009
(Εφημερίδα Φιλελεύθερος)
Η νηπιαγωγός διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στην όλη αγωγή και εκπαίδευση, που προσεφέρεται στο παιδί, στο χώρο του νηπιαγωγείου.
Με ποια προσόντα και ψυχικά χαρίσματα πρέπει να είναι προικισμένη, για να μπορέσει να συμβάλλει θετικά στην ολόπλευρη ανάπτυξη και αγωγή του παιδιού;
Αναμφίβολα πρέπει να είναι ένα άτομο που να ‘χει αναπτυγμένη μια συγκροτημένη, δυναμική προσωπικότητα. Να ‘χει άρτια επιστημονική κατάρτιση, που θα την βοηθήσουν να ανταποκριθεί στο εκπαιδευτικό της έργο.
Πάνω όμως από την επιστημονική κατάρτιση είναι απαραίτητο να διακατέχεται από αγάπη, πηγαία αγάπη για το ίδιο το παιδί. Ζήλο ακόμη κι αφοσίωση στο «λειτούργημα», όχι επάγγελμα, που επιτελεί. Κύρια χαρακτηριστικά της γνωρίσματα πρέπει να ‘ναι η αγάπη, η τρυφερότητα, η καλοσύνη, η ευγένεια,, όχι επίπλαστη, η λεπτότητα! Αφάνταστη επίσης υπομονή και πραότητα. Μόνο με τέτοια όπλα διαπλάθεται η εύπλαστη παιδική ψυχή. Κι η νηπιαγωγός με την όλη στάση και συμπεριφορά της μέσα στο νηπιαγωγείο αποτελεί πρότυπο για μίμηση.
Με την άρτια επιστημονικλη της κατάρτιση και τα πλούσια ψυχικά της χαρίσματα θα σταθεί ικανή να δημιουργεί καθημερινά μια φιλική ατμόσφαιρα γεμάτη φυσικότητα κι αγάπη, όπου επικρατεί ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης, ασφάλειας κι αλληλοσεβασμού. Μία ατμόσφαιρα απαλλαγμένη από συνεχείς απαγορεύσεις, φωνές, ένταση και νεύρα, που τραυματίζουν την προσωπικότητα του παιδιού και αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα στη δημιουργία καλών σχέσεων. Προσπάθεια της θα είναι η εξασφάλιση ιδανικών συνθηκών για αρμονικλη συμβίωση, που είναι η βάση της ζωής.
-Εφαρμόζει πρόγραμμα με ποικίλες δραστηριότητες, που είναι βασισμένο πάνω σε ψυχολογικές και παιδαγωγικές αρχές και έχει επίκεντρο το ίδιο το παιδί.
-Βοηθά κάθε παιδί χωριστά να «ζήσει» πλέρια το μοναδικό κι ανεπανάληπτο στάδιο της ζωής του, ικανοποιώντας τόσο τις σωματικές όσο και τις ψυχικές του ανάγκες. Με αποτέλεσμα το παιδί να αναπτυχθεί στο συναισθηματικό, σωματικό και πνευματικό και ηθικοθρησκευτικό τομέα, στον ανώτερο δυνατό βαθμό, σύμφωνα πάντα με το στάδιο ωρίμανσης κάθε παιδιού και με σεβασμό στη μοναδικότητά του. Εκεί, όπως αναφέρει και ο Ρουσσώ. στο νηπιακό κήπο τα παιδιά θα αναπτύσσονται όπως ακριβώς τα λουλούδια στον κήπο, με επιμέλεια και προσοχή.
-Έγκαιρα θέτει μαζί με τα παιδιά τους κανονισμούς της μικρής τους κοινωνίας. Κανονισμούς που αφορούν στάσεις εργασίας, συμπεριφοράς, σχέχεις όριοθετούν το χώρο. Όλοι οι κανονισμοί πρέπει να τηρούνται με συνέπεια απ’ όλα τα μέλη της ομάδας. Είναι λανθασμένη η άποψη πως στα παιδιά του νηπιαγωγείου πρέπει να υπάρχει απόλυτη ελευθερία. «Ελευθερία χωρίς περιορισμούς σημαίνει αναρχία…» που σίγουρα δεν περιλαμβάνεται στους στόχους του νηπιαγωγείου.
-Αποδλεχεται το κάθε παιδί, όπως είναι, και προσπαθεί να κερδίσει την αγάπη, την εμπιστοσύνη του, ώστε να μπορέσει να το βοηθήσει να αναπτυχθεί ολόπλευρα πάντα με σεβασμό στη μοναδικότητά του.
-Είναι ικανή να προσαρμόζει μεθόδους και πρόγραμμα σύμφωνα με τις νέες καταστάσεις που παρουσιάζονται. Σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες του παιδιού, γιατί: «Είναι το πρόγραμμα που υποτάσσεται στο παιδί κι όχι το παιδί στο πρόγραμμα».
-Μελετά συνεχώς κι ενημερώνεται και αναθεωρεί γνώσεις, μεθόδους, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα της εξέλιξης της παιδαγωγικής επιστήμης.
-Έχει άριστη οργανωτική ικανότητα, πρωτοβουλία, εφευρετικότητα, φαντασία και δημιουργική σκέψη, ώστε να’ναι ικανή να δημιουργεί ένα περιβάλλον γεμάτο παρορμήσεις, προβληματισμό άριστο για σκοπούς μάθησης.
Μαζί ακόμη με τα ψυχικά της χαρίσματα, μετατρέπει την άψυχη τάξη σ’ένα ζωντανό εργαστήρι, μια κυψέλη. Εκεί το κάθε παιδί θα εργάζεται ελεύθερα, δημιουργικά, σε μια ατμόσφαιρα χαράς, ασφάλειας, αποδοχής και αλληλοσεβασμού. Η παρουσία της νηπιαγωγού, θα ‘ναι ευλογία Θεού. Θα ‘ναι η πηγλη αυτής της χαράς. Ηλιαχτίδα που θα φωτίζει και θα θρέφει, θα παιδαγωγεί την εύπλαστη παιδική ψυχή, όχι μια ψυχρή πληρωμένη δασκάλα.
«Όλοι μπορούν να διδάξουν, αλλά λίγοι είναι σε θέση να διαπαιδαγωγήσουν. Η διδασκαλία είναι επιφάνεια-η παιδεία πηγάζει από την ουσία του παιδαγωγού και είναι υπόστρωμα ανθρωπιστικό. Μόνο με το «είναι» μας παιδαγωγούμε».
Άλλοι παράγοντες που θα διαδραμτίσουν σημαντικό ρόλο και θα συμβάλλουν θετικά στην όλη αγωγή και εκπαίδευση του παιδιού στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο είναι: Το κτήριο, ο εξοπλισμός, τα υλικά και τα μέσα, το πρόγραμμα, το ανθρώπινο δυναμικό, η οργάνωση-διοίκηση.
Με ποια προσόντα και ψυχικά χαρίσματα πρέπει να είναι προικισμένη, για να μπορέσει να συμβάλλει θετικά στην ολόπλευρη ανάπτυξη και αγωγή του παιδιού;
Αναμφίβολα πρέπει να είναι ένα άτομο που να ‘χει αναπτυγμένη μια συγκροτημένη, δυναμική προσωπικότητα. Να ‘χει άρτια επιστημονική κατάρτιση, που θα την βοηθήσουν να ανταποκριθεί στο εκπαιδευτικό της έργο.
Πάνω όμως από την επιστημονική κατάρτιση είναι απαραίτητο να διακατέχεται από αγάπη, πηγαία αγάπη για το ίδιο το παιδί. Ζήλο ακόμη κι αφοσίωση στο «λειτούργημα», όχι επάγγελμα, που επιτελεί. Κύρια χαρακτηριστικά της γνωρίσματα πρέπει να ‘ναι η αγάπη, η τρυφερότητα, η καλοσύνη, η ευγένεια,, όχι επίπλαστη, η λεπτότητα! Αφάνταστη επίσης υπομονή και πραότητα. Μόνο με τέτοια όπλα διαπλάθεται η εύπλαστη παιδική ψυχή. Κι η νηπιαγωγός με την όλη στάση και συμπεριφορά της μέσα στο νηπιαγωγείο αποτελεί πρότυπο για μίμηση.
Με την άρτια επιστημονικλη της κατάρτιση και τα πλούσια ψυχικά της χαρίσματα θα σταθεί ικανή να δημιουργεί καθημερινά μια φιλική ατμόσφαιρα γεμάτη φυσικότητα κι αγάπη, όπου επικρατεί ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης, ασφάλειας κι αλληλοσεβασμού. Μία ατμόσφαιρα απαλλαγμένη από συνεχείς απαγορεύσεις, φωνές, ένταση και νεύρα, που τραυματίζουν την προσωπικότητα του παιδιού και αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα στη δημιουργία καλών σχέσεων. Προσπάθεια της θα είναι η εξασφάλιση ιδανικών συνθηκών για αρμονικλη συμβίωση, που είναι η βάση της ζωής.
-Εφαρμόζει πρόγραμμα με ποικίλες δραστηριότητες, που είναι βασισμένο πάνω σε ψυχολογικές και παιδαγωγικές αρχές και έχει επίκεντρο το ίδιο το παιδί.
-Βοηθά κάθε παιδί χωριστά να «ζήσει» πλέρια το μοναδικό κι ανεπανάληπτο στάδιο της ζωής του, ικανοποιώντας τόσο τις σωματικές όσο και τις ψυχικές του ανάγκες. Με αποτέλεσμα το παιδί να αναπτυχθεί στο συναισθηματικό, σωματικό και πνευματικό και ηθικοθρησκευτικό τομέα, στον ανώτερο δυνατό βαθμό, σύμφωνα πάντα με το στάδιο ωρίμανσης κάθε παιδιού και με σεβασμό στη μοναδικότητά του. Εκεί, όπως αναφέρει και ο Ρουσσώ. στο νηπιακό κήπο τα παιδιά θα αναπτύσσονται όπως ακριβώς τα λουλούδια στον κήπο, με επιμέλεια και προσοχή.
-Έγκαιρα θέτει μαζί με τα παιδιά τους κανονισμούς της μικρής τους κοινωνίας. Κανονισμούς που αφορούν στάσεις εργασίας, συμπεριφοράς, σχέχεις όριοθετούν το χώρο. Όλοι οι κανονισμοί πρέπει να τηρούνται με συνέπεια απ’ όλα τα μέλη της ομάδας. Είναι λανθασμένη η άποψη πως στα παιδιά του νηπιαγωγείου πρέπει να υπάρχει απόλυτη ελευθερία. «Ελευθερία χωρίς περιορισμούς σημαίνει αναρχία…» που σίγουρα δεν περιλαμβάνεται στους στόχους του νηπιαγωγείου.
-Αποδλεχεται το κάθε παιδί, όπως είναι, και προσπαθεί να κερδίσει την αγάπη, την εμπιστοσύνη του, ώστε να μπορέσει να το βοηθήσει να αναπτυχθεί ολόπλευρα πάντα με σεβασμό στη μοναδικότητά του.
-Είναι ικανή να προσαρμόζει μεθόδους και πρόγραμμα σύμφωνα με τις νέες καταστάσεις που παρουσιάζονται. Σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες του παιδιού, γιατί: «Είναι το πρόγραμμα που υποτάσσεται στο παιδί κι όχι το παιδί στο πρόγραμμα».
-Μελετά συνεχώς κι ενημερώνεται και αναθεωρεί γνώσεις, μεθόδους, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα της εξέλιξης της παιδαγωγικής επιστήμης.
-Έχει άριστη οργανωτική ικανότητα, πρωτοβουλία, εφευρετικότητα, φαντασία και δημιουργική σκέψη, ώστε να’ναι ικανή να δημιουργεί ένα περιβάλλον γεμάτο παρορμήσεις, προβληματισμό άριστο για σκοπούς μάθησης.
Μαζί ακόμη με τα ψυχικά της χαρίσματα, μετατρέπει την άψυχη τάξη σ’ένα ζωντανό εργαστήρι, μια κυψέλη. Εκεί το κάθε παιδί θα εργάζεται ελεύθερα, δημιουργικά, σε μια ατμόσφαιρα χαράς, ασφάλειας, αποδοχής και αλληλοσεβασμού. Η παρουσία της νηπιαγωγού, θα ‘ναι ευλογία Θεού. Θα ‘ναι η πηγλη αυτής της χαράς. Ηλιαχτίδα που θα φωτίζει και θα θρέφει, θα παιδαγωγεί την εύπλαστη παιδική ψυχή, όχι μια ψυχρή πληρωμένη δασκάλα.
«Όλοι μπορούν να διδάξουν, αλλά λίγοι είναι σε θέση να διαπαιδαγωγήσουν. Η διδασκαλία είναι επιφάνεια-η παιδεία πηγάζει από την ουσία του παιδαγωγού και είναι υπόστρωμα ανθρωπιστικό. Μόνο με το «είναι» μας παιδαγωγούμε».
Άλλοι παράγοντες που θα διαδραμτίσουν σημαντικό ρόλο και θα συμβάλλουν θετικά στην όλη αγωγή και εκπαίδευση του παιδιού στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο είναι: Το κτήριο, ο εξοπλισμός, τα υλικά και τα μέσα, το πρόγραμμα, το ανθρώπινο δυναμικό, η οργάνωση-διοίκηση.
Μέσω nipio.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου