Μέλος της μετεπεξεργασίας καυσαερίων & ελέγχου των εκπομπών. Μέλημά του ο καθορισμός της συγκέντρωσης οξειδίων του αζώτου NOx & οξυγόνου στα καυσαέρια, με πληροφορίες που αποδίδονται σε μονάδα εγκεφάλου NOx (=N37/4). Οι πληροφορίες αυτές επεξεργάζονται & στη συνέχεια διαβιβάζονται με CAN στην ECU (=N3/10) με σκοπό τη ρύθμιση αρχικά του μίγματος & εκτενέστερα της καύσης, επιτυγχάνοντας συν της άλλης χαμηλότερη κατανάλωση & ρύπους σε χαμηλά φορτία.
Καθότι ηλεκτροχημικός
αισθητήρας με μικροκύτταρα που μετρούν συγκεντρώσεις NO/NO₂, όταν γεμίσει με κατάλοιπα (θειάφι, σωματίδια, τέφρα καταλύτη, υπολείμματα καυσίμου) χάνει την ακρίβεια λειτουργίας του & ουσιαστικά δεν καθαρίζεται παρά μόνο επιφανειακά.
1 & 2 Διάκενα διάχυσης
3 Ηλεκτρολύτης
Ip1 & Ip2 Λήψεις σημάτων
Πάραυτα, ένεκα του
υψηλού κόστους αγοράς, σε περίπτωση καταχώρησης βλάβης, επιβάλλεται αρχικά ένας ηλεκτρολογικός έλεγχος & μετέπειτα ένας καθαρισμός στο ευαίσθητο αισθητήριο.
Εκτενέστερα, κυκλοφορούν μεν κάποια
βίντεο/οδηγοί που δείχνουν εμβάπτιση του αισθητήρα σε καθαριστικά (π.χ.
isopropyl, υγρό DPF cleaner), αλλά εν γένει θεωρούνται ακραίες λύσεις ένεκα καταστροφής
του ηλεκτροχημικού κύτταρου από παρατεταμένη εμβάπτιση. Η λύση της συνεχόμενης οδήγησης σε ανοιχτό δρόμο
για 15-20 λεπτά με ~3000rpm/min, δεν είναι ότι φυσά την αιθάλη από το κάλυμμα του αισθητήρα αλλά ότι ενεργοποιεί την αναγέννηση στο GPF ( =φίλτρο σωματιδίων βενζίνης ) που αδυνατεί να πραγματοποιηθεί στις μικρές διαδρομές, ιδιαίτερα μέσα στη κίνηση της πόλης.
Οι περισσότεροι
κατασκευαστές αντιτίθενται στο καθαρισμό τους ως sealed unit & προτείνουν την αντικατάστασή του.
Τέλος, φειδωλή θεωρείται η επιλογή είτε μεταχειρισμένου ή επισκευασμένου NOx στην αγορά (με αλλαγμένο control module).
Στις αποτυχίες ορθής επικοινωνίας του με την ECU, υπεισέρχεται λειτουργία safe mode λειτουργώντας με πλουσιότερα μίγματα - κατανάλωση - εκπομπές NOx & μειωμένη απόδοση. Πλουσιότερα μίγματα υποδηλώνουν αυξημένες θερμοκρασίες, μειωμένη διάρκεια ζωής καταλύτη & με την ύπαρξη άμεσου ψεκασμού, θεωρητικά ενδεχόμενη μακροπρόθεσμα επιβάρυνση από μικρορεταρίσματα - δυσαναφλεξίες (=misfires).
Κατά τη κανονική χρήση του αισθητήρα παρουσιάζεται μείωση της απόδοσης ελέγχου λόγο γήρανσης, απόρροια σύνθεσης καυσαερίων, θερμοκρασίας, κραδασμών. Κύρια η επιβάρυνση από τη συσσώρευση αιθάλης όσο και της υψηλότερης κατανάλωσης λαδιού, ενώ η υγρασία, το αλάτι των δρόμων & άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες συμβάλουν συσωρευτικά.
Ζημιές προκαλούνται από υπερβολική σύσφιξη, υπέρμετρη επικάλυψη του σπειρώματος με θερμική πάστα, διακύμανση στη παροχή ρεύματος - εσωτερικά & εξωτερικά βραχυκυκλώματα ( ως εκ τούτου αναγκαίο το φύσημα του κονέκτορα μετά το καθαρισμό με spray επαφών) - επέμβαση τρωκτικών σε απροστάτευτα καλώδια... Κατά την αφαίρεσή του συστήνεται έντονα το καθάρισμα του σπειρώματος πριν την επανατοποθέτηση.
Η χρήση του οικονομικού προγράμματος οδήγησης με χαμηλές στροφές & κίνηση στη πόλη φαινομενικά επιταχύνει τη γήρανσή του, η οποία αν και ορίζεται στα 200-250,000 Km θα απαιτήσει την αντικατάστασή του αρκετά νωρίτερα.
Εκτενέστερα, κυκλοφορούν μεν κάποια
βίντεο/οδηγοί που δείχνουν εμβάπτιση του αισθητήρα σε καθαριστικά (π.χ.
isopropyl, υγρό DPF cleaner), αλλά εν γένει θεωρούνται ακραίες λύσεις ένεκα καταστροφής
του ηλεκτροχημικού κύτταρου από παρατεταμένη εμβάπτιση. Η λύση της συνεχόμενης οδήγησης σε ανοιχτό δρόμο
για 15-20 λεπτά με ~3000rpm/min, δεν είναι ότι φυσά την αιθάλη από το κάλυμμα του αισθητήρα αλλά ότι ενεργοποιεί την αναγέννηση στο GPF ( =φίλτρο σωματιδίων βενζίνης ) που αδυνατεί να πραγματοποιηθεί στις μικρές διαδρομές, ιδιαίτερα μέσα στη κίνηση της πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου