Χώροι στάθμευσης στόλου οχημάτων

 

Ένεκα του στόχου ως προς την αξιοποίηση του μέγιστου δυνατού διαθέσιμου χώρου &  με δεδομένο ότι τα ιχε είθισται να χρησιμοποιούν κλειστούς χώρους στάθμευσης 3 χ 6 μέτρα, για τα λεωφορεία επιλέγεται  να έχουν διαστάσεις 3.7 x 12 μέτρα ή και περισσότερο.

Όσων αφορά τη ροή & κυκλοφορία στόλου οχημάτων, οι πλατιές & ανεμπόδιστες λωρίδες παρέχουν αποτελεσματικότερη κυκλοφορία οπότε για ασφαλή στροφή και ελιγμούς μεγάλων οχημάτων οι λωρίδες αυτές πρέπει να έχουν ελάχιστο πλάτος 4 – 6 μέτρα ενώ οι αμφίδρομη κίνησή τους απαιτεί  3,5 μέτρα για κάθε λωρίδα. 

Κατά τη κίνηση των βαρύτερων οχημάτων λαμβάνεται υπόψη το βάρος του οδοστρώματος που ο τάπητας οφείλει να αντέχει, όσο και η αρχή της πεζοδρόμησης από ενδεχόμενη υπέρβαση.

Η περιμετρική κάλυψη με δεντροστοιχία & εν γένει χώρους πρασίνου επιβάλλεται ως προς τη σκίαση & αποστράγγιση του εδάφους, ενώ υπολογίζεται αυτή να είναι σε μέγεθος
με το οποίο να αποφεύγεται κατά το δυνατόν η όχληση με τη συχνή ενασχόληση κουρέματος - κλαδέματος.

Οχήματα με συχνότερη χρήση ευνοϊκό είναι να σταθμεύουν κοντά στο container των οδηγών, ενώ  λαμβάνονται υπόψη η όχληση οσμών από τα απορριμματοφόρα, το όριο στάθμευσης από τις δέσμες συναγερμού, την οπτική κάλυψη από τις κάμερες ως προς την αποφυγή ανεπιθύμητων ενεργειών, τον ικανοποιητικό φωτισμό.

Η σήμανση στάθμευσης του εκάστοτε οχήματος αλφαριθμητικά, διευκολύνει επίσης την ανεύρεσή του από εξωτερικούς συνεργάτες (πραγματογνώμονες, τεχνικούς, οδηγούς  ΙΟΧ, λειτουργώντας αγχολυτικά ως προς την ανεύρεση του χώρου στάθμευσης και αυτό οφείλει να αξιολογηθεί επίσης.

Γιώργος Θωμόπουλος

Η επικινδυνότητα των φθαρμένων σφαιρικών συνδέσμων (=μπαλάκια)

Αποποίηση ευθυνών 

Το πεδίο ασφάλεια στην αυτοκίνηση δυστυχώς δε συνάδει με τη τεχνική κατάρτιση που οφείλει να έχει ο οδηγός & αυτή επαφίεται στο τεχνικό έλεγχο έμπειρων ειδικών. 

Ένας φθαρμένος σφαιρικός σύνδεσμος αρχίζει να δίνει σημάδια φθοράς αρχικά ακουστικά, μετέπειτα οπτικά που ο μη καταρτισμένος αδυνατεί να αντιληφθεί μεν, πόσο μάλλον αν αδιαφορεί. 

Σε αυτές τις περιπτώσεις η εν λόγο φθορά χαρακτηρίζεται ύπουλη & επιβάλλεται ως σοβαρή παράλειψη κατά το τεχνικό έλεγχο ιδιαίτερα - & ουσιαστικά ορθά - από τους νεαρούς ελεγκτές.

Ως κρίσιμο στοιχείο του συστήματος ανάρτησης, η παρατεταμένη φθορά θα επιφέρει από απλούς κρότους κατά τη διαπέραση ανώμαλου οδοστρώματος όπως & λανθασμένη ευθυγράμμιση - που η παρατεταμένη της χρήση θα κάνει εμφανή μια ανομοιόμορφη φθορά στη περίμετρο του ελαστικού.

Χειρότερο όλων όμως - ειδικά σε ταχύτητες άνω των 50 χλμ - είναι η απελευθέρωσή του από το σημείο σύνδεσης με την ανάρτηση, όπου είτε η απώλεια διευθυντικότητας είτε αυτή της  ουσιαστικής στήριξης του τροχού σε αυτή μπορεί να επιφέρει, απειλώντας τη σωματική ακεραιότητα όλων. 

Πέρα από τη στήριξη της ανάρτησης, σφαιρικοί σύνδεσμοι υπάρχουν και στο σύστημα διεύθυνσης, η φθορά των οποίων γίνεται αντιληπτή από τον αυξανόμενο τζόγο – κενό - κατά τη περιστροφή του τιμονιού.

Γιώργος Θωμόπουλος