Το τι επιβάλεται να κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι λίγο πολύ γνωστό.
Αντιγραφή από σημειώσεις μου της εγκυκλίου της Νατάσας Μπομπολάκη*
Εστιάζοντας στα ιδιαίτερα σημεία, υπενθυμίζεται:
1. Η πρώτη άμεση κίνησή μας, είναι να εντοπίσουμε τη τροφή στην οποία τοποθετήθηκε το δηλητήριο & να τη βάλουμε σε μία καλά κλεισμένη σακούλα. Άμεσα καλούμε την Άμεση Δράση επί τόπου.
2. Ελέγχουμε εξονυχιστικά την ευρύτερη περιοχή για το ενδεχόμενο να έχουν τοποθετηθεί & άλλα δολώματα-τροφές με προοπτική τη διαφύλαξη από τη δηλητηρίαση όχι μόνο άλλων ζώων αλλά και την διασφάλιση των μικρών παιδιών.
3. Τραβάμε φωτογραφίες των νεκρών ζώων και οποιουδήποτε άλλου στοιχείου κρίνουμε ότι είναι απαραιτητο (Σημ Δεν αγγίζουμε το δόλωμα με γυμνά χέρια όχι μόνο για το ενδεχόμενο να αποτυπωθούν δικά μας δακτυλικά αποτυπώματα, παρά και για να μη χαθούν αποτυπώματα του δράστη. Δε θάβουμε το ζώο καθότι χωρίς πτώμα δεν υπάρχει έγκλημα.
4. Δημοσιοποιούμε με κάθε τρόπο το γεγονός.
5. Η Αστυνομία είναι υποχρεωμένη βάσει της Παραγράφου 2 της Εγκυκλίου υπ αριθμ
5. Η Αστυνομία είναι υποχρεωμένη βάσει της Παραγράφου 2 της Εγκυκλίου υπ αριθμ