I) 23 τύποι COXSAKIE Α
II) Έξι τύποι COXSAKIE Β
III) 31 τύποι ECHO
IV) 4 τύποι εντεροϊών (ΕV) EV68 έως EV71 (παιδίατρος Σημαντήρη Ειρήνη)
Οι κύριοι εντεροιοί που την προκαλούν είναι ο ιός Coxsackie A16 και ο ιός EV71. (http://pediatros-thes.gr)
Περιγράφτηκαν από τον Αμερικανό Gilbert Dalldorf (New York State Department of Health in Albany) & ονομάστηκαν έτσι καθότι ο Dalldorf απομόνωσε το πρώτο του δείγμα από την πόλη Coxsakie της Νέας Υόρκης. (iator.gr)
Πρόκειται για έναν εντεροϊό που εξαπλώνεται πολύ εύκολα, αφού μεταδίδεται από την άμεση επαφή των υγρών του στόματος, όπως το φτέρνισμα και ο βήχας. (Σημ GT μολυσμένα αντικείμενα και μολυσμένες επιφάνειες. iatronet.gr &
Δεν έχει καμία συσχέτιση με την νόσο ποδιών στόματος που προσβάλλει ζώα. (http://pediatros-thes.gr)
Είναι δεύτεροι σε συχνότητα μετά τους ιούς του «κοινού κρυολογήματος» & τους ρινοϊούς, κυρίως Καλοκαίρι και Φθινόπωρο. (παιδίατρος Σημαντήρη Ειρήνη)
Σύμφωνα με τον Ιατρικό Σύλλογο Λάρισας, (άρθρο 04/2016) τα κρούσματα που έχουν παρατηρηθεί στη χώρα μας ανήκουν στον τύπο Α του ιού, που προκαλεί ήπιας μορφής ίωση και δεν είναι επικίνδυνος, αλλά χρειάζεται παρακολούθηση και ενημέρωση του θεράποντα Παιδιάτρου.
«Συνήθως προκαλεί αναπνευστικές και
εντερικές λοιμώξεις, ενώ είναι υπεύθυνος για την πρόκληση κυρίως της νόσου χεριών-ποδιών-στόματος, που εκδηλώνεται με πυρετό και φυσαλιδώδες εξάνθημα στις παρειές και στη γλώσσα και κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα, που εντοπίζεται στις παλάμες των χεριών και στα δάχτυλα, καθώς επίσης στις πατούσες των ποδιών και μπορεί να εξελιχθεί σε φυσαλιδώδες» (virus.com.gr (ρεπορτάζ της Ιοκάστης Αλειφεροπούλου*)
Τα συμπτώματα του Coxsackie
Πολλές περιπτώσεις είναι ασυμπτωματικές, δηλαδή ο οργανισμός φτιάχνει αντισώματα χωρίς να εκδηλώσει καθόλου συμπτώματα.
Η συνήθης κλινική εκδήλωση της νόσου είναι ήπια και οι επιπλοκές σπάνιες. Εισαγωγή στο νοσοκομείο σπάνια χρειάζεται, ενώ είναι πολύ σπάνια θανατηφόρος.
Σπάνια μπορεί να υπάρχει εξέλιξη σε ιογενή μηνιγγίτιδα.
Αν το παιδί διαμαρτύρεται για πονοκέφαλο, έχει αυχενική δυσκαμψία ή πόνο στην πλάτη, θα πρέπει να αναζητηθεί ιατρική εκτίμηση.
Ποιος είναι ο χρόνος επώασης;
Από την στιγμή που ένα παιδί εκτείθεται στον ιό έως την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων περνούν συνήθως 3 με 7 ημέρες. (http://pediatros-thes.gr)
Ο ιός Coxsackie μπορεί να παράγει μια ευρεία ποικιλία συμπτωμάτων. Περίπου τα μισά από όλα τα παιδιά που μολύνονται με τον ιό, δεν έχουν συμπτώματα. Άλλα εκδηλώνουν ξαφνικά υψηλό πυρετό, πονοκέφαλο και μυϊκούς πόνους, ενώ μερικά παιδιά έχουν επίσης πόνο στο λαιμό, κοιλιακή δυσφορία, ή ναυτία. Ένα παιδί με τον ιό Κοξάκι μπορεί απλά να έχει πυρετό, αλλά να μην έχει άλλα συμπτώματα.
Διάγνωση και θεραπεία
Δεν χρειάζεται πανικός ούτε ειδικά μέτρα προστασίας, συνήθως η καλή καθαριότητα και τα λογικά μέτρα υγιεινής αρκούν. Τα παιδιά πρέπει να μένουν σπίτι όσες μέρες είναι άρρωστα. cretedoc.gr (Ρεπορτάζ: Βάλιας Μπούη)
Μέτρα προστασίας
Ο ιός δεν μπορεί να προληφθεί εύκολα.
«Δεν ακουμπάμε τα χέρια στα μάτια και τη μύτη, δεν μοιραζόμαστε το φαγητό και το νερό ή τους χυμούς με άλλα παιδιά στο σχολείο, γιατί αυτός είναι ένας τρόπος από τους πιο συνηθισμένους απαλλαγής μικροβίων» επισημαίνουν οι ειδικοί.
Συστήνουν, παράλληλα, τον συχνό καθαρισμό των αντικειμένων με τα οποία τα παιδιά έρχονται σε επαφή, όπως τα παιχνίδια, οι πιπίλες ή άλλα αντικείμενα που βάζουν στο στόμα. (virus.com.gr (ρεπορτάζ της Ιοκάστης Αλειφεροπούλου*)
Το πλύσιμο των χεριών του παιδιού και των γονιών είναι πολύ σημαντικό & το παιδί που πάσχει δεν πρέπει να μοιράζεται ίδιες πετσέτες, οδοντόβουρτσες ή ποτήρια με άλλα.
Επίσης θα πρέπει να μείνει στο σπίτι και μακριά από το σχολείο ή τον παιδικό σταθμό έως ότου φύγουν όλες οι φυσαλίδες από το στόμα ή το δέρμα ή έχουν ξεραθεί και δεν έχουν πλέον υγρό. (http://pediatros-thes.gr)
Εμβόλιο δεν υπάρχει διαθέσιμο (σε ερευνητική φάση για τον EV71). Οπότε η πρόληψη περιορίζεται στους βασικούς κανόνες υγιεινής στην οικογένεια, στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, στα νηπιαγωγεία, στις κατασκηνώσεις κ.α.
α) Βάζουμε το χέρι μας στον βήχα και στο φτάρνισμα (εσωτερική πλευρά των αγκώνων)
β) Πλένουμε τα χέρια μας (ζεστό νερό και σαπούνι για 20 δευτερόλεπτα)
- Πριν φάμε
- Αφού πάμε τουαλέτα
- Όταν έχουμε πιάσει την πάνα του μωρού
- Όταν πιάσουμε τη μύτη και το στόμα του μωρού
- Πριν μαγειρέψουμε, πριν κόψουμε σαλάτα
γ) Καθαρίζουμε με αντισηπτικό πάγκους εργασίας, φαγητού, παιχνίδια, καρεκλάκια, πάγκους παρασκευής φαγητού
δ) Αποφυγή ψυκτών νερού
ε) Απολύμανση των κολυμβητικών δεξαμενών και των πέριξ αυτών χώρων
στ) Ένα παιδί που έχει Hand - Foot - Mouth ή HERPANGINA θα μείνει σπίτι 7-10 ημέρες.
Το παιδί μεταδίδει 3-4 ημέρες πριν νοσήσει (επώαση 1-6 ημέρες), καθόλη τη διάρκεια που έχει φυσαλίδες ή λιγότερο μετά τις 10 ημέρες.
Ο ιός είναι ανθεκτικός και ζει στο περιβάλλον. (παιδίατρος Σημαντήρη Ειρήνη)
Αντιμετώπιση
Επικοινωνήστε με τον γιατρό σας όταν υπάρξουν:
- Υψηλός πυρετός που επιμένει
- Επανειλλημένους πυρετούς
- Υπνηλία ή ευερεθιστικότητα
- Απουσία ούρων
- Διάταση κοιλιάς
- Ταχυκαρδία (πάνω από 160 παλμούς/λεπτό)
- Κοντή ανάσα
- Ασταθής βάδιση, αδυναμία βάδισης
- Τινάγματα μυών
- Παράξενες κινήσεις ματιών
- Ψυχρός ιδρώτας
Δεν υπάρχει φαρμακευτική θεραπεία για τη νόσο.
Επειδή πρόκειται για ιό τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν και αναίτια χορήγησή τους αυξάνει τον κίνδυνο παρενεργειών.
Χρειάζεται επαρκής αντιμετώπιση του στοματικού πόνου – παρακεταμόλη και αντιφλεγμονώδη. Επιπλέον, χρειάζεται να επιμείνουμε στην ενυδάτωση του παιδιού και να προσφέρουμε υγρά λίγο και συχνά. Από τροφές μπορούμε να προσφέρουμε μαλακά κομματάκια και γεύσεις μη όξινες.
Δεν πρέπει να σπάμε τις φυσαλίδες.
Τι πρέπει να θυμόμαστε για τη νόσο χεριών ποδιών στόματος;
• Μεταδίδεται εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο και όχι από τα ζώα.
• Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία και τα αντιβιοτικά δεν δρουν
• Δεν υπάρχει γνωστός κίνδυνος για εγκύους ή για άλλες ομάδες του πληθυσμού
• Εάν το παιδί εμφανίσει πονοκέφαλο, δυσκαμψία αυχένα ή πόνο στον πλάτη, χρειάζεται άμεση ιατρική εκτίμηση (http://pediatros-thes.gr)
...Για τον Κοξάκι προτείνονται υποστηρικτικά μέτρα όπως ελαφρύ ντύσιμο και άφθονα υγρά.
«Στα εξανθήματα δεν βάζουμε τίποτα, γιατί υποχωρούν από μόνα τους ενώ και η νόσος υποχωρεί πλήρως σε 7-10 μέρες περίπου» επισημαίνουν οι ειδικοί. Συστήνουν παράλληλα τα παιδιά για όσο διάστημα είναι άρρωστα να μην πηγαίνουν στο σχολείο, γιατί υπάρχει κίνδυνος να μεταδώσουν τον ιό. «Η νόσος αφήνει ανοσία και σπάνια νοσούν δεύτερη φορά» σημειώνουν.
Ο χρόνος επώασης (από την μόλυνση μέχρι την εκδήλωση των συμπτωμάτων) κυμαίνεται από 2-12 μέρες, συνήθως περισσότερες από 6 μέρες. (virus.com.gr (ρεπορτάζ της Ιοκάστης Αλειφεροπούλου*)
“Κάθε φθινόπωρο νοσηλεύουμε αρκετά παιδιά με λοιμώξεις από τους ιούς Coxsackie, το ίδιο και φέτος, ωστόσο δεν συντρέχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας.Στα παιδιά είναι υπεύθυνοι για πολλές από τις “ιώσεις”, που περνούν μόνες τους και συνήθως είναι ήπιες. Πολύ σπανιότερα μπορούν να προσβάλλουν το μυϊκό σύστημα και την καρδιά ή το νευρικό σύστημα και να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Δεν έχουμε εμβόλιο, ούτε ειδική αντιϊκή θεραπεία, που συνήθως δεν χρειάζονται εξ άλλου“, τάδε έφη στο cretedoc.gr Μανώλης Γαλανάκης, Καθηγητής, Παιδιατρικής Κλινικής του ΠαΓΝΗ.
Αρμόδιο τμήμα ως προς τη παρακολούθηση & αξιολόγηση της επικινδυνότητας είναι η επιδημιολογική επιτήρηση του κέντρου ελέγχου & πρόληψης νοσημάτων (Κ.ΕΛ.Π.ΝΟ).
Καθότι όμως όσον αφορά τη συμβουλευτική - διαγνωστική ιατρική επιβάλλεται να υπάρχει μία ιεραρχία, ακολουθείται ορθά η επίσκεψη στον οικογενειακό μας γιατρό - παιδίατρο.
Στο δια ταύτα
Μέσα από προσωπική εμπειρία που οδήγησε σε αυτήν μου την έρευνα, όπως πάντα επέλεξα να παρουσιάσω τα πλέον αξιόλογα τμήματα επιλεγμένων & έγκυρων άρθρων.
Αναλογίστηκα όμως πως όλα αυτά που κατά καιρούς επιζητούνται στο φιλελεύθερο καθεστώς μας (όπως το κυνήγι της αναγνωσιμότητας με σκοπό τη διαφήμιση, τη χειραγώγηση, τη δημιουργία αισθημάτων φόβου) δημιουργούν συγκινησιακές καταστάσεις που παρεμβαίνουν καθοριστικά στην αναστολή ή στη δυσκολία κατανόησης μιας αντικειμενικής πληροφόρησης.
Στη ψυχολογία γίνεται αναφορά για πρότερη δημιουργία αισθημάτων φόβου, ανησυχίας, αμφιβολιών για το παρόν και το μέλλον, με σκοπό να μεταποιηθεί μια προπαγανδιστική δραστηριότητα έτσι ώστε να δράσει σε συναισθηματικό και νοητικό επίπεδο.
Η μετάδοσή του είναι ραγδαία σε
παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία, τις περισσότερες φορές σε
παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών.
Τα συμπτώματα (Σημ GT: μπορεί να) περιλαμβάνουν ξαφνικά
υψηλό πυρετό, εξανθήματα χέρια-πόδια-στόμα, στοματίτιδα, πονοκέφαλο,
απώλεια όρεξης και κόπωση.Σύμφωνα με τον Ιατρικό Σύλλογο Λάρισας, (άρθρο 04/2016) τα κρούσματα που έχουν παρατηρηθεί στη χώρα μας ανήκουν στον τύπο Α του ιού, που προκαλεί ήπιας μορφής ίωση και δεν είναι επικίνδυνος, αλλά χρειάζεται παρακολούθηση και ενημέρωση του θεράποντα Παιδιάτρου.
«Συνήθως προκαλεί αναπνευστικές και
εντερικές λοιμώξεις, ενώ είναι υπεύθυνος για την πρόκληση κυρίως της νόσου χεριών-ποδιών-στόματος, που εκδηλώνεται με πυρετό και φυσαλιδώδες εξάνθημα στις παρειές και στη γλώσσα και κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα, που εντοπίζεται στις παλάμες των χεριών και στα δάχτυλα, καθώς επίσης στις πατούσες των ποδιών και μπορεί να εξελιχθεί σε φυσαλιδώδες» (virus.com.gr (ρεπορτάζ της Ιοκάστης Αλειφεροπούλου*)
Τα συμπτώματα του Coxsackie
Πολλές περιπτώσεις είναι ασυμπτωματικές, δηλαδή ο οργανισμός φτιάχνει αντισώματα χωρίς να εκδηλώσει καθόλου συμπτώματα.
Η συνήθης κλινική εκδήλωση της νόσου είναι ήπια και οι επιπλοκές σπάνιες. Εισαγωγή στο νοσοκομείο σπάνια χρειάζεται, ενώ είναι πολύ σπάνια θανατηφόρος.
Σπάνια μπορεί να υπάρχει εξέλιξη σε ιογενή μηνιγγίτιδα.
Αν το παιδί διαμαρτύρεται για πονοκέφαλο, έχει αυχενική δυσκαμψία ή πόνο στην πλάτη, θα πρέπει να αναζητηθεί ιατρική εκτίμηση.
Ποιος είναι ο χρόνος επώασης;
Από την στιγμή που ένα παιδί εκτείθεται στον ιό έως την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων περνούν συνήθως 3 με 7 ημέρες. (http://pediatros-thes.gr)
Ο ιός Coxsackie μπορεί να παράγει μια ευρεία ποικιλία συμπτωμάτων. Περίπου τα μισά από όλα τα παιδιά που μολύνονται με τον ιό, δεν έχουν συμπτώματα. Άλλα εκδηλώνουν ξαφνικά υψηλό πυρετό, πονοκέφαλο και μυϊκούς πόνους, ενώ μερικά παιδιά έχουν επίσης πόνο στο λαιμό, κοιλιακή δυσφορία, ή ναυτία. Ένα παιδί με τον ιό Κοξάκι μπορεί απλά να έχει πυρετό, αλλά να μην έχει άλλα συμπτώματα.
Διάγνωση και θεραπεία
Δεν χρειάζεται πανικός ούτε ειδικά μέτρα προστασίας, συνήθως η καλή καθαριότητα και τα λογικά μέτρα υγιεινής αρκούν. Τα παιδιά πρέπει να μένουν σπίτι όσες μέρες είναι άρρωστα. cretedoc.gr (Ρεπορτάζ: Βάλιας Μπούη)
Μέτρα προστασίας
Ο ιός δεν μπορεί να προληφθεί εύκολα.
«Δεν ακουμπάμε τα χέρια στα μάτια και τη μύτη, δεν μοιραζόμαστε το φαγητό και το νερό ή τους χυμούς με άλλα παιδιά στο σχολείο, γιατί αυτός είναι ένας τρόπος από τους πιο συνηθισμένους απαλλαγής μικροβίων» επισημαίνουν οι ειδικοί.
Συστήνουν, παράλληλα, τον συχνό καθαρισμό των αντικειμένων με τα οποία τα παιδιά έρχονται σε επαφή, όπως τα παιχνίδια, οι πιπίλες ή άλλα αντικείμενα που βάζουν στο στόμα. (virus.com.gr (ρεπορτάζ της Ιοκάστης Αλειφεροπούλου*)
Το πλύσιμο των χεριών του παιδιού και των γονιών είναι πολύ σημαντικό & το παιδί που πάσχει δεν πρέπει να μοιράζεται ίδιες πετσέτες, οδοντόβουρτσες ή ποτήρια με άλλα.
Επίσης θα πρέπει να μείνει στο σπίτι και μακριά από το σχολείο ή τον παιδικό σταθμό έως ότου φύγουν όλες οι φυσαλίδες από το στόμα ή το δέρμα ή έχουν ξεραθεί και δεν έχουν πλέον υγρό. (http://pediatros-thes.gr)
Εμβόλιο δεν υπάρχει διαθέσιμο (σε ερευνητική φάση για τον EV71). Οπότε η πρόληψη περιορίζεται στους βασικούς κανόνες υγιεινής στην οικογένεια, στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, στα νηπιαγωγεία, στις κατασκηνώσεις κ.α.
α) Βάζουμε το χέρι μας στον βήχα και στο φτάρνισμα (εσωτερική πλευρά των αγκώνων)
β) Πλένουμε τα χέρια μας (ζεστό νερό και σαπούνι για 20 δευτερόλεπτα)
- Πριν φάμε
- Αφού πάμε τουαλέτα
- Όταν έχουμε πιάσει την πάνα του μωρού
- Όταν πιάσουμε τη μύτη και το στόμα του μωρού
- Πριν μαγειρέψουμε, πριν κόψουμε σαλάτα
γ) Καθαρίζουμε με αντισηπτικό πάγκους εργασίας, φαγητού, παιχνίδια, καρεκλάκια, πάγκους παρασκευής φαγητού
δ) Αποφυγή ψυκτών νερού
ε) Απολύμανση των κολυμβητικών δεξαμενών και των πέριξ αυτών χώρων
στ) Ένα παιδί που έχει Hand - Foot - Mouth ή HERPANGINA θα μείνει σπίτι 7-10 ημέρες.
Το παιδί μεταδίδει 3-4 ημέρες πριν νοσήσει (επώαση 1-6 ημέρες), καθόλη τη διάρκεια που έχει φυσαλίδες ή λιγότερο μετά τις 10 ημέρες.
Ο ιός είναι ανθεκτικός και ζει στο περιβάλλον. (παιδίατρος Σημαντήρη Ειρήνη)
Αντιμετώπιση
Επικοινωνήστε με τον γιατρό σας όταν υπάρξουν:
- Υψηλός πυρετός που επιμένει
- Επανειλλημένους πυρετούς
- Υπνηλία ή ευερεθιστικότητα
- Απουσία ούρων
- Διάταση κοιλιάς
- Ταχυκαρδία (πάνω από 160 παλμούς/λεπτό)
- Κοντή ανάσα
- Ασταθής βάδιση, αδυναμία βάδισης
- Τινάγματα μυών
- Παράξενες κινήσεις ματιών
- Ψυχρός ιδρώτας
Δεν υπάρχει φαρμακευτική θεραπεία για τη νόσο.
Επειδή πρόκειται για ιό τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν και αναίτια χορήγησή τους αυξάνει τον κίνδυνο παρενεργειών.
Χρειάζεται επαρκής αντιμετώπιση του στοματικού πόνου – παρακεταμόλη και αντιφλεγμονώδη. Επιπλέον, χρειάζεται να επιμείνουμε στην ενυδάτωση του παιδιού και να προσφέρουμε υγρά λίγο και συχνά. Από τροφές μπορούμε να προσφέρουμε μαλακά κομματάκια και γεύσεις μη όξινες.
Δεν πρέπει να σπάμε τις φυσαλίδες.
Τι πρέπει να θυμόμαστε για τη νόσο χεριών ποδιών στόματος;
• Μεταδίδεται εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο και όχι από τα ζώα.
• Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία και τα αντιβιοτικά δεν δρουν
• Δεν υπάρχει γνωστός κίνδυνος για εγκύους ή για άλλες ομάδες του πληθυσμού
• Εάν το παιδί εμφανίσει πονοκέφαλο, δυσκαμψία αυχένα ή πόνο στον πλάτη, χρειάζεται άμεση ιατρική εκτίμηση (http://pediatros-thes.gr)
...Για τον Κοξάκι προτείνονται υποστηρικτικά μέτρα όπως ελαφρύ ντύσιμο και άφθονα υγρά.
«Στα εξανθήματα δεν βάζουμε τίποτα, γιατί υποχωρούν από μόνα τους ενώ και η νόσος υποχωρεί πλήρως σε 7-10 μέρες περίπου» επισημαίνουν οι ειδικοί. Συστήνουν παράλληλα τα παιδιά για όσο διάστημα είναι άρρωστα να μην πηγαίνουν στο σχολείο, γιατί υπάρχει κίνδυνος να μεταδώσουν τον ιό. «Η νόσος αφήνει ανοσία και σπάνια νοσούν δεύτερη φορά» σημειώνουν.
Ο χρόνος επώασης (από την μόλυνση μέχρι την εκδήλωση των συμπτωμάτων) κυμαίνεται από 2-12 μέρες, συνήθως περισσότερες από 6 μέρες. (virus.com.gr (ρεπορτάζ της Ιοκάστης Αλειφεροπούλου*)
“Κάθε φθινόπωρο νοσηλεύουμε αρκετά παιδιά με λοιμώξεις από τους ιούς Coxsackie, το ίδιο και φέτος, ωστόσο δεν συντρέχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας.Στα παιδιά είναι υπεύθυνοι για πολλές από τις “ιώσεις”, που περνούν μόνες τους και συνήθως είναι ήπιες. Πολύ σπανιότερα μπορούν να προσβάλλουν το μυϊκό σύστημα και την καρδιά ή το νευρικό σύστημα και να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Δεν έχουμε εμβόλιο, ούτε ειδική αντιϊκή θεραπεία, που συνήθως δεν χρειάζονται εξ άλλου“, τάδε έφη στο cretedoc.gr Μανώλης Γαλανάκης, Καθηγητής, Παιδιατρικής Κλινικής του ΠαΓΝΗ.
Καθότι όμως όσον αφορά τη συμβουλευτική - διαγνωστική ιατρική επιβάλλεται να υπάρχει μία ιεραρχία, ακολουθείται ορθά η επίσκεψη στον οικογενειακό μας γιατρό - παιδίατρο.
Στο δια ταύτα
Μέσα από προσωπική εμπειρία που οδήγησε σε αυτήν μου την έρευνα, όπως πάντα επέλεξα να παρουσιάσω τα πλέον αξιόλογα τμήματα επιλεγμένων & έγκυρων άρθρων.
Αναλογίστηκα όμως πως όλα αυτά που κατά καιρούς επιζητούνται στο φιλελεύθερο καθεστώς μας (όπως το κυνήγι της αναγνωσιμότητας με σκοπό τη διαφήμιση, τη χειραγώγηση, τη δημιουργία αισθημάτων φόβου) δημιουργούν συγκινησιακές καταστάσεις που παρεμβαίνουν καθοριστικά στην αναστολή ή στη δυσκολία κατανόησης μιας αντικειμενικής πληροφόρησης.
Με γνώμονα την ευαισθητοποίηση, την ενημέρωση, τους κριτικούς & λογικούς στοχασμούς, κατέληξα πως τελικά επιβάλλεται να περιγράφουμε όχι μόνο το «φλογάτο κόκκινο του ουρανού αλλά και την πόρτα του φτωχού που φλέγεται».
Οι γνώσεις, οι ιδέες, οι αξίες, οι αντιλήψεις που μας διέπουν αρχικά, μετατρέπονται σε ατομικές, προσωπικές πεποιθήσεις του ανθρώπου, σε συγκεκριμένη στάση ζωής και αντίληψης.
Ουσιαστικότερα, η άγνοια, η ευθυνοφοβία, η προχειρότητα, η κοινωνική κατακραυγή, δρουν σαν ανασταλτικοί μηχανισμοί απέναντι σε οποιαδήποτε διαφορετική ιδεολογική πράξη και άποψη.
Νοσεί λοιπόν ένα παιδί & εφόσον υπάρχει οικονομική ευρωστία "όλα καλά" (άνεργος τουλάχιστον ένας στους τρεις). Με τους υπόλοιπους μακροχρόνια άνεργους τι γίνεται; Και γράφω υπόλοιπους, γιατί αναφέρομαι στα παιδιά των ανασφάλιστων.
Καταλήγουμε λοιπόν, στο "Ησυχία, τάξη & ασφάλεια"
να αντιπαρερχόμαστε με το "ομορφιά τρέλα & αηδία..."
Ουσιαστικότερα, η άγνοια, η ευθυνοφοβία, η προχειρότητα, η κοινωνική κατακραυγή, δρουν σαν ανασταλτικοί μηχανισμοί απέναντι σε οποιαδήποτε διαφορετική ιδεολογική πράξη και άποψη.
Νοσεί λοιπόν ένα παιδί & εφόσον υπάρχει οικονομική ευρωστία "όλα καλά" (άνεργος τουλάχιστον ένας στους τρεις). Με τους υπόλοιπους μακροχρόνια άνεργους τι γίνεται; Και γράφω υπόλοιπους, γιατί αναφέρομαι στα παιδιά των ανασφάλιστων.
- Ως αποτέλεσμα ενός αδρανοποιημένου συστήματος δημόσιας υγείας "λόγω κρίσης" ποια περιμένετε να είναι η εξέλιξη στα μεταδιδόμενα νοσήματα;
- Όταν ο ένας στους τρεις πολίτες είναι άνεργος, πως θα αντεπεξέλθει σε μία ιατρική διάγνωση, της οποίας η επιδότηση τόσο για φάρμακα όσο & για εξετάσεις μειώνεται διαρκώς στο όνομα της ανικανότητας; Περιμένοντας στις μακροχρόνιες αναμονές των επειγόντων με τις όποιες επικινδυνότητες συνάδουν ή στα ραντεβού για τον επόμενο μήνα (τελευταία & τρίμηνο);
- Ποια συνεργασία θα υπάρξη με τους παιδαγωγούς όταν τείνει να απουσιάσει η φύλαξη & η ουσιαστικά ανύπαρκτη παροχή άδειας ασθενείας; Πόσοι εν γνώση τους θα αποκρύψουν ενδεχόμενη νόσο με τέτοιου είδους τακτικές ρηχότητας;
- Μέχρι πότε θα είναι σε σκεπτικισμό οι κυβερνώντες μας για να εντάξουν το εμβόλιο της μηνιγγίτιδας στο Εθνικό σύστημα υγείας; Πόσους περιμένουν να θρηνήσουμε πρώτιστα; Γιατί φτάνουν στο σημείο να δίνουν προτεραιότητα στις οικονομοτεχνικές μελέτες απ ότι στην αξία της ανθρώπινης ζωής;
- Γιατί πρέπει να δυσανασχετούν γονείς & παιδαγωγοί ως προς την επαναφορά ενός παιδιού μετά από κάθε νόσο - ίωση στο παιδικό σταθμό ή σχολείο; Γιατί δεν τηρείται το νομοθετικό πλαίσιο; Ποιος είναι αυτός στην τελική, που ορίζει την εφαρμογή του αλλά & γιατί εξαναγκάζεται να το επιβάλει; (Βλ ΥΑ & Εγκ στο τέλος του άρθρου).
Προφανώς γιατί έτσι δημιουργούνται συμμορφούμενα άτομα, τα οποία είναι τόσο γνωστικά όσο και συναισθηματικά εξαρτημένα από την κυρίαρχη ιδεολογία.
Ένας τέτοιος άνθρωπος υποτάσσεται στη γνώμη των ειδικών, αποδέχεται την άποψη της πλειοψηφίας, που ακόμα και αν δεν είναι σωστή, φοβάται την παρέκκλιση και γι' αυτό εγκαταλείπει τη θέση του.
Σε αυτήν την περίπτωση, το άτομο επιζητεί τη συμμόρφωση και η αβεβαιότητα εξαφανίζεται.
Σε τι διαφέρει λοιπόν ένα κοπάδι από πρόβατα;
Μήπως πρέπει να κάνουν ελαφρώς την αυτοκριτική τους τώρα οι αρμόδιοι;
Υπηρεσίες ελέγχου ουσιαστικά, υπάρχουν;
Αν υπάρχουν είναι μόνο στα χαρτιά, είναι επανδρωμένες και κατ' επέκταση έτοιμες για κανονική λειτουργία ή όχι;
Και δεν αναφέρομαι σε τίποτε «υπερεξειδικευμένες» υπηρεσίες ενάντια σε ιούς με ιαπωνικά ονόματα. Μιλάμε για τις αναγκαίες υποδομές παρακολούθησης της δημόσιας υγείας, τις αντίστοιχες υπηρεσίες στα κρατικά νοσοκομεία, στα κέντρα υγείας, κλπ., που πρέπει να παρακολουθούν καθημερινά και να έχουν σαφή και συγκεκριμένη εικόνα, για την ύπαρξη ή όχι κρουσμάτων, επιδημιών και όλων των συναφών.
Με τις υφιστάμενες συνθήκες, αντιλαμβάνεστε να υπάρχει αντικειμενικότητα στο όποιο έργο τους; (Το άρθρο αυτό γράφτηκε με γνώμονα τις απόψεις των ιατρών Ηλία ΜΙΧΑΛΑΡΕΑ & Μαρίας ΤΖΩΡΤΖΟΠΟΥΛΟΥ)
Πηγές
www.iator.gr
virus.com.gr (ρεπορτάζ της Ιοκάστης Αλειφεροπούλου)
http://cretedoc.gr (Ρεπορτάζ: Βάλιας Μπούη)
http://www.iatronet.gr
http://pediatros-thes.gr (παιδίατρος Παπαβέντσης Στέλιος)
http://www.aegeandoctors.gr (παιδίατρος Σημαντήρη Ειρήνη)
Υ.Α. Π2β/οικ.2808/1997 (θεσμικό πλαίσιο)
Εγκ. Υ1/Γ.Π.οικ.15903/2014 (Κανόνες υγιεινής)
Μήπως πρέπει να κάνουν ελαφρώς την αυτοκριτική τους τώρα οι αρμόδιοι;
Υπηρεσίες ελέγχου ουσιαστικά, υπάρχουν;
Αν υπάρχουν είναι μόνο στα χαρτιά, είναι επανδρωμένες και κατ' επέκταση έτοιμες για κανονική λειτουργία ή όχι;
Και δεν αναφέρομαι σε τίποτε «υπερεξειδικευμένες» υπηρεσίες ενάντια σε ιούς με ιαπωνικά ονόματα. Μιλάμε για τις αναγκαίες υποδομές παρακολούθησης της δημόσιας υγείας, τις αντίστοιχες υπηρεσίες στα κρατικά νοσοκομεία, στα κέντρα υγείας, κλπ., που πρέπει να παρακολουθούν καθημερινά και να έχουν σαφή και συγκεκριμένη εικόνα, για την ύπαρξη ή όχι κρουσμάτων, επιδημιών και όλων των συναφών.
Με τις υφιστάμενες συνθήκες, αντιλαμβάνεστε να υπάρχει αντικειμενικότητα στο όποιο έργο τους; (Το άρθρο αυτό γράφτηκε με γνώμονα τις απόψεις των ιατρών Ηλία ΜΙΧΑΛΑΡΕΑ & Μαρίας ΤΖΩΡΤΖΟΠΟΥΛΟΥ)
Πηγές
www.iator.gr
virus.com.gr (ρεπορτάζ της Ιοκάστης Αλειφεροπούλου)
http://cretedoc.gr (Ρεπορτάζ: Βάλιας Μπούη)
http://www.iatronet.gr
http://pediatros-thes.gr (παιδίατρος Παπαβέντσης Στέλιος)
http://www.aegeandoctors.gr (παιδίατρος Σημαντήρη Ειρήνη)
Υ.Α. Π2β/οικ.2808/1997 (θεσμικό πλαίσιο)
Εγκ. Υ1/Γ.Π.οικ.15903/2014 (Κανόνες υγιεινής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου